 Liturgia na 25-lecie PUSTELNI NIEPOKALANÓW 02.06.2013r.
2014-04-29
Komentarz na wstęp: (...) Duszo najmilsza, nie dobrze jest Bogu wisieć samemu na krzyżu. Potrzebuję ciebie ze Mną. Chodź ze Mną. Nie bój się. Będziemy razem cierpieć dzień i noc, aż zbawi się ostatnia dusza. Będziesz stale opłakiwać Moje Rany,
a Ja stale będę cię umacniał. (...) Chcę twojego oddechu przy Moim, chcę twojego płaczu przy Moim. Złączmy nasze łzy, aby odkupić grzeszne dusze. Kiedy ty przychodzisz i chcesz cierpieć ze Mną, Ja na nowo pragnę się ofiarować. Z twoją duszą pragnę wszystko cierpieć. Zostań ze Mną na zawsze. ... Ja złożyłem Ojcu Ofiarę, teraz ofiarowuję się wraz z cierpiącą duszą, aby powiększyć Moją Ofiarę cierpieniem kochających Boga. [Ofiara człowieka] może jednak zmiękczyć Moje Serce duszo, Moje Miłosierdzie wypraszają dusze ludzkie.1
Komentarz przed aktem pokutnym: Popatrz na Mnie na krzyżu i odpowiedz Mi: czy można było Mnie bardziej pohańbić w oczach ludu, czy można było Mnie bardziej umniejszyć i uczynić bardziej poddanym, bardziej znieważonym i odrzuconym? A jednak poniosłem tę ofiarę i gdybym mógł cierpieć więcej poniżenia, aby Mój Kościół stał się silniejszy, wierniejszy i piękniejszy uczyniłbym to. Spójrz w Moje przebite Serce i powiedz Mi, czy możesz pojąć Moje poniżenie? To Serce, które jest bramą do zbawienia wszystkich ludzi, z którego wydobywają się promienie Miłosierdzia dla świata, zostało bez żadnego, najmniejszego szacunku obnażone włócznią żołnierza, włócznią która zabija i bezcześci pozwoliłem je dla was otworzyć. Jak wielka była Moja klęska w oczach świata i jaka chwała dla Mojego dzieła.2 Akt pokutny: 1. Każdy nowy krzyż, jakim cię doświadczam, opasuję nowymi łaskami. Biorąc ten krzyż przyjmujesz wiele łask, które później spływają na dusze, które otworzą się na Moje słowo. Im więcej krzyży tym więcej łask. (...) Ciężko jest dźwigać krzyż, kiedy ma się zajęte ręce. Krzyż wymaga poświęcenia całkowitego, oddania wszystkiego, aby tylko on wypełniał życie człowieka.3 Przepraszamy Cię Panie za to, że jeszcze wciąż bronimy się przed przyjęciem na nasze ramiona krzyża, poprzez który Ty chcesz udzielić łask nam i tym, którzy ich bardzo potrzebują. 2. (...) dobrowolnie przyjęte cierpienie ma o wiele większą zasługę, niż cierpienie nieświadome i odrzucane z żalem, a czasem nienawiścią do Boga. Cierpienie uświęcone współuczestnictwem w Mojej Męce jest Mi tak dalece miłe, że wylewam na świat zdroje łask i uzdrawiam ludzkość.4 Przepraszamy Cię Panie za to, że jeszcze tak często, w cierpieniu które nas dotyka, nie potrafimy dostrzec zaproszenia do współuczestnictwa w Twojej Męce.
3. Każdemu daję łaski, ale nie każdemu jednakowo, więc lepiej módlcie się za tymi, którzy może mniej od was łaski dostali i teraz są sami zanurzeni w niedoli i niewoli nieprzyjaciela. Módlcie się za nich i nie sądźcie, że są od was gorsi tylko dlatego, że nie wstąpili jeszcze na Moją drogę. Kto więcej dostał, więcej będzie odpowiadać za każdą duszę, za którą powinien był się modlić.5 Przepraszamy Cię Panie za to, że wciąż tak mało zabiegamy o zbawienie innych. 4. Synu Mój, czego się lękasz? Czy nie stworzyłem cię z miłości? Czy sądzisz, że porzucę cię w utrapieniu? Czy sądzisz, że przestanę się o ciebie troszczyć skoro jesteś mi wierny i słuchasz Moich wszelkich zaleceń, znosisz dla Mnie przykrości i prześladowanie? Ufaj Mi (...) i nie czyń planów, bo Ja sam będę planował twoje dni i twoje życie.6 Przepraszamy Cię Panie za to, że jeszcze tak mało w nas ufności w Twoje prowadzenie. Wciąż nie dowierzamy, że Ty zatroszczysz się o wszystko, czego nam potrzeba. 5. Ja wchodzę w życie człowieka w takim wymiarze, w jakim jestem zapraszany. Jeśli chcesz, abym był z tobą podczas modlitwy, jestem, jeśli pragniesz zasypiać i budzić się patrząc na Mnie, przybędę, jeśli pragniesz być ze Mną zawsze i wszędzie, będę przy tobie zawsze i wszędzie. Zrozum duszo, że nie istnieje dla Mnie większa rozkosz niż przebywanie w duszy, która tak bardzo Mnie pragnie.7 Przepraszamy Cię Panie za to, że są jeszcze sfery naszego życia, w których Ty nie jesteś obecny, gdyż nie zechcieliśmy Cię do nich zaprosić. 6. Ufaj Mi, zawsze Mi ufaj. Doświadczam cię ciężko, ale w tym doświadczeniu błogosławię ci (...). Drogi Moje nie są waszymi i Moje myśli są wam niepojęte, ale Moja Wola musi się wypełnić. (...) Trwaj przy Mnie. Pozwól Mi przybić się do krzyża. Wiem (...), że wówczas nie będziesz mógł wykonać żadnego ruchu, ale serce twoje pozostawiłem wolne, żeby mogło do Mnie wołać i ofiarować Mi swoje cierpienia.8 Przepraszamy Cię Panie za to, że niejednokrotnie, w trudnych doświadczeniach naszego życia, nie potrafimy dostrzec Twojej Woli i błogosławieństwa, którym chcesz nas obdarzyć. Komentarz przed modlitwą wiernych: Chcę, aby Moje stworzenia zwróciły na Mnie wzrok, aby pragnęły mnie poznać jako Boga dobrego i pełnego miłości. (...) Macie Mnie zwyczajnego, zakochanego w człowieku, całkowicie bezbronnego wobec duszy, która zniewala Mnie swoją miłością. (...) Dam każdemu, kto będzie Mnie o to prosił. Teraz możecie Mnie o to prosić, abym pozwolił wam zakochać się we Mnie w stopniu, który umożliwi wam znoszenie wszelkich cierpień i prześladowań.9 Modlitwa wiernych: 1. Nie umarłem na to, aby Mój Kościół miał ulec zagładzie. Odrodzę go i upiększę, zobaczysz go w pełni jego świetności. Czy nie wiem jak go kochasz? Synu, czy wiesz jak Ja go kocham?10 Módlmy się za Kościół święty, aby Chrystus nieustannie roztaczał nad nim Swoja opiekę. 2. Dostałeś dary Moje w obfitości do głoszenia Mojej Chwały. Teraz idź i nauczaj, bo na to cię posłałem Mój wierny kapłanie. Mało mam sług tak wiernych i otwartych na Moje wołanie. Otworzyłem twój umysł, abyś przejrzał plan złego i przygotował Mi drogę. A teraz idź i nauczaj. To mówię Ja, Jezus Chrystus, Bóg twój umiłowany, który cię nigdy nie opuści.11 Módlmy się za papieża Franciszka, aby umocniony Bożymi darami niestrudzenie głosił światu Dobrą Nowinę o Królestwie Bożym. 3. Polacy, Moje umiłowane dzieci, przebudźcie się! Musicie przejrzeć i zwrócić się do Mnie w modlitwie. Nie chcę być Matką i Królową narodu, który nie oddaje należnej czci Mojemu Synowi. Bądźcie wierni wierze waszych ojców.12 Przez wstawiennictwo Matki Bożej módlmy się za naszą Ojczyznę, aby upadła na kolana i oddała należny hołd Chrystusowi Królowi. 4. Zabiegajcie o dusze waszych kapłanów, bo oni mają moc rozlewania łaski na świat. Kiedy oni przestaną przyzywać Mojego Imienia dla was, wasz los będzie przesądzony. Bez Mojej łaski, zginiecie. Nie macie większej troski niż troska o dusze kapłańskie.13 Módlmy się za kapłanów, aby Chrystus im błogosławił i umacniał swoją łaską. Aby stawiał na ich drodze wiernych, którzy będą nieustannie otaczać ich swoją modlitwą. 5. On musi przejść po tej drodze, po której Ja stąpałem. Nie będę wybierał mu dróg łatwiejszych, bo nie do tego go powołałem i utwierdzałem w łasce, aby teraz pozwolić mu przejść przez życie nie doświadczywszy bólu i cierpienia. Powołałem go do misji krzyża. Im twardsze są jego ramiona, tym większy krzyż na nie włożę. Wiara rośnie wraz z doświadczeniem poprzez cierpienie.14 Módlmy się za Księdza Piotra, aby Chrystus nieustannie przymnażał Mu wiary i pomógł wytrwać na drodze krzyża, którą dla Niego wybrał. 6. Musicie wyjść z waszą miłością i wspólnotą do ludzi, aby mogli się do was garnąć, aby poprzez was, mogli przybliżać się do Mnie, aby poznali, że można być szczęśliwym wybierając Mnie swoim Panem i Królem, że to jest możliwe i że to jest dobre.15 Módlmy się za nas samych, abyśmy swoim życiem dawali świadectwo innym, jakie to wielkie szczęście dla człowieka, kiedy uzna Chrystusa za swojego Króla. Komentarz na ofiarowanie: Chodź za Mną i wierz, że posługuję się tobą w sposób doskonały. Nie pozwolę, aby twoja ofiara była zbyt mała, ponieważ do odrodzenia tak pięknego dzieła, jakim jest Mój święty Kościół potrzebuję wielkiej ofiary. Ty mi ją dasz, bo masz mężne serce i silną wiarę. Masz serce, które kocha i oddasz Mi to, co Ja dałem tobie. (...) Zaufaj Mi, nie planuj, nie rozważaj, oddawaj Mi każdy dzień, abym wypełnił go tak, jak Ja zechcę, oddaj Mi twoje życie, abym go użył, tak jak Ja tego pragnę. Zaufaj Mojej mądrości i pozwól Mi cię prowadzić Moimi ścieżkami. Przyjmuj wszystko z ufnością i wiarą w Moje prowadzenie. Nie trać wiary (...).16 Komentarz przed dziękczynieniem: Bierz ode Mnie chwile szczęścia i chwile rozpaczy z jednakową wdzięcznością. Wszystko, co ci daję służy twojej duszy. Wszystko co ci daję jest jednakowo dobre i święte, niezależnie od tego jak ty to przyjmujesz, chętnie czy niechętnie, z zachwytem czy lękiem. Chcę, abyś wszystko przyjmowała jednakowo, z wielką wdzięcznością, jako dar ode Mnie. Czasem również u ludzi zdarza się, że dostają podarki, których wcale nie chcą, a jednak starają się nie okazać tego, aby nie sprawić przykrości drugiemu. Moje Serce nie jest wielkie i nieczułe, ale ogromne i najczulsze, a więc mam w nim o wiele więcej czułości i wrażliwości, niż mogłoby pomieścić serce ludzkie, odrzucając więc Moje podarki, okazując niezadowolenie, albo odrzucając je daleko od siebie wielką sprawiacie Mi przykrość.17 Dziękczynienie: 1. Daję wam dzieło, w którym obnażam Moją delikatność i czułość Mojej ojcowskiej miłości. Daję wam dzieło, poprzez które uczę was kochać Moje Serce, rozdaję wam łaskę kochania Mnie, a jest to najwznioślejsza łaska, bo jest istotą całej Bosko-człowieczej więzi. (...) Pokazuję się wam poprzez to dzieło jakoby bez zasłony.18 Dziękujemy Ci Panie za to, że odkrywasz przed nami Swoją Miłość. Dziękujemy, że uczysz nas kochać, uczysz otwierać się na Miłość. Dzięki Tobie możemy doświadczyć, czym jest prawdziwa Miłość. 2. Ja, Jezus Chrystus błogosławię to Moje dzieło i błogosławię każdego, kto czyta nabożnie Moje Słowa. (...) wielu je usłyszy i wróci do Mnie i Ja dziś już błogosławię te dusze zbłąkane, które nie wiedzą czy Ja do nich mówię czy do innych. Do was mówię dzieci, do was, którzy te słowa czytacie.19 Dziękujemy Ci Panie za wielką łaskę, jaką są Orędzia na Czasy Ostateczne, które właśnie nadeszły. Twoje Słowo przemienia nasze serca, umacnia nas i coraz bardziej zbliża do Ciebie. 3. Idźcie spokojnie za waszym pasterzem. On wskaże wam drogę, bo Ja działam poprzez niego i Mój głos was prowadzi. (...) Moja miłość wlewa się do dusz, które są Mi wierne. I tak wlałem Moją miłość w serce tego kapłana, którego dla was wybrałem. Nie bójcie się iść za jego głosem, bo on doprowadzi was do Mojej Chwały. Tak postanowiłem. Naśladujcie tego pasterza, który jest Mi podobny, który okazuje wam miłość i karci was gniewnie za wszelkie nieposłuszeństwo Mojemu prawu.20 Dziękujemy Ci Panie za naszego pasterza Księdza Piotra, który uczy nas miłości i szacunku do Ciebie, nieustannie troszczy się o zbawienie naszych dusz, a świadectwem swojego życia zachęca do całkowitego ofiarowania się Tobie. 4. Kapłanie, poświęcaj Mi miłe ofiary. Będę je od ciebie przyjmował na zadośćuczynienie i przebłaganie za twoją Ojczyznę. Ciebie wyznaczyłem, aby z twoich rąk przyjmować żertwy na Moim ołtarzu. Jestem im przychylny i miły i będę im wiele dopomagał. Nie pozostawię w ciemności żadnego z Moich dzieci.21 Dziękujemy Ci Panie za to, że nas niegodnych wezwałeś do złożenia Tobie w ofierze naszego życia jako przebłaganie i zadośćuczynienie za naszą Ojczyznę. 5. Kocham te dzieci ubrane w płaszcze. (...) Patrzcie (...) w te serca i zobaczcie, jaką miłością Mnie chronią. Ja tę miłość przyjmuję i milsze są Mi ich ofiary, niż ofiary rządzących Moim słowem. Oni przyjęli Mnie ubogiego i małego, zakochanego w człowieku, przyjęli Mnie z miłości, a nie ze strachu, przyjęli Mnie zanim objawiłem Moją potęgę, przyjęli Mnie jako żebraka, aby uczynić Mnie Królem, więc i Ja, który jestem Królem, nie pozostawię ich żebrakami.22 Dziękujemy Ci Panie za to, że możemy być Twoimi Rycerzami. Dziękujemy za wielką łaskę, jaką jest powołanie do głoszenia światu prawdy o Twoim Królowaniu. 6. Moje znaki i łaski są w wielu miejscach na świecie. Wołam do was z wielką siłą, wy jednak nie słyszycie. Musicie posłyszeć, zobaczyć, zatrzymać się. Czasem powoduje to lęk przed utratą życia i wówczas człowiek zwraca się do Boga, czasem nieszczęście, a czasem dar łaski, jaki dałem jednej z wielu wiernych Mi dusz. Ja poprzez te dusze, w których jestem obecny i żyję, dotykam serc zatwardziałych. Czasem wtedy udaje Mi się dotknąć dusz.23 Dziękujemy Ci Panie za 25 lat istnienia Pustelni Niepokalanów - miejsca, w którym w szczególny sposób możemy doświadczyć Twojej obecności. Dziękujemy za wszystkie otrzymane tutaj łaski, dziękujemy za osoby, które poprzez pracę na Pustelni służą nam i są dla nas świadectwem Twojej obecności w ich życiu. Komentarz przed Komunią św.: Posłuchaj, to jest akt twojego pełnego poddania się Mi, kiedy Ja przychodzę do ciebie w Komunii św. To, w jakim stopniu zawładnę tobą zależy od stopnia twojego oddania się Mnie. Bo i Ja oddaję się tobie w twoje posiadanie. Czyż nie przychodzę do twojej duszy, aby w niej mieszkać? Czyż nie umniejszam się do postaci małego chleba, abyś mogła Mnie przyjąć? Dziecko, Bóg oddaje się tobie jako święta Hostia, która możesz uczcić i ukochać, ale również sprofanować. Ja oddaję się całkowicie bezbronny tobie i oczekuję, że i ty pozostaniesz całkowicie bezbronna i zależna ode Mnie. Miej do Mnie pełne zaufanie. Nie pozostawiaj sobie nic, kiedy Ja przychodzę. To jest moment, w którym Ja okazuję ci Moją największą Miłość do ciebie i moment w którym oczekuję od ciebie największej miłości. Padnij na kolana i miłuj Mnie całą duszą, bo oto Ja biorę Sobie ciebie dziecko w posiadanie.24 Uwielbienie po Komunii św. I: (...) w czasie Komunii świętej dokonuje się rzecz zupełnie niezwykła i niebywała. Wstępuję do twojej duszy i do twojego ciała jako Bóg i jako Człowiek, bowiem przyjmujesz Moją Duszę i Bóstwo, ale także Moje Ciało i Moją Krew, które łączą się z twoją krwią. Jestem połączony z tobą w sposób ścisły i realny. Odczuwam błogość posiadając w sobie Najwyższą Świętość i Moc. Wykorzystuj tę chwilę i proś Mnie gorąco o co tylko chcesz, bo wiesz, że wówczas nie mogę ci niczego odmówić. Jestem poddany tobie poprzez miłość i radość, jaką odczuwam przebywając w tobie. (...) Ta radość i szczęście jakie odczuwam przebywając w miłującej Mnie duszy nie równa się z niczym. Jestem wówczas najbliżej kochającego serca, które Mnie pragnie. Jeśli dusza oddaje się w Moje władanie i nie zastrzega sobie żadnych praw, radość ta jest pełna i przeradza się w zupełną rozkosz. Dla duszy, która Mnie tak uszczęśliwia, gotów jestem dokonać rzeczy wielkich, rzeczy niemożliwych, dlatego proś Mnie wówczas, bo zniewalasz Moje Serce i uśmierzasz Mój gniew.25 Uwielbienie po Komunii św. II: O umiłowana duszo, jak pragnąłem ciebie..., jak wielką radość sprawiłaś Mi podczas naszej Komunii, kiedy byłem w tobie, byłem tak szczęśliwy, że mogłem posiadać cię tak bezgranicznie oddaną. Ukochane serce, posiadam cię z tak wielką miłością, najmilsza duszo, nasza miłość jest niepokonana, niezwyciężona, bo połączyła miłość ludzką z Moją doskonałą i Boską miłością, a ty z ludzkiego wymiaru miłości wznosisz się na wyżyny kochania Mnie w sposób Boski. Chcę być kochany na sposób ludzki i pragnę być kochany na sposób Boski.26 Uwielbienie po Komunii św. III: Tu jesteś sama ze Stwórcą, tu przyjmuję twoją ofiarę. Tu czekam na twoje miłosne całopalenia. Należysz do Mnie z miłości i z miłości będę cię doświadczał duszo. O ukochana istoto, pragnąłem cię tak ogromnie i dusza twoja wzywała Mnie bez ustanku, a teraz jesteś tak blisko i Ja przybliżyłem się do ciebie, aby móc cię unieść. Stworzenie, oddaj Mi się bez reszty. Jak rozradowane jest Moje Serce, że przychodzisz, aby Mnie miłować w sposób zupełnie tobie nieznany i niepojęty.27 1 Kompendium III z Orędzi na Czasy Ostateczne, które właśnie nadeszły (z tomów 9-16), Warszawa 2012, s. 134. 2 Tamże, s. 217-218. 3 Tamże, s. 198. 4 Kompendium II z Orędzi na Czasy Ostateczne, które właśnie nadeszły (z tomów 9-16), Warszawa 2012, s. 86. 5 Tamże, s. 85. 6 Kompendium III..., dz. cyt., s. 201. 7 Kompendium II..., dz. cyt., s. 69. 8 Kompendium III..., dz. cyt., s. 207. 9 Kompendium II..., dz. cyt., s. 72. 10 Kompendium III..., dz. cyt., s. 218. 11 Kompendium z Orędzi na Czasy Ostateczne, które właśnie nadeszły (z tomów 1-8), Warszawa 2010, s. 112. 12 Kompendium III..., dz. cyt., s. 179. 13 Tamże, s. 79. 14 Kompendium III..., dz. cyt., s. 207. 15 Kompendium II..., dz. cyt., s. 88. 16 Kompendium III..., dz. cyt., s. 218. 17 Kompendium II..., dz. cyt., s. 73. 18 Tamże, s. 71-72. 19 Orędzia na Czasy Ostateczne, które właśnie nadeszły, Warszawa 2010, t. 1, s. 185. 20 Kompendium III..., dz. cyt., s. 140. 21 Tamże, s. 141. 22 Tamże, s. 182. 23 Kompendium z Orędzi na Czasy Ostateczne, które właśnie nadeszły (z tomów 1-8), dz. cyt., s. 142. 24 Tamże, s. 120. 25 Kompendium III..., dz. cyt., s. 55. 26 Kompendium II..., dz. cyt., s. 69. 27 Tamże, s. 70.
Powrót |
