 Margaretka 2011
2011-06-01
(...) Powołał mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: << Ty jesteś sługą moim, (...) w tobie się rozsławię>> Ja zaś mówiłem: Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą. A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. A mówił: << To zbyt mało, iż jesteś Mi Sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela! Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi>>. (...) <<Królowie zobaczą cię i powstaną, książęta padną na twarz, przez wzgląd na Pana, który jest wierny, na Świętego Izraela, który cię wybrał>>[1] KOMENTARZ PRZED AKTEM POKUTNYM:
Pan Bóg mnie obdarzył językiem wymownym, bym umiał pomóc strudzonemu krzepiącym słowem. Każdego dnia pobudza me ucho, bym słuchał jak uczniowie. Pan Bóg otworzył mi ucho, a ja się nie oparłem ani się nie cofnąłem. Podałem grzbiet mój bijącym i policzki moje rwącym mi brodę. Nie zasłoniłem mojej twarzy przed zniewagami i opluciem. Pan Bóg mnie wspomaga, dlatego jestem nieczuły na obelgi, dlatego uczyniłem twarz moją jak głaz i wiem, że wstydu nie doznam. Blisko jest Ten, który mnie uniewinni. Kto się odważy toczyć spór ze mną? Wystąpmy razem! Kto jest moim oskarżycielem? Niech się zbliży do mnie! Oto Pan Bóg mnie wspomaga. Któż mnie potępi?[2] AKT POKUTNY: 1. << Gdy nadejdzie czas mej łaski, wysłucham cię, w dniu zbawienia przyjdę ci z pomocą. <A ukształtowałem cię i ustanowiłem przymierzem dla ludu>, aby odnowić kraj, aby rozdzielić spustoszone dziedzictwa, aby rzec więźniom: Wyjdźcie na wolność! a [marniejącym] w ciemnościach: Ukażcie się![3] Przepraszamy Cię Panie, że nie ma nas u boku Twojego umiłowanego kapłana, w chwilach, gdy w sposób szczególny potrzebuje naszej modlitwy, wsparcia i trwania. 2. <<Krzycz na całe gardło, nie przestawaj! Podnoś głos twój jak trąba! Wytknij mojemu ludowi jego przestępstwa i domowi Jakuba jego grzechy![4] Przepraszamy Cię Panie, że jesteśmy głusi na nawoływanie Twojego kapłana, którego posłałeś, abyśmy wreszcie się opamiętali i nawrócili.
3. Ja pójdę przed tobą i nierówności wygładzę. Skruszę spiżowe podwoje i połamię żelazne zawory. Przekażę ci skarby schowane i bogactwa głęboko ukryte, ażebyś wiedział, że Ja jestem Pan, który cię wołam po imieniu, Bóg Izraela.[5] Przepraszamy Cię Panie za nasz egoizm, własne myślenie i uciążliwą nadgorliwość względem kapłana, którego ustanowiłeś dla naszego dobra, zbawienia i ratunku. 4. Lecz Ja jestem Pan, twój Bóg, który gromi morze, tak iż się burzą jego odmęty. Pan Zastępów to Jego imię. Włożyłem moje słowa w twe usta i w cieniu mej ręki cię skryłem, gdy rozciągałem niebo i położyłem fundamenty ziemi, I gdy powiedziałem Syjonowi: << Tyś Moim ludem>>.[6] Przepraszamy Cię Panie za brak szacunku względem tego kapłana, którego z Twojej łaski i z Twojego Bożego dopustu postawiłeś na naszych drogach życia. 5. Ja, Ja to mówiłem i Ja go powołałem; przywiodłem go i poszczęściłem jego drodze. Zbliżcie się ku Mnie, słuchajcie tego: Ja nie w skrytości mówiłem od początku; odkąd się to spełniało, tam byłem>>.[7] Przepraszamy Cię Panie za brak wdzięczności za powołanie do kapłaństwa Twojego wiernego sługi, bez którego bylibyśmy jak zagubione owce pozostawione bez opieki pasterza. 6. Jeśli zaś będziesz czynić to, co szlachetne, bez jakiejkolwiek podłości, będziesz jakby moimi ustami. Wtedy oni zwrócą się ku tobie, ty się jednak nie będziesz ku nim zwracał. Uczynię z ciebie dla tego narodu niezdobyty mur ze spiżu. Będą walczyć z tobą, lecz cię nie zwyciężą, Bo Ja jestem z tobą by cię wspomagać i uwolnić- wyrocznia Pana.[8] Przepraszamy Cię Panie za każdą obmowę, oszczerstwo i fałszywe oskarżenia, którymi tak bardzo krzyżujemy Twojego gorliwego kapłana i sługę. KOMENTARZ PRZED MODLITWĄ WIERNYCH: Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił. Posłał mnie, abym głosił dobrą nowinę ubogim, bym opatrywał rany serc złamanych, żebym zapowiadał wyzwolenie jeńcom i więźniom swobodę; abym obwieszczał rok łaski Pańskiej i dzień pomsty naszego Boga; abym pocieszał wszystkich zasmuconych <bym rozweselił płaczących na Syjonie> abym im wieniec dał zamiast popiołu, olejek radości zamiast szaty smutku, pieśń chwały zamiast przygnębienia na duchu.[9] MODLITWA WIERNYCH: 1. Ty zaś będziesz im jako prorok głosił wszystkie te słowa i powiesz im: Pan grzmi z wysoka i ze swego przybytku głos wydaje; grzmi potężnie przeciw swemu pastwisku, krzyk podnosi, jak tłoczący winogrona. Do wszystkich mieszkańców ziemi dochodzi wrzawa, aż na krańce ziemi; albowiem Pan prowadzi spór z narodami.[10] Prosimy Cię Panie, umacniaj każde słowo i oświecaj każdą myśl tego kapłana, któremu powierzyłeś trudne zadanie, by nawrócić do Ciebie i w porę opamiętać zatwardziały i zaślepiony lud. 2. (...) pójdziesz, do kogokolwiek cię poślę, i będziesz mówił, cokolwiek ci polecę. Nie lękaj się ich, bo jestem z tobą, by cię chronić>> - wyrocznia Pana.[11] Prosimy Cię Panie, utwierdzaj w wierze, nadziei i miłości posługę kapłana, którego prowadzisz wąskimi drogami Twoich zamiarów i wyprowadzasz na krzyżowe drogi Twojego Syna. 3. Ty zaś przepasz biodra, wstań i mów wszystko, co ci rozkażę. Nie lękaj się ich, bym cię czasem nie napełnił lękiem przed nimi. A oto ja czynię cię dzisiaj twierdzą warowną, kolumną żelazną i murem ze spiżu przeciw całej ziemi, przeciw królom judzkim i ich przywódcom, ich kapłanom i ludowi tej ziemi. Będą walczyć przeciw tobie, ale nie zdołają cię [zwyciężyć], gdyż Ja jestem z tobą - wyrocznia Pana - by cię ochraniać>>.[12] Prosimy Cię Panie, obdarz swoim błogosławieństwem tego kapłana wielkiej wiary, który dla naszego zbawienia i dla Twojej chwały nastaje w porę i nie w porę, walcząc o tyle dusz, które idą na zatracenie.
4. Ty zaś (....) mój sługo, (....), którego wybrałem sobie, (...) Ty, którego pochwyciłem na krańcach ziemi, powołałem cię z jej stron najdalszych i rzekłam ci „Sługą moim jesteś, wybrałem cię, a nie odrzuciłem". Nie lękaj się, bo Ja jestem z tobą; nie trwóż się, bo Ja jestem twoim Bogiem. Umacniam cię, a także wspomagam, podtrzymuję cię moją prawicą sprawiedliwą.[13] Prosimy Cię Panie, oświecaj swoimi natchnieniami i ukazuj Twoją świętą wolę, wiernemu słudze, którego naznaczyłeś do świętej kapłańskiej posługi w imię Chrystusa. 5. << Nie lękaj się, bo cię wykupiłem, wezwałem cię po imieniu; tyś mój! Gdy pójdziesz przez wody, Ja będę z tobą, i gdy przez rzeki nie zatopią ciebie. Gdy pójdziesz przez ogień, nie spalisz się, i nie strawi cię płomień. Albowiem Ja jestem Pan, twój Bóg, Święty Izraela, twój Zbawca.[14] Prosimy Cię Panie, odradzaj na nowo i co dzień utwierdzaj w sercu tego kapłana jego powołanie do szczególnej służby Tobie, bo ten kapłan doskonale wie jak Wielkiemu i Dobremu Bogu służy. 6. Nie lękaj się, bo jestem z tobą. przywiodę ze wschodu twe plemię i z zachodu cię pozbieram. Północy powiem: „Oddaj!" i południowi „Nie zatrzymuj!" Przywiedź moich synów z daleka i córki moje z krańców ziemi. Wszystkich, którzy noszą me imię i których stworzyłem dla mojej chwały, ukształtowałem ich i moim są dziełem.[15] Prosimy Cię Panie, wspieraj łaską silnej wiary i ślepego zaufania, jakże oddanego Ci kapłana, którego do tak wielkiej i wzniosłej posługi wyznaczyłeś. KOMENTARZ NA OFIAROWANIE: Nie dozwól, bym zginął z powodu Twej wyczekującej cierpliwości; wiedz, że dla Ciebie znoszę poniżenie. Ilekroć otrzymywałem Twoje słowa, chłonąłem je, a Twoje słowo stawało się dla mnie rozkoszą i radością serca mego. Bo imię Twoje zostało wezwane nade mną, Panie Boże Zastępów! Nigdy nie zasiadałem w wesołym gronie by się bawić; pod Twoją ręką siadałem samotny, bo napełniłeś mnie gniewem. Dlaczego mój ból nie ma granic, a moja rana jest nieuleczalna, niemożliwa do uzdrowienia? Czy będziesz więc dla mnie jakby zwodniczym strumieniem, zwodniczą wodą?[16] KOMENTARZ PRZED DZIĘKCZYNIENIEM: Uwiodłeś mnie, Panie, a ja pozwoliłem się uwieść; ujarzmiłeś mnie i przemogłeś. Stałem się codziennym pośmiewiskiem, wszyscy mi urągają. Albowiem ilekroć mam zabierać głos, muszę obwieszczać: <<Gwałt i ruina!>> Tak, słowo Pańskie stało się dla mnie codzienną zniewagą i pośmiewiskiem. I powiedziałem sobie: Nie będę Go już wspominał ani mówił w Jego imię! Ale wtedy zaczął trawić moje serce jakby ogień, żarzący się w moim ciele. Czyniłem wysiłki by go stłumić, lecz nie potrafiłem. Tak, słyszałem oszczerstwo wielu: <<Trwoga dokoła! Donieście, donieśmy na niego!>> Wszyscy zaprzyjaźnieni ze mną wypatrują mojego upadku: <<Może on da się zwieść, tak że go Zwyciężymy i wywrzemy pomstę na nim!>> Ale Pan jest przy mnie jako potężny mocarz; Dlatego moi prześladowcy ustaną i nie zwyciężą. Będą bardzo zawstydzeni swoją porażką, (...)[17] DZIĘKCZYNIENIE: 1. << Duch mój, który jest nad tobą, i słowo moje, które włożyłem ci w usta, nie znikną z twych ust ani z ust twoich dzieci, ani z ust potomków twoich synów, odtąd i na zawsze - mówi Pan.[18] Dziękujemy Ci Panie za dar kapłaństwa, którego udzieliłeś Twemu gorliwemu słudze. Ty, nasz miłosierny Boże wiedziałeś jak bardzo będziemy spragnieni tej wielkiej pobożności, tylu wielkich i uzdrawiających słów, gestów i czynów. 2. Oto mój Sługa, którego podtrzymuję, Wybrany mój, w którym mam upodobanie. Sprawiłem, że Duch mój na nim spoczął; On przyniesie narodom Prawo[19] Dziękujemy Ci Panie, że na te jakże trudne czasy dałeś nam kapłana niezłomnej wiary i wielkiej odwagi. Ty dobry Boże przenikasz to, czego światu tak bardzo dziś brakuje i wskazujesz ratunek dla niego.
3. Ja, Pan powołałem cię słusznie, ująłem cię za rękę i ukształtowałem, ustanowiłem cię przymierzem dla ludzi, światłością dla narodów, abyś otworzył oczy niewidomym, ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców, z więzienia tych, co mieszkają w ciemności.[20] Dziękujemy Ci Panie za każdą mszę świętą sprawowaną przez kapłana jakże pałającego gorliwością o Boga i ludzi, dziękujemy za każde jego Boże Słowo i posługę w konfesjonale, które oczyściły i nawróciły do Ciebie rzesze zatraconych dusz. 4. Oto przetopiłem cię w ogniu jak srebro i wypróbowałem cię w piecu niedoli. Przez wzgląd na Mnie, na Mnie samego, tak postępuję, bo czyż mam być znieważany? Chwały mojej nie oddam innemu.[21] Dziękujemy Ci Panie za ogromne świadectwo wiary kapłana, który w obliczu cierpienia i próby, tylu krzyżowych dróg , trudnych wyborów, ofiar i pokus wiernie trwa i oddaje cześć Tobie i uczy jak dobry Jesteś - Ty - Bóg, który doświadczasz tych, których w sposób szczególny miłujesz i powołujesz. 5. <<Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię nim przyszedłeś na świat, poświęciłem cię prorokiem dla narodów ustanowiłem cię>>.[22] Dziękujemy Ci Panie, że na proroka naszych czasów obrałeś właśnie tego kapłana, który nieustannie i niestrudzenie i mimo wszystko nawołuje w Twoje Imię, obyśmy nie opamiętali się gdy będzie już za późno. 6. <<Oto kładę moje słowa w twoje usta. Spójrz, daję ci dzisiaj władzę nad narodami i nad królestwami, byś wyrywał i obalał, byś niszczył i burzył, byś budował i Sadził>>.[23] Dziękujemy Ci Panie dar szczególnego posłannictwa i odpowiedzialności, do jakich powołałeś tego kapłana z ludzi wziętego i dla ludzi ustanowionego, by w imię Chrystusa ten lud do Twoich Boskich bram doprowadzić.
KOMENTARZ PRZED KOMUNIĄ: (...) jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem. Pan cię zawsze prowadzić będzie, nasyci duszę twoją na pustkowiach. Odmłodzi twoje kości, tak że będziesz jak zroszony ogród i jak źródło wody, co się nie wyczerpie. Twoi ludzie odbudują prastare zwaliska, wzniesiesz fundamenty pokoleń. I będą cię nazywać naprawiaczem wyłomów, odnowicielem uliczek - na zamieszkanie.[24] UWIELBIENIE PO KOMUNII: 1 Oto Bóg jest zbawieniem moim! Będę miał ufność i nie ulęknę się, bo mocą moją i pieśnią moją jest Pan. On stał się dla mnie zbawieniem! Wy zaś z weselem wodę czerpać będziecie ze zdrojów zbawienia. Powiecie w owym dniu: Chwalcie Pana! Wzywajcie Jego imienia! Rozgłaszajcie Jego dzieła wśród narodów, przypominajcie, że wspaniałe jest imię Jego! Śpiewajcie Panu, bo uczynił wzniosłe rzeczy! Niech to będzie wiadome po całej ziemi! Wznoś okrzyki i wołaj z radości, mieszkanko Syjonu, bo wielki jest pośród ciebie Święty Izraela![25] UWIELBIENIE PO KOMUNII: 2 (...) <<Niech będzie błogosławione imię Boga po wszystkie wieki! Bo mądrość i moc należą do Niego. On to zmienia okresy i czasy, usuwa królów i ustanawia królów, udziela mędrcom mądrości, a wiedzy rozumnym. On odsłania to, co niezgłębione i ukryte, I zna to, co spowite mrokiem, a światłość mieszka u Niego. Ciebie, Boże moich przodków, Wielbię i sławię. Bo udzieliłeś mi mądrości i mocy, wyjawiłeś mi to, o co Cię błagaliśmy, sprawę królewską poznać nam dałeś.>>[26]
UWIELBIENIE PO KOMUNII: 3 Szukajcie Pana, gdy się pozwala znaleźć, wzywajcie Go, dopóki jest blisko! Niechaj bezbożny porzuci swą drogę i człowiek nieprawy swoje knowania. Niech się nawróci do Pana, a Ten się nad nim zmiłuje, do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu. Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami - wyrocznia Pana. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje - nad waszymi drogami i myśli moje - nad myślami waszymi.[27]
[1] Iz 49, 1b-6. 7b [2] Iz 50, 4-9a [3] Iz 49, 8-9 [4] Iz 58, 1 [5] Iz 45, 2-3 [6] Iz 51, 15-16 [7] Iz 48, 15-16a [8] Jr 15, 19b-21 [9] Iz 61, 1-3a [10] Jr 25, 30-31a [11] Jr 1, 7b [12] Jr 1, 17-19 [13] Iz 41,8-10 [14] Iz 43, 1b-3a [15] Iz 43, 5-7 [16] Jr 15, 15b-18 [17] Jr 20, 7-11 [18] Iz 59, 21 [19] Iz 42, 1 [20] Iz 42, 6-7 [21] Iz 48, 10-11 [22] Jr 1, 5 [23] Jr 1, 9b-10 [24] Iz 58, 10-12 [25] Iz 12, 2-6 [26] Dn, 2, 20-23 [27] Iz 55, 6-9
Powrót |
