Wstęp - WEZWANIE DO OSTATECZNEJ POKUTY
2022-10-23
WSTĘP 14 III 2022 roku Bóg skierował do nas i do ludzkości żądanie, że chce pokuty od świata. Zagwarantował, że ci, którzy podejmą pokutę, nie będą wygnani ze swoich domów. Wszyst- kich jednak ludzi Bóg zmusi do pokuty, bo bez niej nie są zdolni do nawrócenia. Apel Boga jest bardzo konkretny: Teraz albo nigdy. Przedstawiając te Orędzia, Bóg zaznacza od razu, że zagłada przyjdzie na świat w dniu, w którym zabraknie pokutujących. W tym dniu Bóg spuści na Ziemię ogień swego gniewu. Stąd Bóg apeluje do nas, abyśmy wystąpili z tego po- kolenia i podjęli dzieło pokuty, czyli uniżenia się przed Bogiem, aby Jego gniew złagodzić. Oto Bóg pragnie uczynić ciebie człowiekiem na tej ziemi w dziele pokuty, od którego nie od- wróci wzroku. Na tych, którzy te Orędzia prze- czytają, spocznie odpowiedzialność za Serce76 Boga. W tym momencie Bóg oddaje swoje Ser- ce człowiekowi i każe mu czynić z nim, co ze- chce. Od tego momentu może człowiek uczy- nić z gniewem Bożym, co zechce i co uważa za słuszne. Bóg w tej ostatecznej bitwie, do której zaprasza ludzkość, nie żartuje. Kogo ma uka- rać, ukaże. Kogo ma ocalić, ocali. Ty, ukocha- ny Czytelniku, masz zdecydować o tym. To wielkie dzieło pokuty, jakie pragnie Bóg rozpocząć od naszej Ojczyzny Polski, ma się składać z nawrócenia i różnych form po- kutnych. Wedle zamierzenia Boga trzonem tej pokuty ma być codzienna Msza święta, post o chlebie i wodzie do trzech dni w tygodniu, codzienna 15-minutowa adoracja Najświętsze- go Sakramentu w kościele, trzygodzinny post eucharystyczny i post milczenia przed Ofiarą Mszy świętej. Bóg Ojciec w swojej strategii drogi po- kuty między słowami sygnalizował, że jeszcze udzieli nam łaski głębszego poznania tajemni- cy Ofiary Mszy świętej. Otrzymaliśmy te Orę- dzia w miesiącu wrześniu i październiku tego roku 2022. Przedstawiają one ogromną głębię istoty Ofiary Mszy świętej, jako ostatniej deski ratunku dla tej cywilizacji. Nadszedł dla nas czas wyboru najsilniej- szej i najskuteczniejszej formy pokuty. Co- dzienna Ofiara Mszy świętej, która jest Ofia- rą Boską i ma charakter nadprzyrodzony, jest jedną, jedyną formą uwielbienia Boga pocho- dzenia czysto Boskiego. Jest nabożeństwem najskuteczniejszym i najobfitszym w łaskę. Pełnym i doskonałym, które przynosi poży- tek samemu Bogu, uwielbiając Go w sposób doskonały. Te Orędzia o tej formie pokuty są osta- tecznym wezwaniem Boga do ludzkości. W wymiarze „czasoprzestrzennym" Boga jest to ostatnia godzina, w której przychodzi nam98 żyć, przed przyjściem Chrystusa Króla. Ten czas wyboru przeminie bezpowrotnie. Stąd przychodzący Bóg mówi do nas: Wzywam. Pro- szę. Przynaglam. To jest teraz. Bóg ubolewa nad stanem świata, nad stanem głębokiego opęta- nia ludzkości. Dlatego, mówiąc o potędze Mszy świętej, zwraca się do nas z potrójnym przy- nagleniem: Nie tylko przypominam, nie tylko zachęcam, ale krzyczę na całe gardło: Msza święta to Ofiara przejednania gniewu Bożego! Polska została wybrana jako narzędzie na zrealizowanie Woli Bożej. Sam Bóg tę swoją Wolę nazwał Drogą Narodowej Pokuty. Wybrał Polskę, bo w tym kraju Ofiara jest sprawowana z zachowaniem właściwej formy nabożeństwa, z zachowaniem właściwych słów Konsekracji i z dbałością o osobę kapłana, osobę przeznaczo- ną do sprawowania Najświętszej Ofiary. Oto właśnie Ciebie, i wielu Tobie podob- nych na tej polskiej ziemi, powołał Bóg do życia, aby od ciebie otrzymać tę Ofiarę, która może zmienić ostateczny los Ziemi i jej miesz- kańców. Kraj, w którym żyjesz, religia, którą twoja cała istota otrzymała wraz z mlekiem matki, pokora, którą oddychasz na tej upo- karzanej ziemi, są narzędziami, które ukształ- towały cię na doskonałą ofiarę, przebłaganie Mojej sprawiedliwości. Żyjesz dla codziennej Ofiary Mszy świętej, dla tej godziny, dla tej wielkiej sprawy, aby podjąć dziś tę pokutę i wy- pełnić swoje powołanie. Z tych ludzi, którzy tak jak ty oddychają Jezusem, Jego Ofiarą i Jego Słowem, zapra- gnąłem uczynić sobie resztę, dla której się zmi- łuję. Dlatego wsłuchaj się teraz w twoje serce i w jego bicie. Ono ci mówi: Żyję dla tej godzi- ny, aby w zjednoczeniu z Ofiarą Najwyższego Boga odpokutować złe życie, brak wiary, brak miłości tego pokolenia. To jest jedyny powód, dla którego bije twoje serce. Ta godzina wybiła. Bóg czeka, dopóki ta godzina trwa. Zapal tę iskrę i nie odkła- daj tej decyzji: „Panie, oto jestem". Jeśli tego przebudzenia nie będzie, Bóg nas zapewnia, że świat się zawali. Nasze dziś jest Bożym te - raz. Proszę was o pokutę teraz, nie potem. Potem będzie już za późno. Chcę, abyście się nawra- cali teraz. Nawiedzali Najświętszy Sakrament teraz. Uczestniczyli w codziennej Ofierze Mszy świętej teraz i pościli w tej chwili. Potem nie ma już znaczenia. Nie zdążycie się nawrócić, aby Mnie przebłagać. Jak wzburzony ocean wyleję się na ludzkość w Mojej Sprawiedliwości. To nie będzie czas pokuty, ale kary. Będziecie wówczas pościć. Będziecie pokutować. Nie będzie to jed- nak miało znaczenia. Przymuszeni okoliczno- ściami, a nie dobrowolną ofiarą. Jeśli oddychasz Jezusem, Jego Ofiarą, Jego Słowem, to należysz do tych, których Bóg zapragnął uczynić sobie „resztą", dla której zmiłuje się. Tę starannie wybraną przez siebie „resztę", Bóg błogosławi i przypomina: „To jest teraz". W tym ostatecznym wezwaniu tym razem dla Boga jest bardzo ważny odzew ludzi. Dziś mamy przekazaną na temat po- kuty konkretną wiedzę teologiczną podyk- towaną przez samego Boga. Potrzebny jest jeszcze chętny do realizacji wielkiego zadość- uczynienia Bogu na Drodze Narodowej Poku- ty. Mocno wierzę, że, drogi Czytelniku, Bóg Ciebie „cylnie". Jeśli nie, to nie należysz do wybranych na tę ostatnią godzinę. Jeśli tych „cylniętych" zabraknie, góry i pagórki, przy- kryjcie nas! Ks. dr hab. Piotr Maria Natanek
Powrót |