Modlitwa wiernych:
1. Moi anio³owie zbieraj± wszystkie cz±stki wyrwane z mego Cia³a tu i ówdzie, i k³ad± je na miejsce, aby moje Cia³o by³o ca³kowite i doskona³e na Zmartwychwstanie. Ty id¼ i poszukaj Mi grzeszników, przyprowad¼ ich do Mnie. Zatroszcz siê o moje Cia³o Mistyczne, ofiaruj Mnie w grobie, gdzie le¿ê strzaskany za wszystkich tych nieszczê¶ników, którzy boj± siê nale¿eæ do Mnie.1 Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê za Ko¶ció³ ¦wiêty, spraw, aby wszystkie cz³onki wyrwane z Mistycznego Cia³a Chrystusa powróci³y na Jego ³ono. 2. Nie macie prawa ukrywaæ moich ¶wiate³. Czas ju¿, aby tajemnica Króla rozpowszechni³a siê od jednej duszy do drugiej, aby serce Króla by³o lepiej rozumiane i bardziej kochane. Nie mówiê do jednej tylko duszy, chocia¿ jedna jest równie droga jak wszystkie. Moje ognie, jak po¿ar stepów, rozprzestrzeni± siê z szybko¶ci± strumienia, aby obj±æ wszystkie ziemie po kolei, a¿ do najdalszych. Wtedy dopiero, jak zadowolony my¶liwy, odpocznê w wypoczynku, którego zaznaj± dusze: moje zadanie Zbawcy bêdzie dokonane.2 Duchu ¦wiêty! Rozpalaj w sercach papie¿a, biskupów i kap³anów ogieñ Twojej Mi³o¶ci, aby z gorliwo¶ci± g³osili ¶wiatu tajemnicê Króla, aby serce Króla by³o lepiej rozumiane i prawdziwie kochane. 3. O, gdyby ludzie umieli u¿ywaæ swych cierpieñ jako zado¶æuczynienia za winy narodu i na ub³aganie nawrócenia swej ojczyzny, ziemi swoich ojców. Przynajmniej ty, (...), z³ó¿ ofiarê zamiast tych, którzy o tym nie my¶l±. Czy nie ¿yjesz w dziedzinie mi³o¶ci? Jakie¿ ¿ycie mog³oby byæ wa¿niejsze od tego? To ¿ycie samego nieba. Wzmocnij swoje spojrzenia pe³ne mi³o¶ci, niech one bêd± wyt³umaczeniem i jak gdyby uzupe³nieniem twych czynów, oddechem twej duszy.3 Duchu ¦wiêty! Dotknij serca Polaków. Spraw, aby swoje cierpienia ofiarowali Tobie jako zado¶æuczynienie za winy naszego narodu i na ub³aganie nawrócenia naszej ojczyzny. 4. Lêk? Ale¿ oczywi¶cie, (...), liczy siê on jako ekspiacja, jako stan hostii, jako wspó³odkupienie. Ja sam ba³em siê w Getsemani! O jaki¿ to by³ lêk... W tym tak¿e jeste¶my razem, poniewa¿ chcia³em dzieliæ wszystkie wasze cierpienia. Zgód¼ siê rado¶nie podzielaæ moje. Tak Mi na tym zale¿y... Czy dostrzegasz mój udzia³ we wszystkim, co ci siê zdarza? Czy widzisz mój udzia³ w twoim ¿yciu, polegaj±cy na najwiêkszej mi³o¶ci, która pragnie tylko zjednoczenia i w tym w³a¶nie celu kierujê wydarzeniami na twej drodze. Nie wierz w ¿aden przypadek, to zawsze jestem Ja, Mi³o¶æ, która wchodzi.4 Duchu ¦wiêty! Udziel nam ³aski, aby¶my rado¶nie podzielali z Chrystusem Jego cierpienia i dostrzegali Jego udzia³ we wszystkim, co nas spotyka. 5. Ja chcê dopomóc ¶wiatu, a ¶wiat odrzuca moj± pomoc. Mów do Ojca o jego Synu na Krzy¿u, aby siê wzruszy³ i zes³a³ ¶wiat³o tym zatwardzia³ym, którzy nawet na Mnie nie patrz±. Wiesz, jak siê mówi do Ojca, który patrzy na ¶mieræ Syna? Czy On nie pospieszy wykonaæ ostatniej woli Swego Dziecka? Przypomnij Mu s³owa: 'Odpu¶æ im, bo nie wiedz± co czyni±'. To zawsze jest 'teraz'. A On przebaczy, czy¿ móg³by inaczej?5 Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê o ³askê nawrócenia i przebaczenia dla zatwardzia³ych grzeszników, którzy wci±¿ odrzucaj± Twoj± pomoc. 6. (...) jak bukiet we¼ moje cierpienia i ofiaruj je Ojcu aby uratowaæ jak±¶ duszê, tê któr± Mu siê spodoba. I wtedy Ja mniej cierpiê w ciemno¶ciach Gaju Oliwnego, kiedy mój ból zostaje zu¿ytkowany dla was, moi przyjaciele, moi maleñcy, moje kochaj±ce dzieci! Módl siê za wszystkie czasy, wszystkie ludy, wszystkich grzeszników: Mój krwawy pot zawiera nieskoñczone bogactwo. Czegó¿ mia³aby¶ siê lêkaæ? Rozlewaj tê Krew jako ¯ycie, które idzie, by dawaæ ¿ycie. O moja droga córeczko, bardzo s³aba, bardzo nêdzna, liczê na ciebie (...).6 Duchu ¦wiêty! Umacniaj nas, aby¶my nigdy nie zawiedli Chrystusa, który liczy na nasz± pomoc w ratowaniu dusz. 1Gabriela Bossis, On i ja. Rozmowy duchowe Stwórcy ze swoim stworzeniem, Michalineum 2015, t. 3, s. 280. (Gabriela Bossis urodzi³a siê 26 II 1874 r. we Francji. Zmar³a 9 VI 1950 r. By³a s³awn± aktork± i scenarzystk±. W sierpniu 1936 roku po raz pierwszy us³ysza³a w swoim wnêtrzu g³os Pana Jezusa. Jej dialog z Chrystusem trwa³ 13 lat, a¿ do jej ¶mierci w 1950 r. Rozmowy Gabrieli ze Stwórc± zosta³y wydane w ksi±¿ce pt.: On i ja. W jednej z rozmów Pan Jezus powiedzia³ do niej: Ta ma³a ksi±¿eczka rozejdzie siê po ca³ym ¶wiecie. (...) Czy wiesz, co czynimy pisz±c te strony? Usuwamy przes±d, ¿e za¿y³o¶æ duszy z Bogiem to rzecz mo¿liwa tylko dla zakonnika w klasztorze, gdy w rzeczywisto¶ci moja mistyczna i czu³a mi³o¶æ przeznaczona jest dla ka¿dej duszy na ¶wiecie. W przedmowie do polskiego wydania ksi±¿ki On i ja czytamy, ¿e Gabriela Bossis otrzyma³a od Boga misjê ukazywania ludziom, i¿ skupienie i zjednoczenie z Bogiem s± osi±galne nawet w ¿yciu przepe³nionym zajêciami i bardziej lub mniej niespokojnym, jakie prowadzimy obecnie.) 2Tam¿e, s. 230-231. 3Tam¿e, t. 2, s. 201. 4Tam¿e, s. 249. 5Tam¿e, t. 3, s. 168. 6Tam¿e, t. 2, s. 10. Powrót |