Modlitwa wiernych: 1. Nie lêkajcie siê, je¶li macie Boga w sercu i zachowujecie Jego Przykazania! Trwajcie w tym, co otrzymali¶cie jako dar waszego zbawienia, aby¶cie - gdy przyjdzie czas - mogli daæ prawdziwe ¶wiadectwo waszej wiary. To ¶wiadectwo bêdzie bardzo potrzebne nie tylko dla Ko¶cio³a, lecz tak¿e dla ca³ego ¶wiata. Zwróæcie uwagê, Moje kochane dzieci, ¿e w ca³ej historii zbawienia, Bóg zawsze podtrzymywa³ Ko¶ció³ swoj± ³ask±, posy³a³ swoich proroków nape³nionych Duchem ¦wiêtym, aby przekazywali s³owa otuchy - ale tak¿e s³owa ostrze¿enia. Nigdy Ko¶ció³ nie pozosta³ opuszczony, nigdy wierne dzieci nie zosta³y osamotnione! Tak te¿ dzieje siê dzisiaj, kiedy Ko¶ció³ wstrz±sany jest wielkimi falami, gdzie wydaje siê, ¿e £ód¼ Piotrowa zaczyna ton±æ, Duch ¦wiêty przekazuje s³owa otuchy, jednoczy i umacnia. Bóg nie pozostawia swoich dzieci w ca³kowitej ciemno¶ci, lecz daje ¶wiat³o nadziei.[1] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê za Ko¶ció³ ¶wiêty. Spraw, aby Jego wierni dawali prawdziwe ¶wiadectwo swojej wiary. Dodaj im otuchy, umacniaj i daj ¶wiat³o nadziei. 2. Pan podnosi swoj± rêkê - nie ¿eby was karaæ - lecz, ¿eby ukazaæ wam grozê i skutki pope³nianych grzechów. To jest czas, w którym Bóg wstrz±¶nie ziemi±, aby¶cie na w³asne oczy zauwa¿yli, jakie spo³eczeñstwo stworzyli¶cie bez Boga: takie, które odda³o siê kultowi samouwielbienia i w³asnej adoracji.[2] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê za papie¿a, biskupów i kap³anów. Obdarz ich m±dro¶ci± i mêstwem. Spraw, aby w tym czasie próby z jeszcze wiêksz± gorliwo¶ci± troszczyli siê o powierzone im dusze i walczyli do koñca o zbawienie ka¿dej z nich. 3. Jak¿e niewielu znajdujê kap³anów, którzy pomimo prze¶ladowañ, staj± w obronie prawdy, broni± godno¶ci narodu i swoim zaanga¿owaniem staraj± siê o Królewskie panowanie Mojego Boskiego Syna w waszej ojczy¼nie. W ich staraniach, codziennych ofiarach widzicie Tarczê Mojej Opieki nad wami, Moje kochane polskie dzieci. Dzisiaj chcê ich szczególnie pocieszyæ i umocniæ, aby wiedzieli, ¿e pomimo, i¿ zostali opuszczeni, a nawet s± prze¶ladowani przez swoich pasterzy, to Moje matczyne Serce jest z nimi i bêdzie ich zawsze wspieraæ. S¡ OPUSZCZENI PRZEZ SWOICH PASTERZY, ALE NIE PRZEZ WIERNY LUD WRAZ Z ICH KRÓLOW¡. Kocham was wszystkich, Moi synowie. Mój Boski Syn, Najwy¿szy Kap³an, pragnie, aby ka¿dy z was przyj±³ Mnie za swoj± Matkê. Jako Matka Kap³anów nie opuszczê nigdy Moich umi³owanych synów.[3] Duchu ¦wiêty! Czuwaj nad Ksiêdzem Piotrem, pocieszaj i umacniaj. Wlewaj w Jego serce ufno¶æ w to, ¿e Matczyne Serce Twojej Oblubienicy jest z nim i zawsze bêdzie Go wspieraæ. 4. Pamiêtajcie jednak, Moje kochane ziemskie dzieci, ¿e w tej walce duchowej, ci którzy pozostaj± wierni Bogu i s± gotowi, by daæ ¶wiadectwo Mojemu Boskiemu Synowi, prze¿ywaj± szczególne nawiedzenie Bo¿e, które jest dzie³em samego Boga. On sam wkracza w wasze ¿ycie, by przywo³aæ was z powrotem do Siebie. Bóg dzia³a z ca³± swoj± moc± i wzywa was do nawrócenia, przygotowuje was na Swój powrót. Odnowa, która jest owocem tego nawiedzenia, przyjdzie poprzez odmianê waszych serc i waszych umys³ów. ¯YJECIE W CZASIE MI£OSIERNEGO S¡DU BO¯EGO.[4] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê, aby ka¿dy us³ysza³ g³os Boga wzywaj±cy do nawrócenia i nie odwa¿y³ siê zlekcewa¿yæ tego wo³ania. 5. Oczekuj±ce was wydarzenia maj± równie¿ za cel oczyszczenie i odnowê ludzko¶ci. Ju¿ teraz musicie przemieniaæ siê w „nowego, wewnêtrznego" cz³owieka, to znaczy cz³owieka wielkiego duchem, którego „¿ywe" serce przemienia Duch ¦wiêty, Który we Mnie mieszka. Musicie przede wszystkim zadbaæ o wasze dusze a nie troszczyæ siê zbytnio o wasze cia³a![5] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê przemieñ nas i daj nam nowe serca. 6. Wy jednak, Moje kochane dzieci, macie szczególne zadanie w tym czasie, by daæ ¶wiadectwo waszej wierze. Stoicie w bezpo¶redniej konfrontacji z si³ami z³a i z ca³± jego potêg±. To jest czas zapowiedziany przez proroków, a tak¿e czas ostatecznej i decyduj±cej walki. ZWYCIÊSTWO W TEJ WALCE NALE¯Y DO BOGA I DO MOJEGO NIEPOKALANEGO SERCA. To tak¿e zosta³o zapowiedziane i tego powinni¶cie byæ pewni, Moje kochane dzieci, nawet gdy teraz nie widaæ jeszcze blasku pe³nego zwyciêstwa. Odnowa i zmartwychwstanie prawdy rozpocznie siê w was, w duszach Bogu po¶wiêconych, gdy¿ one zostan± zapalone moc± i p³omieniem Ducha ¦wiêtego. Wasze ¶wiadectwo jest jako pierwsze, bo ono nale¿y do tych, którzy wytrwali do koñca i pozostali wiernymi ¶wiadkami Mojego Boskiego Syna. Duch ¦wiêty was u¶wiêci i ON dokonuje tego dzie³a za po¶rednictwem Mojego Niepokalanego Serca, co jest prawd± wiary wyznawan± przez ca³y lud wierny.[6] Duchu ¦wiêty! U¶wiêæ nas! Spraw, aby¶my wytrwali do koñca i pozostali wiernymi ¶wiadkami Chrystusa. Komentarz przed Komuni± ¦wiêt±: Och! Jak¿e ogromne jest moje szczê¶cie i moja rado¶æ, jakich do¶wiadcza moje serce przed Jezusem w Sakramencie! I je¶li Jezus pozwoli³by mi wej¶æ do ¶wiêtego tabernakulum, gdzie jest obecny w duszy, ciele, krwi i bóstwie, czy¿ nie by³abym w raju? (...) Jezu, duszo mojej duszy, raju mój, ¶wiêta Hostio, oto ja przed Tob±. S³ysza³am, ¿e mnie szuka³e¶, i przybieg³am.[7] Komentarz po Komunii ¦wiêtej I: O serce, serce, dlaczego nie rozpalasz siê ca³e, nie trawisz siê w p³omieniach Jezusa? Ja Ciê bardzo kocham, Jezu, i chcê Ciê kochaæ wiecznie. Wiesz, dlaczego nie znalaz³am nigdy w ¶wiecie mi³o¶ci tak prawdziwej jak Twoja? Poniewa¿ Twoja mi³o¶æ jest niezmierzona! By kochaæ Ciê, kocham nie kochaæ innych. (...) Jestem Twoja: nie bój siê, o Jezu, nikt nie mo¿e mnie ju¿ wiêcej ukra¶æ! Spraw, abym Ciê kocha³a, kocha³a Ciê wci±¿ coraz mocniej! Prêdzej czy pó¼niej sprawisz, ¿e umrê, gdy czujê Ciê, jak tak ko³aczesz w moim sercu...[8] Komentarz po Komunii ¦wiêtej II: Jezus jest zniewalaj±c± i rozkoszn± Mi³o¶ci±. Mi³osierdzie Jezusa porywa mnie ca³± w tej chwili. Jak nie kochaæ Jezusa ca³± sw± dusz±, ca³ym swym sercem? Jak nie pragn±æ byæ w Nim pogr±¿on± i spalon± w p³omieniach Jego mi³o¶ci? (...) Jezu, nie chcê nikogo innego, jak tylko Ciebie, nie pragnê niczego, jak tylko Ciebie, Ciebie jedynego i nic wiêcej![9] Komentarz po Komunii ¦wiêtej III: Pytasz mnie, jak chcia³abym Ciê kochaæ? Z t± czysto¶ci±, z jak± ukocha³y Ciê dziewice; z tym mêstwem, z jakim umi³owali Ciê mêczennicy... Wiesz, Jezu (mówiê Ci zbyt wiele?), z tym mi³osierdziem, z jakim kocha³a Ciê Twoja Mama. (...) Kim ja jestem, ¿e Tobie wystarczam? Ja jestem ca³a z serca Jezusa. Jakie szczê¶cie, Jezu, Ty mi dajesz! Ty jeste¶ podpor± mojego ¿ycia, p³omieniem mojego serca, ¼renic± moich oczu! P³omieñ mojego serca - czy Ty go pragniesz? Jezu, Ty mnie prosisz tylko o mi³o¶æ.[10] [1] Adam Cz³owiek, Orêdzie z 19 marca 2011 r., w: http://www.duchprawdy.com/ADAM_CZLOWIEK_OREDZIA _2011. pdf. [2] Ten¿e, Orêdzie z 6 stycznia 2011 r., w :tam¿e. [3] Ten¿e, Orêdzie z 4 marca 2011 r., w :tam¿e. [4] Ten¿e, Orêdzie z 6 stycznia 2011 r., w :tam¿e. [5] Ten¿e, Orêdzie z 23 marca 2011 r., w :tam¿e. [6] Ten¿e, Orêdzie z 23 stycznia 2011 r., w :tam¿e. [7] ¦w. Gemma Galgani, Sam na sam z Jezusem, Kraków 2018, s. 60. [8] Tam¿e, s. 39-40. [9] Tam¿e, s. 42-43. [10] Tam¿e, s. 46-47. Powrót |