Modlitwa wiernych: 1. A dlaczego ³aska nie mia³aby zej¶æ do twego serca (...). Czy¿by¶ w±tpi³a o mojej dobroci? Albo o sobie samej? Ale je¿eli wzywasz £aski, wezwanie to przygotowuje ciê na jej przyjêcie. Pij j± zatem. Daj siê ni± przenikn±æ. Dziêkuj Mi bêd±c pewn±, ¿e j± otrzyma³a¶, bo ka¿da ³aska przeznaczona jest dla was.1 Duchu ¦wiêty! Obdarz Ko¶ció³ ¶wiêty potrzebnymi ³askami. Spraw, aby wierni nigdy nie w±tpili w Bo¿± dobroæ i zawsze okazywali Bogu wdziêczno¶æ za ogrom ³ask, jakimi obdarza ich Bóg. 2. Nabierzcie wiêc odwagi by cierpieæ, moje dziateczki. S± dusze, które nie umiej± siê obej¶æ bez cierpienia, tak bardzo g³êboko przekona³y siê o tym, ¿e zbli¿a je ono do Mnie. Chocia¿ mi³ujê was nieustannie, z jak±¿ szczególn± mi³o¶ci± patrzê na te z mych dzieci, które cierpi±! Spojrzenie moje jest czulsze i tkliwsze ni¿ spojrzenie matki, na pewno! Czy¿ to nie Ja stworzy³em serce matki? Zwróæcie wiêc na Mnie swój wzrok udrêczony! Uka¿cie Mi swoje cierpienia, drodzy moi, którzy ju¿ jeste¶cie w moim sercu, a którzy s±dzicie, ¿e jeste¶cie tak daleko... tak daleko!2 Duchu ¦wiêty! Nape³niaj odwag± serca papie¿a, biskupów i kap³anów, aby nie lêkali siê przyjmowaæ cierpieñ i g³êboko wierzyli, ¿e to w³a¶nie cierpienia zbli¿aj± ich do Chrystusa. 3. Nie b±d¼ Mn± znu¿ona. Nie b±d¼!... Odchodzê i przychodzê do was. A kiedy odchodzê, pozostawajcie przy Mnie. Nie postêpujcie tak jak dusze, które w chwilach osch³o¶ci uciekaj± ode Mnie i opuszczaj± Mnie. Te dusze nie znaj± swego Zbawcy. Ukrywam siê w³a¶nie dlatego, ¿e was kocham. Czy nie powinienem wystawiaæ moich drogich owieczek na próbê?... Nawet je¿eli w waszym sercu jest zupe³nie czarno, je¿eli mój g³os zdaje siê milkn±æ na zawsze, my¶lcie: 'On mnie kocha i wyda³ siê za mnie'.3 Duchu ¦wiêty! Umacniaj nas, aby¶my w chwilach osch³o¶ci nie opuszczali Chrystusa, ale pamiêtali, ¿e On zawsze nas kocha. 4. Z³o¿yæ ofiarê, to nie znaczy nie odczuwaæ ju¿ bólu. Przeciwnie, powraca on wiele razy, poruszaj±c morze goryczy. Lecz za ka¿dym przyp³ywem cierpienia oddawaj Mi siê na nowo w duchu ca³opalenia, a za ka¿dym razem têcza ³aski zab³y¶nie nad ziemi±. Tyle jest rzeczy dla was niewidzialnych! A jednak promieniuj± one z waszych czynów jak dobroczynna aureola.4 Duchu ¦wiêty! Odnawiaj i rozpalaj nasze serca, aby¶my wci±¿ byli gotowi na sk³adanie Bogu ofiar z naszego ¿ycia. 5. Trwaj w sta³ej rado¶ci, (...). Rado¶æ jest oznak± Domu twego Pana-Oblubieñca. Có¿ jest s³odszego na ziemi ni¿ ¿yæ w swym sercu ze Mn±? Nie opuszczaj±c Mnie nigdy, Mnie, który jest zawsze przy was i gotowy daæ wam Mi³o¶æ. Mi³o¶æ, wobec której mi³o¶ci ziemskie s± tylko s³abymi obrazami. Czy pojmujesz dobrze tê rado¶æ? Ja w tobie a ty we Mnie. Tak jest, kiedy wasze dusze s± w stanie ³aski. £aska to Ja. Ch³oñcie ca³± rado¶æ z tego, ¿e wiecie, i¿ Ja ¿yjê w was. Czujcie jej obfito¶æ. Ona przewy¿sza wszystkie rado¶ci ziemi. A im bardziej dasz siê przenikn±æ mojej rado¶ci, tym bardziej zwiêkszysz moj± rado¶æ w tobie.5 Duchu ¦wiêty! Uzdalniaj nas do nieustannego trwania w stanie ³aski u¶wiêcaj±cej. 6. Zrób wi±zankê z ma³ych kwiatków-ofiar, by Mi je ofiarowaæ. Nie zaniedbuj niczego. Wszystko ma sw± wagê w moich oczach z chwil±, gdy my¶lisz, by Mi to ofiarowaæ z najwiêksz± mi³o¶ci±. Pragnij, aby ta mi³o¶æ by³a z ka¿dym dniem wiêksza. Daj Mi j±, abym j± rozgrza³. Licz zawsze bardziej na Mnie ni¿ na siebie.6 Duchu ¦wiêty! Wspomagaj nas, aby¶my potrafili z mi³o¶ci± ofiarowaæ Bogu ka¿de, nawet najtrudniejsze do¶wiadczenie. 1Gabriela Bossis, On i ja. Rozmowy duchowe Stwórcy ze swoim stworzeniem, Michalineum 2015, t. 1, s. 294. 2Tam¿e, s. 281-282. 3Tam¿e, s. 321. 4Tam¿e, s. 279. 5Tam¿e, s. 189-190. 6Tam¿e, s. 189. Powrót |