|
Pomnij Marjo, Matko miła
1. Pomnij Mario, Matko miła,
że od wieków nie słyszano,
byś grzesznika opuściła,
co Twe święte wielbi miano.
Nikt od Ciebie w cierpień nocy,
nie odchodził bez pomocy. 2. Tą nadzieją ożywieni,
uciekamy się do Ciebie.
Przystępujem ukorzeni,
przed Twój święty tron na niebie.
Drżąc, wzdychamy w grzechu męce:
nie gardź nami, podaj ręce. 3. Matko Słowa Przedwiecznego,
racz wysłuchać nędznych głosy,
co z padołu płaczu tego,
łaski Twojej żebrzą rosy.
Bądź pomocą w życia znoju,
bądź zwycięstwem w śmierci boju. 
Powrót |
