 Liturgia na UROCZYSTOŚĆ DWOJGA SERC z dnia 27.09.2014r.
2014-09-30
Komentarz na wstęp: Święto Najświętszego Serca Jezusa i Niepokalanego Serca Maryi powinno być świętem zwycięstwa, świętem czci dla tych Serc i wynagrodzenia im za wszystkie obrazy świata, powinno być dziękczynieniem za wszystkie cierpienia, które te Serca znosiły dla zbawienia ludzkości, ale przede wszystkim, powinno być to święto tryumfu tych Serc, tryumfu tych Serc nad grzesznym światem, nad błędnymi naukami szatana i jego mocą w Kościele i społeczeństwach na całym świecie. To święto będzie już zwiastunem zwycięstwa, które się wkrótce dokona. Pamiętajcie, że im bliższe jest Królestwo Boże, tym większego ucisku muszą doznawać jego wierni. Tak jak kobieta brzemienna doznaje najboleśniejszego ucisku tuż przed narodzeniem niemowlęcia, tak dzieci Boże muszą być uciskane najsilniej zanim Kościół Boży zostanie odrodzony poprzez łaskę i moc Ducha Świętego.1 Komentarz przed aktem pokutnym: Moje Serce jest skarbnicą wszelkich łask. Do Mego Serca może wejść każdy, kto porzuci swój grzech. Dusza, która zrezygnuje z czynienia zła i zapragnie czynić dobro zostanie obdarowana łaskami z Mego Niepokalanego Serca, ale najpierw musi zapragnąć tej przemiany. Czynię cuda wobec zawierzonych Mi dusz i nawracam je obdarowując świętymi natchnieniami. Moje Serce jest pełne dobroci i litości, jest pełne cierpliwości i tęsknoty za każdym z Moich dzieci. (...) Dopóki więc grzesznik żyje na tym świecie może się do Mnie zwrócić i znaleźć ocalenie. Niezależnie od stanu swej duszy znajdzie je w Moim Niepokalanym Sercu, jednak musi najpierw zrobić miejsce w swoim sercu, a więc porzucić swój grzech i wyzbyć się pragnień obrażających Boga. Nie mówię tu o całkowitym uleczeniu duszy, ale o woli walki z grzechem i słabością. To wola czyni cuda w duszy, jeśli tylko jest ona szczera i uwieńczona sakramentem spowiedzi. Wówczas zostaje ona oczyszczona i może zostać schroniona w Moim Niepokalanym Sercu. Innej obrony nie macie.2 Akt pokutny: 1. Oto, co twoja miłość czyni z mego Serca. Chociaż czujesz się zimna i myślisz, że Mnie już nie kochasz, to właśnie wtedy powstrzymujesz moją sprawiedliwość gotową do ukarania dusz. Jeden akt miłości wzbudzony w samotności, w jakiej cię zostawiam, wynagradza Mi wiele niewdzięczności, których jestem przedmiotem. Serce moje liczy te akty twej miłości i zbiera je, jak kosztowny balsam.3 Przepraszamy Cię, Panie Jezu, za to, że w sytuacjach, kiedy czujemy się osamotnieni, kiedy nasze serca są oschłe, ulegamy rozpaczy zamiast przylgnąć do Twego Serca i okazać Ci naszą miłość. 2. Wiele dusz myśli, że miłość polega jedynie na powtarzaniu: kocham Cię, o mój Boże! Nie, miłość wszystko przenika. Działa, ponieważ kocha i wszystko czyni z miłości. Chcę, byś Mnie w ten sposób kochała. W pracy i wypoczynku, w modlitwie i pociechach, jak też w cierpieniu i upokorzeniu. Chcę, abyś Mi dawała dowód tej miłości swymi czynami, bo na tym polega miłość. Gdyby dusze to zrozumiały, jakże szybko postępowałyby w doskonałości i jak bardzo pocieszałyby moje Serce.4 Przepraszamy Cię, Panie Jezu, za to, że tak często wyznajemy naszą miłość do Ciebie tylko wtedy kiedy jesteśmy szczęśliwi. Przepraszamy, że nie potrafimy wzbudzać aktów miłości w chwilach trudnych, kiedy dotyka nas jakieś cierpienie. 3. Miłości szukam. Kocham dusze i oczekuję od nich odpowiedzi miłości. Moje Serce dlatego jest zranione, ponieważ często zamiast miłości doznaję oziębłości. Dajcie Mi miłość, dajcie Mi dusze! Łączcie wasze czynności z moim Sercem. Trwajcie ze Mną, bo ja zawsze jestem z wami. Tak, Ja jestem Miłością samą i pragnę jedynie miłości. Ach, gdyby dusze wiedziały, jak czekam na nie, pełen miłosierdzia! Jestem Miłością nad miłościami!5 Przepraszamy Cię, Panie Jezu, za to, że wciąż jesteś tak mało kochany. 4. Stojąc wobec arcydzieła podziwia się nie pędzel, ale rękę artysty, a więc, (...), jeśli się zdarza, że przez ciebie dzieją się wielkie rzeczy, nie przypisuj sobie niczego; to Jezus działa, On żyje w tobie, On posługuje się tobą. Dziękuj Mu za tyle dobroci! Bądź bardzo wierna w małych, jak i wielkich rzeczach, nie oglądając się na to, ile cię one kosztują. Bądź posłuszna Jezusowi (...), bądź bardzo pokorna i oddana. Jezus bierze na siebie twą małość, a Ja jestem twoją Matką.6 Przepraszamy Cię, Panie Jezu, za naszą pychę. Przepraszamy, że tak często przypisujemy sobie to, co Ty czynisz w nas i poprzez nas. 5. Człowiek pogrążony w grzechu zapomina, że jest Skarbnica, w której może znaleźć wszystko, co jest odwrotnością jego upadków. Dla grzeszących grzechem pijaństwa, jestem Skarbnicą Wstrzemięźliwości, dla grzeszących nieczystością, jestem Skarbnicą Czystości, dla leniwych, jestem uosobieniem gorliwości i bojaźni Bożej, dla świętokradców jestem jednak pełną bólu Matką Bolesną. Cierpię nieporównanie ciężej wobec ich grzechów, jednak jeśli tylko mogę jeszcze wydobyć te dusze z otchłani grzechu, czynię to i dla nich jestem czystym uwielbieniem i powagą przed Bożym Majestatem.7 Przepraszamy Cię, Panie Jezu, za to, że jeszcze wciąż tak mało korzystamy z orędownictwa i pośrednictwa naszej najlepszej Matki - Maryi. 6. Maryja chroni swoje dzieci z troskliwością, jakiej nie posiada żadna ziemska Matka. W Jej świętej duszy wszystko jest piękne i doskonałe, więc ten, kto się w tej duszy skryje, też się takim stanie. Dlatego tak bardzo was zachęcam do skrycia się w Niepokalanym Sercu Mojej Matki. Szatan wie, że do tego Serca nie ma dostępu i ci, którzy się w nim schronią nie będą poddani jego władzy, dlatego tak bardzo nienawidzi tego nabożeństwa, ponieważ odbiera mu władzę.8 Przepraszamy Cię, Panie Jezu, za to, że tak często nie doceniamy i nie uświadamiamy sobie, jaki ogrom łask niesie ze sobą nabożeństwo ku czci Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny. Komentarz przed modlitwą wiernych: Chcę cię dziś zabrać do Mojego Serca, aby ci pokazać, jakie wspaniałości są w nim ukryte dla wszystkich, którzy w tym Sercu znajdują swoje mieszkanie. Jestem Skarbnicą wszystkich cnót. Zostałam obdarzona pełnią łask, dlatego posiadam wszystkie możliwe cnoty dla wszystkich świętych pańskich, jacy stąpali po tej ziemi, jacy żyją w obecnych czasach i jacy jeszcze żyć będą. Jestem pełna łaski i jestem hojna dla tych, którzy Mnie wzywają.9 Modlitwa wiernych: 1. Córko Moja, mów wszystkim Moim dzieciom, że czas jest krótki. Niech się schronią w tym Niepokalanym Przybytku, jakim jest Serce Mojej Najświętszej Matki. Jej Serce jest w Moim Sercu, a Moje Serce w Jej Sercu. Te dwa Serca są nierozerwalne i nigdy nie będą rozłączone.10 Módlmy się za Kościół święty, aby nieustannie wzywał swoich wiernych do oddawania należnej czci Sercom Jezusa i Maryi, aby wskazywał, że tylko w tych Dwóch Sercach możemy znaleźć schronienie. 2. Moje dziecko, kocham cię jeszcze więcej, kiedy uciekasz się do Jej orędownictwa. Tak jak dobry syn pragnie, aby jego oblubienica była przez jego matkę kochana, tak i Ja pragnę, abyś była w szczerych i serdecznych stosunkach z Moją Najświętszą Matką, okazywała Jej miłość i wdzięczność, korzystała z Jej orędownictwa i rad, z których i Ja, będąc pod Jej matczyną opieką korzystałem.11 Módlmy się za Papieża Franciszka, aby w sercach wszystkich wiernych rozpalał miłość i wdzięczność do Matki Najświętszej. 3. O mój Jezu, przez Twoje Serce tak bardzo kochające błagam Cię, rozpal żarliwością Twej miłości i gorliwością o Twoją chwałę wszystkich kapłanów świata, wszystkich misjonarzy i wszystkich, którzy są odpowiedzialni za głoszenie Twego Boskiego słowa, aby ogarnięci świętym zapałem wyrywali dusze szatanowi i prowadzili je do Twego Serca, gdzie będą Cię chwalić na wieki.12 Módlmy się, aby Chrystus dotknął swoją miłością serca tych, których w szczególny sposób powołał do głoszenia Swojego Słowa. Módlmy się, aby z prawdziwą gorliwością zabiegali o zbawienie dusz, które zostały im powierzone. 4. .(...) chcę posłużyć się tobą, jako narzędziem mego miłosierdzia dla dusz. Cóż jednak uczynię, jeśli całkowicie nie oddasz się mojej woli? Tyle dusz potrzebuje mojego miłosierdzia, więc Serce moje chce się posłużyć żertwami, które mają Mu pomóc wynagrodzić za zniewagi świata i rozlać strumień miłosierdzia.13 Módlmy się o łaskę odwagi dla tych, którzy wciąż boją się odpowiedzieć na głos Chrystusa wzywający ich do ofiarowania swojego życia, jako wynagrodzenie za grzechy świata i ratunek dla dusz potrzebujących Bożego Miłosierdzia. 5. Poświęcając się Mi, jako Matce samego Boga uczyniłaś dla siebie najwięcej, bo w Moich Rękach będziesz bezpieczna Moje dziecko. Uczynię z ciebie to, czym stać się miałaś dla Chwały naszego Najwyższego Boga. On cię wybrał i uprowadził dla Swojej chwały, ale córko, teraz Ja, Maryja, twoja Najświętsza Matka będę miała cię w Mojej opiece. Poznasz jak słodko jest trudzić się dla Mnie i powierzyć Mi swoje życie. Twoja wola i oddanie się na Moje wyłącznie rozkazy zjednała ci większą jeszcze niż dotychczas łaskawość Boga.14 Módlmy się, abyśmy potrafili całkowicie i bez żadnych zastrzeżeń oddać się Matce Najświętszej. Módlmy się, abyśmy byli posłuszni wszystkim Jej rozkazom. 6. Dopiero tak mocni, odżywieni pokarmem Tej, która jest Matką Najwyższego Boga, możecie stanąć odważnie w obronie świętości Boga i Jego Kościoła w świecie. Dopiero święci możecie walczyć z bezbożnymi na całym świecie, dopiero nieskalani możecie przebywać wśród grzeszników, dopiero czyści możecie brać na siebie grzechy świata. Umocnijcie się w tym źródle siły i życia, z którego Ja sam czerpałem, zanim wyruszyłem nauczać bezbożników i pogan (...).15 Módlmy się, abyśmy nigdy nie zapominali o tym, że Maryja jest Skarbnicą, z której zawsze możemy czerpać łaski potrzebne, by odważnie stanąć w obronie świętości Boga i Kościoła. Komentarz na ofiarowanie: Wyzbyj się wszystkiego (...) nie zachowując swoich pragnień, zamiłowań i sądów. Potem poddaj się całkowicie woli Tego, którego miłujesz. Pozwól Mi czynić z sobą, co zechcę, a nie tylko to, czego pragniesz. Musisz dojść do tego, że moja wola stanie się także twoją, to znaczy, musisz całkowicie poddać i zjednoczyć swoją wolę z moją wolą i z moimi upodobaniami. (...) Ach, gdyby dusze zrozumiały, że kiedy w ten sposób oddają Mi się zupełnie, wtedy przeżywają chwile największej wolności, i że Ja nigdy chętniej nie spełniam ich pragnień jak wówczas, gdy one oddają się mojej woli.16 Komentarz przed dziękczynieniem: Oddajcie się Tej, która może was ocalić. Oddajcie się waszej Matce i nie każcie Mi patrzeć na wasze zatracenie. Zlitujcie się nad Moim Sercem, które tyle już dla was wycierpiało i wciąż cierpi, aby wyprosić dla was zbawienie. Moje dzieci, jestem Matką Bolesną, Matką całej ludzkości, wołam do was i wzywam, uciekajcie się do Mnie póki czas, abym zdołała wam jeszcze dopomóc. Błogosławię was wszystkich, którzy Mi służycie, błogosławię więźniów Mojego Niepokalanego Serca, błogosławię innowierców i ignorantów, błogosławię cały świat oddalony od Boga.17 Dziękczynienie: 1. Patrz na moje rany i ucałuj je. Czy wiesz, kto Mi je zadał? Czy wiesz, kto Mi wtłoczył koronę na głowę? Miłość. Czy wiesz, kto przeszył moje Serce? Miłość. Jeżeli Ja miłuję cię do tego stopnia, że niczego ci nie odmówiłem, to powiedz Mi, (...) czy ty w cierpieniach będziesz Mi czegoś odmawiać?18 Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za Twą wielką miłość do nas, miłość, która uczy nas całkowitego ofiarowania siebie bez względu na wszystko. 2. Nie patrz na swą małość, (...)! Patrz na potęgę mego Serca, które cię podtrzymuje. Jestem twą siłą i mocą twej słabości. Dam ci odwagę na znoszenie wszelkich cierpień, jakich zażądam od ciebie.19 Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za to, że dajesz nam siłę i moc w sytuacjach, kiedy wydaje nam się, że już więcej nie możemy udźwignąć. Dziękujemy, że dodajesz nam odwagi do przyjmowania kolejnych cierpień. 3. Czy wiesz, (...), jak ranią Mnie grzesznicy i jak bardzo potrzeba Mi dusz, które wynagradzają? Dlatego przychodzę spocząć wśród tych, które sam sobie wybrałem, aby one nauczyły się swoją wiernością i miłością goić rany, jakie zadają Mi grzesznicy. Jakże potrzeba żertw dla wynagradzania za gorycz, jakiej doznaje moje Serce i dla ulżenia Jego cierpieniu!20 Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za tych, którzy odpowiedzieli na Twoje wezwanie do wynagradzania za grzeszników, którzy wciąż Cię ranią. Dziękujemy za to, że my również możemy choć trochę pocieszać Twoje zranione Serce. 4. Córko, nie lękaj się nigdy cierpień ani ofiar (...) takie są już drogi Boże. (...) kiedy czujesz się opuszczona, osaczona pokusami, kiedy dusza twoja jest zimna i bez sił do walki, nie porzucaj nigdy modlitwy. Módl się z pokorą i ufnością i idź natychmiast otworzyć swe serce przed tą, którą Syn mój dał ci na ziemi za matkę. Wierz Mi, córko, w ten sposób nigdy się nie pomylisz. Przyjmij moje błogosławieństwo. Wiesz dobrze, że jestem twą Matką!21 Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za Twoją Matkę, która zawsze czeka z otwartymi ramionami na każde swoje dziecko. 5. Tak, moja córko (...) jakżeż mogłabym cię nie kochać? Syn mój rozlał swą Krew za wszystkich ludzi, wszyscy są moimi dziećmi. Ale kiedy Jezus zatrzymuje swe spojrzenie na jakiejś duszy, wtedy ja daję jej moje Serce.22 Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za Niepokalane Serce Twojej Matki, w którym zawsze możemy znaleźć schronienie i pocieszenie. 6. (...) od dusz mi poświęconych, więc kapłanów i zakonników, od dusz wybranych i uprzywilejowanych, zażądam raz jeszcze, aby ofiarowały Mi swoją miłość i nie wątpiły o mojej miłości, lecz przede wszystkim, aby okazały Mi swoją ufność i by nie wątpiły w moje miłosierdzie. Jakże to łatwo spodziewać się wszystkiego od mego Serca.23 Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za dusze w szczególny sposób Tobie poświęcone, które ofiarowały Tobie swoją miłość. W szczególny sposób dziękujemy za Księdza Piotra, który jest dla nas przykładem bezgranicznego zaufania Tobie. Komentarz przed Komunią świętą: Człowiek posiada udział w Męce Boga, poprzez udział w Najświętszym Sakramencie Ołtarza i przyjmowaniu do serca nieśmiertelnej cząstki życia wiecznego, a więc poprzez przyjmowanie Ofiary samego Boga w Ciele i Krwi za was przelanej. Musicie traktować ten Sakrament z największą czcią i miłością. Jeśli nie rozumiecie i nie wierzycie, musicie korzyć się przed Bogiem i błagać o światło, bo lekceważenie tych najwyższych świętości jest zbrodnią przed Obliczem Boga i bardzo drogo się za nią płaci. Okazujcie Panu najwyższy szacunek uczestnicząc z wielkim nabożeństwem we Mszy świętej i przyjmując święte Ciało Boże z największą czcią i miłością. Przyjmując Boga i myśląc o czym innym, dokonujcie już profanacji. Wiem, że najczęściej jest to grzech nieświadomy, ale Bóg udziela się wówczas cierpiąc, ponieważ Jego Ofiara nie jest dostatecznie czczona. Jego miłość nie jest przyjęta z należną miłością. On daje siebie samego, całą swoją miłość, całe swoje Bóstwo i całe swoje umęczone i uświęcone człowieczeństwo.24 Uwielbienie po Komunii świętej I: Moje stworzenie, wiara w Moją realną obecność rozwija się poprzez nabożeństwo do Mnie w tym sakramencie. Czcząc Mnie jako Boga w tym maleńkim widzialnym chlebie życia, stajesz się uległą wobec jego mocy, zostajesz doświadczona Moją łaską. Potrzebujesz często czcić i adorować Mnie w tym sakramencie, a wówczas Ja otworzę przed tobą zamknięte drzwi twoich oczu, abyś ujrzała Mnie jakim jestem w swej mocy. Przychodź do Mnie, kiedy jestem sam, przychodź i mów do Mnie, Ja będę ci odpowiadał. Uczcij Mnie, a Ja dam ci odczuć, że patrzę na ciebie z głębi Mojego małego tronu na ziemi. Przychodź do Mnie jak do Króla. Dbaj o wygląd, o zachowanie, o powagę, o uniżenie. Nie zważaj na stworzenia, kiedy stoisz przed Królem królów. Patrz na Mnie, słuchaj Mnie, pożądaj Mnie. Kiedyś ujrzycie się przed Moim Majestatem bez zasłony i wtedy ukażę wam, z jaką czcią odnosiliście się do Mnie na ziemi przychodząc przed Moje Oblicze. Wtedy to zobaczycie i będziecie przerażeni.25 Uwielbienie po Komunii świętej II: (...) pragnę być w tobie i przy tobie. Moje dziecko, chcę, abyś odczuwała Mnie nieustannie w twojej duszy, bo to właśnie stałe i nieustanne uświadamianie sobie Mojej obecności w tobie, jest źródłem prawdziwej świętości. To źródło, do którego cię przyzywam, to źródło, w którym pragnę cię nasycić. Będę cię karmił Moimi łaskami w miarę, jak będziesz z niego piła. (...) Chodź, uczyń Mnie najszczęśliwszym Bogiem pokładając we Mnie wszelką nadzieję. Żyję w tobie dla ciebie. Moje Serce uderza twoje swoim biciem, budzi twoje serce do życia, uczy je jak należy żyć, jak kochać, jak poświęcić się dla dobra innych. Chcę, abyś uwierzyła, że dam ci wszystkie dary potrzebne do twojej świętości i nigdy nie wątpiła w to, że doprowadzę cię tam, skąd wyszedłem po twoją duszę.26 Uwielbienie po Komunii świętej III: To jest akt największej pokory Boga i Jego najwyższej miłości, kiedy nieskończony, wszechmogący Bóg, nieskalany w swojej świętości i niezmierzony w mocy poddaje się całkowicie grzesznemu człowiekowi. Kiedy ta Boska Ofiara jest przyjmowana z pokorą, czcią i miłością, jest to najwznioślejszy i najświętszy akt połączenia miłości Boskiej i ludzkiej i obie strony czerpią z niego nieskończoną radość. Bóg cieszy się miłością duszy, w której ma tak wielkie upodobanie, w zamian za tę miłość obdarowuje ją w wieloraki sposób, tworząc w niej swoje królestwo, a więc przystosowując ją do swojej doskonałości, przemieniając ją w siebie tak, aby mógł mieć w niej doskonałe mieszkanie. Kiedy dusza bezwzględnie Mu się oddaje, jest bezwolna i nie zatrzymuje niczego przed Bogiem, ale cała, ze wszystkimi swoimi słabościami i pragnieniami należy do Niego, wówczas Bóg znajduje wielkie szczęście w duszy i dla tej chwili Bóg tyle cierpi nie raz w duszach, aby doczekać tej jednej chwili.27 1 Kompendium II z Orędzi na Czasy Ostateczne, które właśnie nadeszły (z tomów 9-16), Warszawa 2012, s. 139. 2 Tamże, s. 147-148. 3 Wezwanie do Miłości. Zapiski objawień Pana Jezusa siostrze Józefie Menendez, zakonnicy Najświętszego Serca Jezusa (Sacre Coeur), Wydawnictwo WAM, 2007, s. 128. 4 Tamże, s. 131. 5 Tamże, s. 307. 6 Tamże, s. 213. 7 Kompendium II..., s. 145. 8 Tamże, s. 124. 9 Tamże, s. 145. 10 Tamże, s. 124. 11 Tamże, s. 123. 12 Wezwanie do Miłości...., s. 184. 13 Tamże, s. 253. 14 Kompendium II, s. 126. 15 Tamże, s. 125. 16 Wezwanie do Miłości..., s. 498. 17 Kompendium II..., s. 148. 18 Wezwanie do Miłości..., s. 194. 19 Tamże, s. 219. 20 Tamże, s. 354. 21 Tamże, s. 137. 22 Tamże, s. 177. 23 Tamże, s. 506. 24 Kompendium II..., s. 156-157. 25 Tamże, s. 51-52. 26 Tamże, s. 59. 27 Tamże, s. 157.
Powrót |
