Modlitwa wiernych: 1. Ko¶ció³ jest bram±, przez któr± wchodzi Bóg na Ziemiê, a wiêc ka¿da ³aska potrzebna ¶wiatu przedostaje siê na Ziemiê dziêki Ko¶cio³owi. Tak postanowi³ Bóg i po to ustanowi³ Ko¶ció³, aby obdarzaæ go niezliczonymi ³askami. Poprzez te ³aski uwalnia ludzko¶æ od niewoli grzechu i prowadzi ku Zbawieniu. Ach, wszystko, czego dostêpujemy jest ³ask±. (...) mówiê ci i uwierz w te s³owa, bo s± prawdziwe, ¿e wszystkie ³aski udzielane ¶wiatu, udzielane s± przez Ko¶ció³ i dla Ko¶cio³a.[1] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê za Ko¶ció³ ¦wiêty. Obdarzaj Go niezliczonymi ³askami, poprzez które uwalniasz ludzko¶æ od niewoli grzechu i prowadzisz ku Zbawieniu. 2. Poddaj siê Mojej Woli i nie szukaj w³asnej chwa³y. Pozwól Mi robiæ z tob±, co zechcê i nie lêkaj siê. Nale¿ysz do Mnie i w Moim imieniu idziesz. Da³em ci pomoc i nie pozbawiê ciê jej. Nie lêkaj siê (...). Podnie¶ wysoko g³owê. Skieruj wzrok ku Nieskoñczonemu i nie lêkaj siê tego, co zmienne i czasowe, ale ca³± twoj± ufno¶æ zwróæ ku temu, co wieczne. S³u¿ temu Królowi, który jest najpotê¿niejszy i tylko tego Pana siê lêkaj.[2] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê za papie¿a, biskupów i kap³anów. Spraw, aby s³u¿yli Tobie - Królowi, który jest najpotê¿niejszy i tylko Ciebie siê lêkali. 3. Nie miej wiêcej swojej godno¶ci, ale oblecz siê w Moj±. Przyjmuj±c na siebie wszystkie grzechy ¶wiata, pozosta³em niewinny. Uczyñ to samo. Przyjmij przed Moim Ojcem wszystkie grzechy ¶wiat. Niech ciê pos±dzaj± i os±dzaj±, niech ciê ska¿±, (...), na¶laduj Mnie. Twoja droga niech siê stanie Moj± drog±, aby¶ potrafi³a j± w³a¶ciwie rozeznaæ. Raduj siê, ¿e cierpisz. Ja widzê, inni to ¶lepcy. Ufaj Mi i nie lêkaj siê. Oddaj Mi twoj± godno¶æ, twoje dobre imiê, a przyjmij Moj± godno¶æ i Moje imiê. Oddaj Mi twoja twarz i pozwól Mi uczyniæ z niej Moj± twarz. Nie bêdziesz brzydsza, nie lêkaj siê. Cierpienie upiêkszy j± i przemieni w twarz Boga.[3] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê za Ksiêdza Piotra. Spraw, aby Jego droga sta³a siê Twoj± drog±. 4. Uroczysto¶æ dzisiejsza niezad³ugo stanie siê ¶wiêtem narodowym dla was, Polaków, bo w tym dniu odniesiecie ¶wietne zwyciêstwo nad wrogiem, d±¿±cym do zag³ady waszej. To ¶wiêto powinni¶cie obchodziæ ze szczególniejsz± okaza³o¶ci±. Moj± stolicê na Jasnej Górze powinni¶cie otaczaæ szczególniejsz± opiek± i przypominaæ sobie dobrodziejstwa, jakie od Boga za Moj± przyczyn± tam odebrali¶cie i jeszcze odbieraæ bêdziecie - je¿eli siê ¶wiêtej wierze katolickiej - cnotom chrze¶cijañskim i prawdziwej mi³o¶ci ojczyzny opartej na jedno¶ci i braterstwie wszystkich klas narodu nie sprzeniewierzycie. (...) Polskê kocham, bo to moje królestwo. Nie zapomnê o was, a Syn mój nie da wam zgin±æ...[4] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê za nasz± Ojczyznê. Spraw, aby czci³a i kocha³a swoj± Królow± - Maryjê i zawsze okazywa³a Jej wdziêczno¶æ za dobrodziejstwa, jakie od Niej odebra³a i wci±¿ odbiera. 5. Twoim zadaniem jest wytrwaæ na krzy¿u i wytrwaæ pod krzy¿em, a nie byæ zadowolon±. Wszystko to s± pokusy, które maj± sprawiæ, ¿e opu¶cisz krzy¿, a ty stój uparcie i mów sobie bez koñca: "Nigdzie siê st±d nie ruszê". To wszystko. Stój tam, gdzie postawi³a ciê Bo¿a Opatrzno¶æ i pozwól, aby naciera³y na ciebie wszystkie mo¿liwe pokusy, jakie dopu¶ci Bóg, aby¶ umocni³a twoj± wolê s³u¿enia Mu ponad wszystko, nie pozwól oddaliæ siê spod krzy¿a. Przygotuj siê na atak z ka¿dej strony i poddaj siê mu, stoj±c jednak uparcie na tym miejscu, w którym postawi³ ciê Bóg.[5] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê spraw, aby¶my wytrwali na krzy¿u tam, gdzie nas postawi³e¶.
6. Dla ciebie pozostaje tylko jedna droga - pe³nienie Woli Bo¿ej bez oczekiwania, ¿e przyniesie ci to na Ziemi satysfakcjê. Ale¿ nie, na Ziemi nie ma nic prócz têsknoty, (...), têsknoty za Niebem. Jestem Bram± do Nieba, trzymaj moj± d³oñ, trzymaj j± zawsze i wszêdzie, mów do Mnie tam, gdzie jeste¶, bez pragnienia bycia na innym miejscu. Przyjmuj Wolê Bo¿± w ty, co jest dla ciebie postanowione. Pamiêtaj, ¿e droga, któr± wybra³ dla ciebie Bóg, jest innym niepodobna. Musisz wiêcej ufaæ i wype³niaæ to, co Bóg postanowi³ dla ciebie, inaczej nie znajdziesz Zbawienia. (...) Zawsze postêpuj wed³ug poleceñ Boga, nie wed³ug tego, co ludzie uwa¿aj± za dobre i wskazane. Doskona³y jest tylko Bóg i tylko On zna drogê, któr± dla ciebie ustanowi³.[6] Duchu ¦wiêty! Spraw, aby¶my zawsze postêpowali wed³ug poleceñ Boga.
Komentarz przed Komuni± ¦wiêt±: (...) twój Bóg mówi do twego serca. Otwórz je. Nape³ni³em ciê rozkosz± Mojego Ducha, aby¶ pozna³a, ¿e Ja, Bóg, jestem niezmienny i czego pragnê, to uczyniæ ciê równie¿ niezmienn±, sta³± w mi³o¶ci. Ofiara twoja ma sprawiæ, ¿e staniesz siê wiern± jak Ja i sta³± jak Ja, a rozkosz, jak± dla ciebie przygotowa³em, bêdzie twoj± nagrod± na wieczno¶æ. Jednak ty rozpocznij ju¿ tu i ju¿ teraz byæ rozkosz± dla Mnie. Czyñ to, pielêgnuj±c w sobie ka¿d± Komuniê ¶wiêt±.[7]
Uwielbienie po Komunii ¦wiêtej I: Moje Cia³o i Moja Krew rozchodz± siê po twoim ciele i z nim ³±cz±. Wch³aniasz Mnie poprzez twoj± mi³o¶æ, a Ja stajê siê twoim pokarmem. Pragnê tego samego od ciebie. Twoje cia³o i twoja krew musz± byæ pokarmem dla Mnie. U¿ywaj wiêc twego ¿ycia tak, aby owocowa³o mi³o¶ci±, owocami pe³nymi, dojrza³ymi i s³odkimi w Moich ustach. Bêdê zadowolony, kiedy dbaæ bêdziesz o ka¿dy owoc, podpatruj±c jego wzrost, aby by³ do¶æ dojrza³y dla twego Boga. Pamiêtaj - ofiar± jest Cia³o, które staje siê pokarmem, ale Duch, którego dajê ci w ¶wiêtej Komunii nie ginie, nie rozk³ada siê w twojej krwi, ale ¿yje wiecznie.[8] Uwielbienie po Komunii ¦wiêtej II: Duch, którego ci dajê poprzez udzia³ w ¶wiêtej Komunii, jest twoj± w³asno¶ci± na zawsze. Duch Mój ¿yje w Tobie przez ca³y czas. On jest ¿yciem twojej duszy i si³± twojego cia³a, si³± do sk³adania nieprzerwanej ofiary. Tak i dusza twoja ma byæ miejscem Mojego ¿ycia, spoczynku i rozkoszy. Dajesz Mi tê rozkosz, rozmy¶laj±c o Mnie i zwracaj±c siê do Mnie w swoich my¶lach w ci±gu swego ¿ycia. Oczekujê adoracji po przyjêciu Mojego Cia³a, ale oczekujê równie¿ adoracji po przyjêciu Mojego Ducha.[9] Uwielbienie po Komunii ¦wiêtej III: Duch ten, którym ciê wype³niam, nigdy nie obumiera i nigdy nie znika, jest w tobie, dopóki wolna jeste¶ od ciê¿kiego grzechu. Grzech ten zabija Ducha. A wiêc, córko, pamiêtaj, ¿e trwamy w mi³o¶ci nieprzerwanie, a twoja adoracja obj±æ winna ca³e twoje ¿ycie i ka¿d± chwilê, poniewa¿ Ja, Bóg, na zawsze trwam w twojej duszy i oczekujê sta³ego uwielbienia. Nie jest ono modlitw± s³own± ani umys³em opró¿nionym ze spraw doczesnych, adoracja Mnie w tobie jest sta³ym mi³osnym z³±czeniem, w którym ty dzia³asz ze Mn± i poprzeze Mnie. Tym jest adoracja, oddawaniem czci Mojej sta³ej obecno¶ci w tobie poprzez pamiêtanie o niej. Nigdy, przenigdy nie jeste¶ sama, bo Ja, Bóg, trwam w tobie Moim Duchem i si³ê Mojej obecno¶ci powiêkszam i umacniam w ka¿dej Komunii ¶wiêtej, któr± przyjmujesz, a tak¿e poprzez twoj± sta³± adoracjê, która zachêca Mnie i prowokuje do jeszcze silniejszego zjednoczenia z tob±.[10] [1] Orêdzia na Czasy Ostateczne, które w³a¶nie nadesz³y, t. 21, Warszawa 2015, s. 56. [2] Orêdzia na Czasy Ostateczne, które w³a¶nie nadesz³y, t. 22, Warszawa 2016, s. 162. [3] Tam¿e, s. 107-108. [4] S³owa Matki Bo¿ej skierowane do S.B. Wandy Malczewskiej dnia 15 sierpnia 1873 roku, w: Przymierze z Maryj±, nr 113, lipiec/sierpieñ 2020, s. 14. [5] Orêdzia na Czasy Ostateczne..., t. 22, s 141-142. [6] Tam¿e, s. 39. [7] Orêdzia na Czasy Ostateczne..., t. 21, s. 145. [8] Tam¿e, s. 145-146. [9] Tam¿e, s. 146. [10] Tam¿e. Powrót |