 Liturgia na UROCZYSTOŚĆ JEZUSA KRÓLA POLSKI z dnia 21.11.2015r.
2015-11-24
Komentarz na wstęp: Polacy! Nie upadajcie na duchu! Nie ustawajcie w modlitwie! Pamiętajcie, że wasze zwycięstwo nadejdzie wraz z Niepokalaną Królową waszego Narodu. Teraz jesteście przybijani do krzyża Chrystusowego, by tam doświadczyć cierpienia i opuszczenia. Ten czas musi się wypełnić, abyście w tajemnicy krzyża zjednoczyli się z Chrystusem i Jego Matką, której Serce zostało przebite mieczem boleści. Jeśli chcecie w każdej sytuacji utożsamiać się z Chrystusem, musicie przyjąć na siebie cały wymiar ofiary i znaczenia krzyża. W ten sposób możecie zjednoczyć się w pełni z Chrystusem tryumfującym. Musicie doświadczyć godziny opuszczenia, by poznać wartość ofiary i zjednoczenia, które doprowadzi wasz naród do zmartwychwstania, aby w ten sposób zajaśniał blask Królestwa Chrystusa w waszej Ojczyźnie.1 Komentarz przed aktem pokutnym: Polacy! Ocalenie waszego narodu to przede wszystkim jego odnowa, która związana jest z porzuceniem grzechów narodu. Teraz, kiedy znaleźliście się na szczycie waszej duchowej Golgoty, odnowa narodu powinna być przede wszystkim odnową sumień. A to sumienie wyrywa się ku Bogu, z głębi ducha i tradycji narodu, aby przepraszać i wynagradzać Mu za grzechy! Wybranie was przez Boga na świadków dla innych narodów jest opatrznościową łaską Boga, jest także skutkiem waszego zawierzenia waszej Królowej i przede wszystkim - Jej matczynego wstawiennictwa. Dzięki Jej modlitwom, które nieustannie zanosi do Swojego Syna, podtrzymywany jest płomień wiary i oddania w sercach tych, którzy rozumieją ten czas próby jako znak oczyszczenia dla waszego narodu. Potrzeba wynagrodzenia za grzechy jest dziś dla was wezwaniem do ofiary i pokuty!2 Akt pokutny: 1. Niewinny Chrystus cierpi w niewiernej mu Polsce. Jego cierpienie jest znakiem dla całego narodu, jak również dla Kościoła w Polsce, że Jego zaproszenie do współuczestniczenia w Jego Królestwie jest wciąż na nowo odrzucane.3 Przepraszamy Cię, Jezu, za to, że pomimo tylu wezwań, pomimo tylu znaków Polska wciąż nie chce uznać Ciebie za swojego Króla. 2. Kryzys wiary, który uwidocznił się w waszej Ojczyźnie, to przede wszystkim głęboki kryzys pragnienia i szukania Boga - kryzys skruchy, pokory i umartwienia. Na to cierpi również cały Kościół w tygodniu swej męki.4 Przepraszamy Cię, Jezu, za to, że wciąż tak wielu Polaków odchodzi od Ciebie, szukając szczęścia tam, gdzie nigdy go nie znajdą, bo prawdziwe szczęście możesz dać tylko Ty. 3. Polacy! Wasze grzechy zasmucają oblicze Boga. Szybko zapominacie o łaskach i dobrodziejstwach, które wyprasza dla was wasza Królowa. Wiedzcie jednak, że przez wzgląd na Jej modlitwy, Jej wstawiennictwo Bóg wspiera was łaską, bo chce oczyścić was i umocnić w nadziei.5 Przepraszamy Cię, Jezu, za to, że jako naród wciąż obrażamy Ciebie swoimi grzechami. Przepraszamy Cię za brak wdzięczności za łaski, którymi obdarzasz nas za przyczyną naszej Matki Maryi. 4. Z wielkim entuzjazmem i zapałem zaangażowaliście się w Dzieło Intronizacji, ale zapomnieliście, że prawda, która was wyzwoli, rodzi się w prawdzie krzyża i ofiary. Jeśli wytrwacie w waszych modlitwach i w waszym poświęceniu, to żaden czas - dany od Boga ani żaden dopust Boży - nie będzie dla was porażką, lecz nadzieją zwycięstwa.6 Przepraszamy Cię, Jezu, za to, że jeszcze niejednokrotnie tak trudno nam pogodzić się z tym, że udział w Dziele Intronizacji to droga krzyża, która wymaga od nas poświęcenia i ofiary. 5. Zanim krzyż ukaże wam wasze duchowe, narodowe zmartwychwstanie w prawdzie, to wy musicie wspiąć się na wzgórze, tam, gdzie on stoi, i upaść przed nim na kolana. Z niecierpliwością oczekujecie spełnienia obietnic, ale jeszcze niewielu ma odwagę zachować się jak Cyrenejczyk! Dziś nie wystarczy krzyczeć: „My chcemy Króla!", gdyż dzisiaj potrzeba świadectwa wiary, wytrwałości oraz świadomego oddania czci Królowi królów. Ta świadomość musi wzrastać - w waszych sercach i w waszych czynach.7 Przepraszamy Cię, Jezu za brak cierpliwości w oczekiwaniu na nadejście Twojego Królestwa w naszej Ojczyźnie. Zapominamy, że przecież to Ty wyznaczasz czas i drogę, jaką jeszcze musimy przejść. 6. Nie możecie tracić nadziei - pomimo ciemności, pośród intryg i kłamstw. Wisząc na krzyżu, Jezus też pozwolił, by z Niego szydzono i drwiono, lecz wstawiał się za Swoimi oprawcami. I wy tak czyńcie, biorąc za przykład Jezusa konającego na krzyżu. Swoją śmiercią i zmartwychwstaniem Zbawiciel potwierdził Swoje królewskie panowanie i konieczność budowania Królestwa Bożego. To jest przykład dla was - abyście w ciszy i z pełnym poczuciem odpowiedzialności dawali świadectwo wierności Woli Bożej, budując Królestwo Chrystusa i Jego zasad w świetle Ewangelii.8 Przepraszamy Cię, Jezu za to, że czasami ulegamy zwątpieniu walcząc o Twoje królowanie w naszej Ojczyźnie. Przepraszamy, że nie potrafimy przebaczać i z miłością podchodzić do tych, którzy nas prześladują, którzy drwią i szydzą z nas. Komentarz przed modlitwą wiernych: (...) przez historię waszej ojczyzny, przewija się ewangeliczny obraz - od Kany Galilejskiej aż po Golgotę. Matka i Syn są włączeni w dzieje narodu. Byliście świadkami grobu, a teraz bądźcie świadkami zmartwychwstania. To wymaga od was odwagi i wytrwałości. Nie lękajcie się jednak, lecz z uniesionymi rękami wzywajcie Ducha Świętego, aby przemienił, pobłogosławił i odnowił oblicze tej ziemi oraz polskich serc. Matka i Królowa czuwa nad wami i oczekuje waszej modlitwy. Trwajcie w jedności i we wspólnej narodowej modlitwie. Modlitwa niech umacnia ducha i serce narodu, aby prawdziwa jedność stała się udziałem wszystkich mieszkańców tej ziemi.9 Modlitwa wiernych: 1. Jeśli Chrystus chce was wywyższyć pośród narodów, to dlatego, abyście dali przykład innym narodom, że pojednanie z Bogiem, uznanie Jego królewskiej władzy, jest warunkiem ratunku dla całego świata. Święta Matka Kościół musi mieć świadomość odpowiedzialności, że głosząc Królestwo Chrystusa, głosi je nie tylko swoim wiernym, lecz jest świadkiem dla całego świata - dla wierzących i niewierzących.10 Módlmy się za Kościół święty, aby całemu światu głosił Królestwo Chrystusa i swoim świadectwem przyciągał tych wszystkich, którzy jeszcze nie uznali Chrystusa za swojego jedynego Króla. 2. Módlcie się za waszych biskupów, za waszych kapłanów, ponieważ ich świętość zależy od was. Bezpośrednim celem kapłaństwa jest zbawienie ludzi ku Chwale Bożej. Są oni naczyniami konsekrowanymi dla Boga, którego nie należy używać dla ziemskich celów. Istota ducha kapłańskiego polega na oddaniu samego siebie dla zbawienia dusz. Biada kapłanowi, który staje się zgorszeniem dla innych.11 Módlmy się za papieża Franciszka, biskupów i kapłanów, aby wciąż na nowo oddawali samych siebie dla zbawienia dusz i nigdy nie zapominali, że to jest bezpośredni cel ich kapłaństwa. 3. Czy zdajecie sobie sprawę, co oznacza być narodem wybranym? To ogromna odpowiedzialność wobec Boga, Kościoła i własnego kraju! Boży wybór jest przywilejem dla narodu, który otrzymuje szczególne wsparcie i błogosławieństwo Boga. Wybór i posłannictwo dla narodu oznaczają jego walkę dla Królestwa Bożego, wpływającą na losy nie tylko poszczególnych dusz, lecz także całych narodów. (...) Skoro zostaliście wezwani do Królestwa Chrystusowego, to musicie podjąć duchową walkę - i to walkę w znaku krzyża, który ma moc zwycięską, ku większemu upokorzeniu szatana.12 Módlmy się za naszą Ojczyznę, Polskę, aby umocniona Bożym błogosławieństwem wytrwała do końca w walce dla Królestwa Bożego. 4. Aby wasz naród mógł cieszyć się trwałością i błogosławieństwem, konieczne jest, aby rządy hierarchiczne i polityczne uznały panowanie Chrystusa Króla nad społeczeństwem. Nie chodzi przecież o nadawanie godności królewskiej Królowi, lecz o uznanie Jego praw. Uznanie Jego społecznego królowania jest warunkiem sprawiedliwości i odnowy moralnej narodu. Dlatego Bóg chce, aby państwo i naród oparły swoje rządy na nauczaniu Jezusa Chrystusa i Jego świętego Kościoła Katolickiego.13 Módlmy się za pasterzy Kościoła w Polsce oraz rządzących w naszej Ojczyźnie, aby uznali panowanie Chrystusa Króla nad społeczeństwem, bo tylko dzięki temu nasz naród będzie mógł cieszyć się trwałością i błogosławieństwem. 5. Jeśli wyrzucicie Boga z waszego narodu, staniecie nad wielką przepaścią, która prowadzi do zguby. Każdego dnia dawajcie świadectwo waszej wiary! Nie zważajcie na śmiech i drwiny tych, którzy nie rozumieją powagi chwili. Polacy, pokażcie waszą wiarę w Trójjedynego Boga, pomimo że to wymaga poświęcenia i odwagi. Nie bójcie się iść „pod prąd, bo ta cywilizacja przeminie. (...) Jeśli wy, jako naród, nabierzecie odwagi, by dać prawdziwe świadectwo i wyznacie wiarę w Boga, to pamiętajcie, że Chrystus sam otoczy was tarczą swojej mocy.14 Módlmy się za Polaków, aby odważnie dawali prawdziwe świadectwo wiary i wiernie trwali przy Bogu, chociaż będzie to wymagało od nich poświęcenia i ofiary. 6. Wasze nawrócenie i powrót do prawdziwej wiary waszych ojców poprzez świadectwo i wierność, może obudzić Polskę. Jesteście doświadczani i stanęliście przed wyborem: albo wytrwacie do końca przy krzyżu, albo opowiecie się za tymi, którzy szyderczo krzyczeli, aby Jezus zszedł z krzyża. Pamiętajcie, że nie ma zmartwychwstania bez krzyża. Cud waszej narodowej przemiany, o który prosicie, polega na wytrwałości w dźwiganiu krzyża wbrew tym wszystkim kusicielom, którzy proponują wam łatwy sukces. Musicie wraz z Maryją, wraz z Janem, wytrwać do końca, gdyż w ten sposób dacie świadectwo innym narodom.15 Módlmy się za nas samych, abyśmy do końca wytrwali przy krzyżu, abyśmy nigdy nie ulegli pokusie i nie wybrali łatwiejszej drogi.
Komentarz na ofiarowanie: Musicie (...) zrozumieć, że wasze wybranie w tej misji wobec narodów nie polega na osiąganiu zysków, lecz na współuczestniczeniu w cierpieniu, na zjednoczeniu z krzyżem. Wasz naród staje się narodem-żertwą pośród innych narodów. Potrzeba wynagrodzenia i ofiary i dlatego musicie zdać sobie sprawę, że to, ile będziecie mieć miłości w sobie, nie zależy od ustaw ani dekretów, lecz od żywego świadectwa, w którym będzie uczestniczyć ta część narodu, która pozostaje wierna Tradycji i Ewangelii.16 Komentarz przed dziękczynieniem: Polacy! Czy coś lub ktoś może oderwać was od miłości Chrystusa, jeśli powierzycie Mu siebie, wasz naród i całą waszą przyszłość? Miejcie głęboką wiarę, gdyż Chrystus was nie opuszcza. Co więcej, posyła wam swoją łaskę, gdyż zna pragnienia serc. Jego słowa są Życiem, i wy podtrzymujecie to Życie w was samych i w całym waszym narodzie. Okażcie głęboką wiarę - jeszcze większą niż apostołowie, którzy zwątpili w czasie burzy. Wy macie dziś o wiele większe doświadczenie i o wiele więcej znaków, ukazujących miłość Chrystusa do waszego narodu! Dziś, kiedy On sam wzywa wasz naród po imieniu i objawia wam waszą rolę pośród innych narodów, winniście z całą świadomością i odpowiedzialnością odpowiedzieć na Jego wezwanie.17 Dziękczynienie: 1. Ze względu (...) na wytrwałą resztę dusz, które modlą się oraz ze względu na wstawiennictwo świętych i błogosławionych - a przede wszystkim dzięki nieustannemu wstawiennictwu Maryi, waszej Królowej, Bóg pozostawił jeszcze dla was czas i możliwość, abyście doświadczyli Jego błogosławieństwa i Jego wolności. Musicie jednak wypełnić Jego warunki, ponieważ czas nagli i chwila jest poważna. Dobrze wiecie, czego od was żąda: abyście ukoronowali Jego Syna na Króla waszej Ojczyzny.18 Dziękujemy Ci, Jezu, za orędownictwo naszej Matki Maryi, za wstawiennictwo tylu świętych i błogosławionych, którzy nieustannie modlą się za naszą Ojczyznę. Dziękujemy również za tych, którzy złożyli swoje życie w ofierze, aby ratować Polskę przed zgubą. 2. Nie przejmujcie się, gdy będą was publicznie wyśmiewać, bo czynią to ci, którzy drwią z Boga i Jego prawa. Bądźcie wytrwali w waszych działaniach, a zobaczycie, że dobro zwycięży. Ratunek przyjdzie w ostatniej chwili, kiedy wszyscy będą myśleć, że sprawa została przegrana. Jezus nie pozwoli, by zniszczone zostało Królestwo Jego Matki.19 Dziękujemy Ci, Jezu za to, że dajesz nam nadzieję na zwycięstwo. Dziękujemy, bo Ty jesteś naszym jedynym umocnieniem i pocieszeniem, kiedy jesteśmy prześladowani i wyśmiewani. 3. Ofiarujcie Maryi wasze modlitwy, wasze cierpienia, ale także wasze słabości, aby przez Jej Niepokalane, matczyne Serce mogło rozszerzać się Królestwo Jej Syna na polskiej ziemi. Razem z Nią spoglądajcie na nadchodzące wydarzenia. Ona pomoże wam dochować wierności, ponieważ może wyprosić u Swojego Syna potrzebne łaski, abyście zostali umocnieni na drodze mądrości i odwagi. Musicie odrzucić pokusę, że bez Boga możecie tak wiele uczynić; wręcz przeciwnie - tracicie poczucie godności i tożsamości.20 Dziękujemy Ci, Jezu za to, że zostawiłeś nam swoją Matkę Maryję, która nieustannie otacza nas swoim matczynym płaszczem i uprasza u Swojego Syna potrzebne łaski, abyśmy wytrwali do końca. 4. Polacy, nie oglądajcie się wstecz, lecz z nadzieją w sercu podążajcie ku przyszłości, którą przygotował dla was Bóg, a potwierdził to przez wiele dusz ofiarnych, mistyków, a przede wszystkim poprzez znaki w wielu wybranych miejscach związanych z Królową waszego narodu. Przez dziesięciolecia posyłał wam ludzi obdarzonych światłem i charyzmatem, którzy przynosili otuchę i nadzieje cierpiącemu narodowi. Bóg nigdy was nie opuścił, posyłając wam maryjnych biskupów walczących o dobro i sprawiedliwość. Posyłał mistyków, przynoszących otuchę i nadzieję. Powoływał dusze pokutne i ofiarne, które swoje cierpienie ofiarowały za Ojczyznę.21 Dziękujemy Ci, Jezu, za tych, których posyłasz do nas, aby przynosili nam otuchę i nadzieję. Dziękujemy Ci za kapłanów, którzy odważnie stają w obronie Boga i Ojczyzny, a w szczególny sposób dziękujemy za Księdza Piotra, który jest naszym duchowym przewodnikiem na drodze krzyża, którą kroczymy. 5. Musicie (...) dobrze przygotować się na panowanie Jego Królestwa. Jeśli chcecie wypełnić pragnienie Chrystusa i przyjąć Jego Królestwo, to musicie zrobić miejsce dla Króla. Nie wystarczy tylko samo wołanie, lecz przede wszystkim pełna świadomość, że przyjęcie Królewskiego Panowania to poddanie się pod Prawo Królestwa Bożego. Samo pragnienie intronizacji niewiele zmieni, jeśli wy sami nie poddacie się pod pełne panowanie.22 Dziękujemy Ci, Jezu, za to, że dajesz nam światło, jaką drogą mamy kroczyć, aby dobrze przygotować się na przyjęcie Twojego Królewskiego Panowania. 6. Pamiętajcie (...), że wasze zjednoczenie z krzyżem oraz wasza wytrwałość wymagają cierpliwości i zaufania Bogu, do końca. I nawet, gdy będziecie musieli wejść w ciszę grobu, to wiedzcie, że czeka was blask wielkanocnego poranka, gdyż Bóg pokona waszych wrogów i Polska zmartwychwstanie do godności narodu Chrystusowego i Maryjnego. Otrzymaliście tak wiele łask, doświadczyliście tak wielu dowodów wstawiennictwa Maryi - waszej Królowej.23 Dziękujemy Ci, Jezu, za to, że dajesz nam nadzieję, iż po cierpieniach Wielkiego Piątku nastanie dla naszej Ojczyzny radość wielkanocnego poranka. Komentarz przed Komunią św.:
Przyjdź, Jezu, przyjdź, Ty, który jesteś Żyjący! O, Emmanuelu, przebacz mi, obejmij moją słabość Twoją Mocą; ogarnij moje wysuszenie Twoim Zdrojem; weź moją duszę w Swoje Ręce. Wieczne Źródło Miłości, pochłoń każde włókno mojego serca, aby Cię kochało, uwielbiało i aby ogłosiło wzniosłość Twojego Imienia. Spraw, by mój duch pragnął mego Stworzyciela, aby ten proch, z którego ukształtowałeś Swoje dziecko, stał się gorejącym płomieniem miłości, ponieważ Ty posiadasz władzę nad życiem i śmiercią. Twoje Spojrzenie ma moc stopić żelazo, Twoja Zazdrosna Miłość może sprawić, że moje życie zostanie uznane za szaleństwo przez mądrych. Nakieruj zatem znowu Twoją strzałę i przeszyj Swój ulubiony cel.24 Uwielbienie po Komunii św. I: Moje spojrzenie kieruję na Ciebie, mój Panie, myślę o Tobie bez przerwy. Ty jesteś moim Pokarmem, moim Chlebem i moim Winem, nie potrzebuję nic innego na tym wrogim świecie. Moja dusza jest spragniona Ciebie, z powodu Ciebie moje wargi są wysuszone. Ty jesteś moim Bogiem, który mnie szukał i kształtował, pomimo mojej nędzy. Pozwól mi przebywać w Twoim Najświętszym Sercu. (...) Jezu, moja jedyna miłości, Jezu, moje natchnienie, Towarzyszu mojej duszy! Jezu, Ty jeden jesteś moim kielichem, moim napojem, moim błogosławieństwem. Ukryj mnie w największych głębinach Twego Serca, aż do chwili gdy śmierć wyzwoli mnie dla Nieba. Stróżu mojej duszy bądź ze mną wszędzie, dokąd idę.25 Uwielbienie po Komunii św. II: Dopóty w Tobie moja dusza znajduje przyjazne schronienie, dopóki rozszalała nawałnica się nie zakończy. Do Nieba zwracam moje ucho, by usłyszeć Twój Czuły Głos, zawsze tak pocieszający. Nie mam się czego bać, pociesza mnie Twoja Święta Obecność u mego boku. Nikt nie może zastąpić Twojej Wierności. Odtąd Ty, Najwyższy, Pan nad Panami, mój Odkupiciel jesteś moim Mistrzem, a ja całkowicie zdaję się na Ciebie. Moją duszę i moje serce składam w Twoje Boskie Ręce.26 Uwielbienie po Komunii św. III: (...) O, jak dobrze mi być tutaj! Jak dobrze jest słyszeć głos mojego Oblubieńca! Na ołtarzu, jak na Kalwarii, ofiaro Miłości, jeden krzyk wyrywa się z Twojego Serca, a jest to krzyk miłości: „Pragnę! Powiedzcie to swoim dzieciom: pragnę waszej miłości! Przyjdźcie wszyscy, których kocham tak, jak Mnie Ojciec umiłował, przyjdźcie ugasić trawiące Mnie pragnienie!" Panie Jezu, oto jestem: małe jest moje serce, ale całe należy do Ciebie. Jesteś więźniem tabernakulum, o Panie nad panami, ale to miłość Cię tam więzi! Wychodzisz stamtąd jedynie, aby przyjść do nas, aby się oddać wiernej duszy i sprawić, żeby w niej zakrólowała Twoja boska miłość. O Królu miłości! Przyjdź, żyj i króluj we mnie! Nie chcę innego prawa, jak tylko prawa Twojej miłości. Nie, nie chcę już świata, ani tego co jest na świecie. Nie chcę już nawet samej siebie. Miłość, tylko miłość jest moją władczynią na wieki. O, Jezu, spraw, aby tak się stało. Rozerwij wszelkie moje kajdany, oddziel mnie od tego, co nie jest Tobą i niech Twoja miłość, która na ziemi jest moim życiem, stanie się moim spełnieniem w wieczności.27 1 Adam Człowiek, Anioł Stróż Polski. Orędzia dla Polski i Polaków (2009-2014), Instytut Wydawniczy Św. Jakuba, s. 75. 2 Tamże, s. 144. 3 Tamże, s. 38 4 Tamże, s. 54. 5 Tamże, s. 69. 6 Tamże, s. 76. 7 Tamże, s. 117. 8 Tamże, s. 129-130. 9 Tamże, s. 139. 10 Tamże, s. 130. 11 Tamże, s. 52. 12 Tamże, s. 24. 13 Tamże, s. 50-51. 14 Tamże, s. 64. 15 Tamże, s. 87. 16 Tamże, s. 109-110. 17 Tamże, s. 123. 18 Tamże, s. 26. 19 Tamże, s. 65. 20 Tamże, s. 68. 21 Tamże, s. 47. 22 Tamże., s. 72. 23 Tamże, s. 151. 24 Vassula Ryden, w: www.duchprawdy.com/mdlitwy_TLIG.doc. 25 Tamże. 26 Tamże. 27 Akt adoracji zatwierdzony 8.12.1862r. Przez bpa E.J. Ravinet. Tego aktu używała m. Maria od św. Klary Bouillevaux, w: http://kety.klaryski.org/index.php?option=com_content&view=article&id=224:akt-adoracji-z-1862r&catid=63:eucharystyczne&Itemid=59.
Powrót |
