 Liturgia na I KONGRES MARYJNY z 25.05.2014r.
2014-06-06
Komentarz na wstęp: Jestem Matką, Matką Boga i Matką ludzkości, jestem Matką wszystkich grzeszników. W swoim Sercu łączę miłość Boga z miłością człowieka, jednam skłócone dzieci z ich Ojcem, przywracam je Jego łasce. Miejsce waszej Matki jest zawsze pod krzyżem Jej Syna. Z bolesnej Męki i śmierci Jezusa czerpię łaski dla wszystkich Moich dzieci. Ta tajemnica obrazuje miejsce, jakie przeznaczył Mi Bóg w Kościele. Niejednokrotnie czeka On na moje prośby, aby zacząć działać. Tak będzie i teraz. Nie czyni z tego powodu Mojej władzy, ale dla was, abyście poznali, że nie jesteście sami, macie w Niebie Matkę. Czy potrafilibyście oddać własną matkę innym dzieciom? Każdy, kto poznał miłość matczyną, wolałby oddać wszystko inne, tylko nie matkę. Jezus na krzyżu oddał za was życie, a umierając, oddał wam również tę ostatnią radość, jaka należała tylko do Niego, oddał wam Mnie.1 Komentarz przed aktem pokutnym: Ja, Matka Bolesna, jestem jeszcze lamentem nad tragedią Mojego Syna, rany Jego Ciała zagoją się, ale rany Jego Duszy? Czy może zniknąć bez śladu największe odrzucenie i nienawiść wymierzona przeciwko Niemu? Największe odrzucenie w historii ludzkości? Czy zdołasz Mój Synu zapomnieć te szydzące usta, te uśmiechy bez czci, ten zgodny chór nienawiści i pogardy? Jakie psalmy mam Ci zaśpiewać, aby ich siłą, siłą ich miłości zmazać pamięć o tych zbrodniach przeciwko Twojej miłości? Ile miłości musi popłynąć z ziemi, aby zadośćuczynić Twojemu Sercu?2 Akt pokutny: 1. Tajemnica ofiarowania Syna Bożego jest przyjęciem Woli Boga wobec siebie, wobec swoich najbliższych i wyrażeniem zgody na to, aby ta Wola się wypełniła, niezależnie od tego, jaka będzie. Dużo trudniej jest nam przyjąć Wolę Bożą co do innych, co do tych, których kochamy. Ludzie zawierzają się Bogu, ale nie są gotowi przyjąć cierpienia, jakie przychodzi na ich bliskich. To również jest Wola Boża, którą należy przyjąć.3 Przepraszamy Cię, Panie Jezu, za to, że tak często odchodzimy od Ciebie, kiedy naszych najbliższych dotyka cierpienie. 2. Śmiertelnie bójcie się pychy, widząc co potrafi uczynić z Bogiem, co potrafi uczynić z prawdą. Pycha zawsze idzie z kłamstwem, bo prawdzie zawsze towarzyszy pokora, dlatego strzeżcie się pychy, bo jest pozbawiona prawdy, jest w nienawiści wobec prawdy. (...) Pycha wiedzie na potępienie. Jest matką wszystkich grzechów, najokropniejszym z grzechów, który płodzi wszystkie inne. Najbardziej bójcie się grzeszyć pychą, a dla swojej obrony rozważajcie moc pokory (...) i proście o łaskę pokory dla siebie i dla świata.4 Przepraszamy Cię, Panie Jezu, za ogrom cierpień, jakich wciąż doznajesz od ludzi z powodu grzechu pychy. 3. Widok Jezusa obejmującego z miłością krzyż dodał Mi nowej siły, dzięki której mogłam podążać krok w krok za Nim, czcząc ziemię, po której stąpał i powietrze, które wdychał zakrwawionymi ustami, język, który zupełnie wysechł i jak kłoda przeszkadzał Mu w ustach. To kara za bluźnierstwa, którymi obrażany jest Bóg, za święte imiona wypowiadane bez czci, za kłamstwa, za obmowy, za bezeceństwa, którymi kalał się język stworzony przez Słowo.5 Przepraszamy Cię, Panie Jezu, za każde słowo, którym zraniliśmy Ciebie albo wyrządziliśmy krzywdę drugiemu człowiekowi. 4. Żadna działalność apostolska nie może być wykonywana na własną rękę, ale musi być we wszystkim pełniona Wola Boża, której bez pomocy Ducha Świętego człowiek nie jest w stanie wykonać. Pamiętajcie o tym, nie obwiniajcie się za niepowodzenia, za nieumiejętność, tchórzliwość i brak zapału, ale wzywajcie pomocy Ducha Świętego i pamiętajcie, że Ja trwam na modlitwie wraz z wami i modlę się za was.6 Przepraszamy Cię, Panie Jezu, za to, że tak często chcemy być Twoimi apostołami, ale na własną rękę, bez uwzględnienia Twojej Woli. 5. Mój Syn nie szukał swej chwały na ziemi i nie chodził tam, gdzie Go chętnie witano, ale tam, gdzie posyłał Go Jego Ojciec Niebieski, nie szukał swojej chwały ani poklasku. Powracał tam, gdzie Go odrzucano, bo niezależnie od przyjęcia, każdy ma prawo do Zbawienia i do prawdy, dlatego nie nam, ludziom, dane jest decydować o tym, do kogo warto mówić, a kto nie jest godzien.7 Przepraszamy Cię, Panie Jezu, za to, że jeszcze tak mało w nas wiary w Twoją potęgę. Tak często wątpimy w możliwość dotarcia do innych z Twoim Słowem. Zapominamy, że Ty możesz wszystko i nie wiemy, w którym momencie zadziałasz. 6. Tym, od których więcej się wymaga, daje się również więcej. Wszystkie łaski Ducha Świętego objawiane są w Kościele dla dobra wszystkich. Dlatego nie ma objawień „prywatnych". Każde objawienie ofiarowane przez Ducha Świętego członkowi Kościoła jest ofiarowane dla dobra całego Kościoła. (...) Uświęcenie jednej duszy promieniuje na cały Kościół święty, dlatego błędem Kościoła jest odrzucenie tych nadprzyrodzoności i pozostawianie wiernych samym sobie z łaską Bożą.8 Przepraszamy Cię, Panie Jezu, za to, że dzisiaj niejednokrotnie odrzuca się i lekceważy ogrom łask, jakimi pragniesz obdarzyć ludzkość. Komentarz przed modlitwą wiernych: Ja jestem Matką, daną wam, daną całej ludzkości, abym była jej Matką. Jako Matka widzę wszystkie wasze potrzeby i staram się im zaradzić, zanim będzie za późno. Oczywiście, dbam o wszystkie wasze potrzeby, ale najważniejsze są potrzeby waszych dusz, aby nigdy nie zabrakło im światła prawdy. Zawsze kiedy jestem wzywana przez Moje dzieci, udaję się przed tron Boga i oręduję za nimi, nie dlatego, aby Mój Syn nie znał waszych potrzeb, ale dlatego, że On pragnie udzielać swych łask poprzeze Mnie. Udzielając wam łask za Moją przyczyną, okazuje się hojniejszy i łagodniejszy z powodu miłości, jaką Mnie darzy.9 Modlitwa wiernych: 1. Posłuchajcie Mnie, Moje dzieci, jeśli nie wierzycie w Moją miłość do was, uwierzcie w Moją miłość do Ciała Jezusa, Kościoła, którego jesteście członkami. Będę walczyć o każdą najmniejszą cząstkę tego Ciała, będę jej szukać, a kiedy odnajdę, będę przykładać do ust i całować. Jak jesteście cenni dla Mego Syna, jak jesteście cenni dla Mnie. Bez każdego z was Ciało to pokrywa się raną, cierpi, bez każdego z was odczuwa brak.10 Módlmy się za Kościół święty, aby u stóp Matki Najświętszej szukał ratunku dla tych, którzy zeszli z drogi prowadzącej do Chrystusa. 2. Jestem dla was wzorem człowieka, który wypełnił Wolę Bożą. Wszyscy, którzy wypełnią Wolę Bożą na ziemi, pójdą w Moje ślady. Zostaną wywyższeni. Jesteście Moimi dziećmi i pragnę, abyście byli do Mnie podobni w tej chwale. Tego pragnie od was Bóg. Chce, aby Jego potomstwo było piękne i wolne, chce dzielić z wami swoją potęgę i władzę, ale aby móc to uczynić, najpierw musicie zupełnie zjednoczyć waszą wolę z Wolą absolutną, poza którą nie istnieje życie.11 Módlmy się za Papieża Franciszka, aby Maryja otaczała Go swoją matczyną opieką i była Mu przewodniczką w wiernym wypełnianiu Woli Bożej. 3. Królestwo Boże nadchodzi w swoich dzieciach. Prawda rozlana na cały świat nie będzie mu nigdy odebrana, ale prawdziwe Królestwo Boże nadchodzi w tych, którzy je prawdziwie przyjmują. Nie jest dla wszystkich, ale tylko dla wybranych. Śpieszcie się, aby je posiąść, bo nie jest otwarte na wieki. Jest czas, aby opowiedzieć się za Chrystusem i przyjąć Jego Królestwo, ale ten czas nie jest wieczny. Kto go nie przyjmie zgodnie z nauczaniem Kościoła, nie może być jego uczestnikiem, a kto nie może być jego uczestnikiem, znajdzie się poza nim, a cóż pozostaje poza Królestwem Bożym? Czy jest alternatywa dla tych, którzy go nie przyjmą? Tak. Potępienie.12 Módlmy się za naszą Ojczyznę, Polskę, aby nie przegapiła czasu opowiedzenia się za Chrystusem i przyjęcia Jego Królestwa. 4. Jest to postawa pokory i miłości. Być dla Boga zawsze i wszędzie tam, gdzie On. Pamiętajcie, że to Bóg dokonuje dzieła ewangelizacji, to On sam głosi Słowo Boże na wszystkich krańcach ziemi, to On nawraca, a wy jesteście tylko roznosicielami Jego Słowa, apostołami, których powołał do swego dzieła. Jak apostołowie macie iść wraz z Nim i czynić to co On, ale nie dla siebie i nie dla próżnej chwały. Każdy człowiek powinien stać się czystą lampą, w której sam Bóg jest jednak światłem, to On jest ogniem, który oświetla, aby jednak mógł być rozdzielony między ludzi, potrzebuje apostołów.13 Módlmy się za Rycerzy Chrystusa Króla, aby wiernie kroczyli w orszaku swojego Króla i nieustannie wsłuchiwali się w głos Chrystusa pouczający ich, co mają czynić, aby rozszerzać Jego chwałę. 5. Kończcie i zaczynajcie dzień tak, jakbyście byli w nieustannym oczekiwaniu na Ducha Świętego. Oddawajcie się Mu przed rozpoczęciem dnia i kończcie dzień złożeniem Mu hołdu za wszystko, czego poprzez was dokonał. Pozbądźcie się prawa do posiadania waszych dni, wasze dni niech należą do Ducha Świętego. Niech będą od początku do końca pełne Jego łaski i Jego Woli, niech będą Jego dziełem w was, apostołach czasów ciemności, niech spłynie na was światło Ducha Świętego, abyście rozpoznali Wolę Bożą tam, gdzie zostaliście posłani.14 Módlmy się, abyśmy potrafili wyzbyć się pragnienia decydowania o własnym życiu, ciągłego planowania i zabiegania o przyszłość. Módlmy się, abyśmy stali się uległymi narzędziami w rękach Ducha Świętego. 6. Moje dzieci, Bóg czyniąc swoje cuda, posługuje się ludźmi, ludźmi słabymi, którzy przyjmują Jego Wolę. Aby objawić swą tajemnicę i ofiarować ją światu, Bóg posłużył się niemowlęciem w łonie swej matki - Janem, który rozpoznał zbliżającego się Zbawiciela świata.(...) Spójrzcie, jak małym trzeba się stać, aby podobać się Bogu, jak wielkich darów udziela Bóg tym, którzy są najmniejsi. Wiara rodzi łaskę. Dzięki wierze Elżbiety narodził się prorok Jan, a dzięki Mojej wierze narodził się Chrystus.15 Módlmy się, aby Chrystus przymnożył nam łaski wiary, abyśmy mógł posługiwać się nami do realizacji swoich planów. Komentarz na ofiarowanie: Poddanie się Woli Bożej wymaga wielkiej ufności, wiary w to, że Bóg jest miłością i wszystko czego żąda jest miłością, choć nie zawsze ludzie są zdolni ją dostrzec. Miłość na ziemi wiąże się zawsze z cierpieniem, bo cierpienie jest najwierniejszym dowodem miłości. Ten, kto kocha musi być gotowy na poniesienie ofiary z miłości. Im bardziej człowiek zbliży się do Boga na ziemi, tym większe będzie jego cierpienie. Ja byłam najbliżej Jezusa, więc i Moje Serce zapłaciło za to słuszną cenę. Teraz jednak cierpienie zmieniło się w szczęście, a dzięki wytrwałości w doświadczeniu cierpienia, jestem również najbliżej Mojego Syna w Niebie. Pamiętajcie więc, że ci, którzy chcą być najbliżej Boga w Jego szczęściu, muszą być najbliżej Boga w Jego cierpieniu na ziemi.16 Komentarz przed dziękczynieniem: Oto tajemnica, którą kryło moje łono, oto tajemnica, którą objęło maleńkie Ciało Jezusa, oto cały Bóg ukryty w niemowlęciu, które wyciąga niezdarnie rączki, aby uchwycić odrobinę miłości, zanim przyjdzie Mu przyjąć ogrom nienawiści. Stworzenie, które Go zdradziło, odrzuciło i zostało oddalone - teraz otrzymało Boga niejako na własność. Bóg oddał się cały w ręce swoich stworzeń; w swojej niedoli, w swoim wygnaniu otrzymali pociechę nad pociechami - Bóg jest z nimi, przyszedł z samego Nieba po swoje nieszczęśliwe stworzenia, aby podniosły się i wróciły do raju, poprzez Jego Ofiarę.17
Dziękczynienie: 1. Korona cierniowa, którą cierpi Jezus, jest koroną wszystkich pokornych, którzy nie powstają w swojej obronie i pozwalają kpić ze swojej godności, to korona, która zdobi wszystkich męczenników pokory, jest bolesna, ale jest zwycięska. Pyszni śmieją się, pokorni płaczą, ale owoc tej Męki jest odwrotny, to pyszni zapłaczą, a pokorni będą się radować. Ta Męka Jezusa jest siłą pokornych (...) Nie bójcie się upokorzeń, one was wiodą do zwycięstwa.18 Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za to, że swoim przykładem umacniasz nas i uczysz, że warto być pokornym i wytrwać do końca, chociaż dzisiejszy świat szydzi z pokornych. 2. Wasze dusze muszą stać się doskonale czyste, aby mogły być włączone w doskonałą budowlę Niebieskiego Królestwa. Wybierajcie więc z radością cierpienia ziemskie, aby nie tracić czasu i nie przekładać swej pokuty na wieczność piekielną.19 Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za to, że ukazujesz nam prawdziwy sens cierpień, których doświadczamy w naszym ziemskim życiu. 3. Wezwanie Anioła było prośbą Boga o Moje ciało i Moją duszę, którą przeniknąć miał miecz boleści. Ten, którego umiłowała Moja dusza, miał sprawić Mi największą radość i zadać Mi najokrutniejsze cierpienie, rodząc się i umierając w Moich ramionach. (...) Moje Serce przyjęło Boskiego Syna wraz z Jego krzyżem, który był zarazem sztyletem w ręku niemowlęcia, którym miał Mi zadać śmiertelny cios. Przyjęłam Jezusa wraz z misją Odkupienia ludzkości, a to oznaczało, że Moje „tak" obejmuje wszystko, cokolwiek postanowił Bóg dla zadośćuczynienia swojej sprawiedliwości.20 Dziękujmy Ci, Maryjo, za to, że dałaś nam przykład wierności Bogu bez względu na wszystko. 4. Miłość przewyższa wszystko co ludzkie, a więc lęk, ból, słabość. Szłam za Nim napełniona Jego siłą, którą Jego udręczony duch napełnił Mnie na nowo. Moja miłość łączyła się z Jego miłością i mówiła Mu słowa otuchy i zachęty do cierpienia. Ja, która oddałabym własne życie, aby tylko móc wyrwać Go z rąk oprawców, zachęcałam Go Moją modlitwą do wytrwania i poddania się jeszcze gorszym torturom. Oto cud miłości, która nie rozważa, nie rozumuje, tylko kocha.21 Dziękujemy Ci, Maryjo, za to, że swoim życiem pokazałaś nam na czym polega prawdziwa miłość, nauczyłaś nas, co to znaczy kochać. 5. Chciałabym, aby człowiek złączył swoje serce z Moim, szczególnie kiedy odczuwa głębokie cierpienie, niech jednoczy swój ból z Moim, a wówczas będę mogła współcierpiąc z Moim dzieckiem, podzielić się z nim również radością Zmartwychwstania.22 Dziękujemy Ci, Maryjo, za to, że w trudnych chwilach naszego życia możemy przyjść do naszej Matki i znaleźć ukojenie w Jej Niepokalanym Sercu. 6. Uwieńczenie Moich skroni koroną chwały było rozkoszą całej Najświętszej Trójcy, w której znalazłam spełnienie Mojej odwiecznej tęsknoty. Wieki całe i przed wiekami czekałam tej chwili, abym mogła kochać i być kochaną w Bogu na sposób, którego łaknęła Moja dusza. Po wszystkich trudach i cierpieniach Mojego życia wypełniła się chwila, dla której warto było znosić wszystkie najstraszniejsze chwile. Teraz, w świetle Bożej radości, nic nie zdaje się zbyt wielkie, aby złożyć z tego ofiarę Bogu.23 Dziękujemy Ci, Maryjo, bo Ty uczysz nas, że nie ma takiego cierpienia, którego nie byłoby warto znieść, aby kiedyś móc przebywać w Bożej obecności. Komentarz przed Komunią świętą: Kiedy Mnie przyjmujesz myśl o Mnie, a nie o modlitwie i nie o kapłanie przed którym klękasz. Myśl tylko o Mnie, bo Mnie przyjmujesz. Ja wchodzę do twojego serca i twojej duszy. Ty Mnie nosisz tak, jak Moja Matka nosił Mnie w sobie, więc miej świadomość tej wielkiej łaski. To Ja sam, Bóg Przenajświętszy wstępuję z Nieba w ciebie i mieszkam w tobie, więc zachowuj się godnie i pamiętaj o tym cały czas. Nie zdajesz sobie sprawy jak wielka jest to łaska Twoja dusza rozświetla się Moim Światłem, pełna jest jasności niebieskiej, a Moi aniołowie otaczają cię i adorują Mnie w tobie. Czy wiesz jak wielką łaskę ci dałem. (...) Klęknijcie na kolana, bo oto Ja, Bóg Wszechmogący schodzę z Nieba do małej hostii i poprzez nią wstępuję w człowieka, żeby go prowadzić.24 Uwielbienie po Komunii świętej I: Chcę pouczyć cię (...), że kiedy przychodzę do ciebie, wypełniam twoją duszę bez końca. Jesteś wówczas połączona ze Mną. Chcę abyś wiedziała, że to jest akt naszego wiecznego połączenia, kiedy ty przyjmujesz Mnie w swojej duszy i oddajesz Mi ją w posiadanie. Kiedy nie stawiasz Mi żadnego oporu mogę posługiwać się tobą. Dziecko, oddajesz Mi siebie całkowicie, zdając się całkowicie na Moją Wolę i zgadzając się z nią, zawierzając Mi bez końca.25 Uwielbienie po Komunii świętej II: Tajemnica tego Sakramentu jest tak wielka, że nawet sam Pan Jezus zapragnął udzielić jej wyłącznie w sposób zakryty, tak, aby dojście do pełnego pojęcia jej cudów wymagało świętości. (...) Oto miłość, która karmi, nie tylko odbiera sobie, aby oddać temu, kogo miłuje, ale wyrywa sobie, wydziera z samej siebie. W tym Sakramencie Bóg Ojciec objawia się jako Matka, która wyrywa swoje serce dla umiłowanych dzieci. Jedynym sposobem przywrócenia i zatrzymania w nich życia, jest oddanie im własnego, dlatego Bóg, nieśmiertelny ze swej natury, musiał stać się śmiertelnym, aby móc oddać swoją nieśmiertelność ludzkości. Człowiek posilając się Ofiarą Boga, posila się jednocześnie Jego nieśmiertelnością. Życie, które oddał, zatrzymał na wieki pod postacią Najświętszego Sakramentu, który przyjmuje człowiek w czasie Komunii świętej.26 Uwielbienie po Komunii świętej III: Moje dzieci, Mój Syn umierając, uzyskał życie dla was, a poprzez ustanowienie Mszy świętej i Najświętszego Sakramentu obdarował was łaską swojej wiecznej obecności pośród was. Poprzez ten Sakrament udziela wam życia, które sam posiada i czyni was stworzeniem nowym, odnowionym Jego Ofiarą. Aniołowie nie mogą przyjmować Najświętszego Sakramentu, ale nie ich duchowa istota jest dla tego przeszkodą, ale ich nieskażona natura. Najświętszy Sakrament został ustanowiony dla człowieka i tylko dla człowieka, jako wyraz nieskończonego miłosierdzia Boga. Bóg udziela się w tym Sakramencie jako uzdrowienie dla tego, co chore i życie dla tego, co podlega śmierci. W doskonały sposób łaską wypełnia to, co ułomne i niedoskonałe. (...) Najświętszy Sakrament jest absolutnie wszystkim, czego potrzebuje człowiek, aby został zupełnie uzdrowiony i stał się istotą duchową podobną Bogu.27 1 Tajemnica różańca świętego z rozważaniami różańcowymi dyktowanymi przez Matkę Bożą, na podstawie: Orędzi na Czasy Ostateczne, które właśnie nadeszły., Grzechynia 2013, s. 42. 2 Tamże, s. 89-90. 3 Tamże, s. 27. 4 Tamże, s. 69. 5 Tamże, s. 74. 6 Tamże, s. 110. 7 Tamże, s. 46. 8 Tamże, s. 50. 9 Tamże, s. 41-42. 10 Tamże, s. 61. 11 Tamże, s. 114. 12 Tamże, s. 46-47. 13 Tamże, s. 45-46. 14 Tamże, s. 110-111. 15 Tamże, s. 20. 16 Tamże, s. 28-29. 17 Tamże, s. 25. 18 Tamże, s. 68-69. 19 Tamże, s. 105. 20 Tamże, s. 16-17. 21 Tamże, s. 76-77. 22 Tamże, s. 98. 23 Tamże, s. 118. 24 Kompendium z Orędzi na Czasy Ostateczne, które właśnie nadeszły, Warszawa 2010, s. 118-119. 25 Tamże, s. 120. 26 Tajemnica różańca świętego..., s. 54. 27 Tamże, s. 55.
Powrót |
