Komentarz na wstêp: A kim¿e ja jestem, ¿e tak sobie pozwalam na rozmowê w ka¿dej chwili z moim Jezusem? O raju, raju, pozwól mi o sobie my¶leæ! Przynajmniej jak bêdê tam, w górze, nie bêdê ju¿ cierpieæ, ponosiæ kar i odczuwaæ ból, jak jest tu, na dole. O raju! W tobie nie bêdzie ju¿ wiêcej nocy, ciemno¶ci i przemiany rzeczy i czasu! O raju! W tobie bêdzie Bóg z Boga, ¶wiat³o ze ¶wiat³o¶ci! Roz¶wietla ciê s³oñce sprawiedliwo¶ci. Jego niepokalane serce bêdzie tym, które da Tobie jasno¶æ s³oñca... Poniewa¿ pocieszenie p³ynie w³a¶nie z kontemplowania Boga, Króla królów, który jest w ¶rodku raju. Och Dobro! O Jezu! Tak bardzo Ciê pragnê! Kto bêdzie móg³ Ci to kiedykolwiek powiedzieæ? Pragnienie, które nigdy nie mêczy, syto¶æ, która nigdy siê nie przykrzy! Jakie [szczê¶liwe] musz± byæ dusze?[1] Komentarz przed aktem pokutnym: Jezus jest nie tylko wzgardzony, ale równie¿ zniewa¿ony. Ile¿ stworzeñ w chwili gniewu odmawia przyjêcia tych cennych prób, jakie posy³a im Jezus i które wprowadzi³yby je w poczet wybranych! Ilu¿ jeszcze mówi w z³o¶ci, ¿e Jezus nie zajmuje siê nami, ¿e nas opu¶ci³ i ¿e jest to niesprawiedliwe! Jezus, który zapomina o swoim stworzeniu?... Jezus niesprawiedliwy?... Có¿ za ciê¿kie oskar¿enie przeciwko Jego ojcowskiej opatrzno¶ci! A przecie¿ ca³a ziemia jest pe³na Jezusa, Jego nieskoñczonych dzie³! I jakie to ma znaczenie, ¿e Jezus porywa siê na nasze cia³o? Jakie to ma znaczenie, ¿e nas zasmuca? To, czego powinni¶my siê baæ bardzo, to napa¶æ, na jak± porywa siê demon, ¿eby doprowadziæ nas do grzechu.[2] Akt pokutny: 1. Wiele obietnic, lecz czynów ¿adnych; mówiê, ¿e mocno kocham Jezusa, lecz obra¿am Go bezustannie. W takim razie Jezus nie mo¿e mnie d³u¿ej znie¶æ, czujê to i bojê siê ka¿dej chwili. Biedny Jezus, ile¿ razy zostawi³am Go samego! Cierpliwo¶ci Jezusa, jak¿e jeste¶ wielka! Ale dlaczego tak wielka? Poniewa¿ zbyt wielka jest Jego mi³o¶æ i to mi³o¶æ jest tym, co zmusza Go do znoszenia niewdziêcznicy. A skoro, mój Bo¿e, jeste¶ nieskoñczony w mi³o¶ci, udziel mi mi³o¶ci godnej Ciebie i mojego zobowi±zania.[3] Chryste Królu! Przepraszamy Ciê za wszystkie obietnice, które Tobie sk³adali¶my, a których nie dotrzymali¶my. 2. O, Jezu, pozwól, ¿e ca³a siê do Ciebie przytulê. Wiedzia³am, ¿e Ty jeste¶ jedynym moim dobrem, a jednak... K³ania³am siê niegodnym istotom. Na co liczy³am? Byæ mo¿e mia³am nadziejê, ¿e poza Tob± znajdê wiêcej bogactw, wiêcej przyjemno¶ci? Wybacz mi tak wielk± moj± nêdzê, tak wielk± m± nieprawo¶æ. Przez wzgl±d na sw± wielka mi³o¶æ nie pozwalaj mi na tak± niewdziêczno¶æ. Czym by³oby dla mnie to niewielkie pocieszenie, które mam na ziemi, je¶libym zosta³a pozbawiona pocieszenia mojego Jezusa?[4] Chryste Królu! Przepraszamy Ciê za to, ¿e szukali¶my przyjemno¶ci i pocieszenia w rzeczach materialnych zamiast przylgn±æ do Ciebie, który jeste¶ jedynym, prawdziwym ¼ród³em szczê¶cia. 3. Czego by siê nie uczyni³o dla Jezusa? Kto otrzyma³by jedno tylko spojrzenie, jedno by wystarczy³o: jakiej si³y, jakiej mocy by nie czu³! Ja czujê, ¿e zrobi³abym wszystko dla Niego, byle tylko widzieæ Go uradowanym: najwiêksz± udrêkê, jaka mi siê wydaje, znios³abym dla Niego; chêtnie da³abym Mu ka¿d± kroplê mojej krwi i wszystko, by Go zadowoliæ, by nie pozwoliæ, aby biedni ¼li ludzie Go obra¿ali![5] Chryste Królu! Przepraszamy Ciê za to, ¿e wci±¿ jeste¶ obra¿any przez swoje dzieci, które tak bardzo ukocha³e¶. 4. A przecie¿ wiele razy pogubi³am siê w nu¿±cym ziemskim marnotrawstwie; ilu jest tych, którzy s± zagubieni w pró¿no¶ci ¶wiata! Ci s± prawdziwie szaleni! To niemo¿liwe; gdyby pomy¶leli o Jezusie, Jezus przemieni³by ich serce, ich uczucia, ich zmys³y, ich wzdychania: i je¶li do¶wiadczyliby choæ jednej chwili pocieszenia, jak± siê odczuwa, bêd±c przy Jezusie, ja twierdzê, ¿e nie pozwoliliby Mu wiêcej odej¶æ.[6] Chryste Królu! Przepraszamy Ciê za zbytnie przywi±zywanie siê do rzeczy materialnych i pró¿no¶ci tego ¶wiata. 5. A s± dusze, które nie rozumiej±, czym jest Naj¶wiêtsza Eucharystia! To wprost niemo¿liwe, ¿e s± dusze niewra¿liwe na Boskie objêcia, ani tajemnicze i pal±ce wylewy ¶wiêtego serca mojego Jezusa! Jak, o Jezu, nie po¶wiêciæ Tobie wszystkich uderzeñ serca, ca³ej krwi kr±¿±cej w ¿y³ach? Serce Jezusa, serce mi³o¶ci! Jak± winê bêdê wci±¿ mia³a, gdy bêdê przystêpowaæ do Komunii tak obojêtnie! Jaka to obraza dla Jezusa![7] Chryste Królu! Przepraszamy Ciê za ka¿de niegodne i obojêtne przyst±pienie do Komunii ¦wiêtej. 6. Jezus nie mo¿e ju¿ znie¶æ krzywd, jakie mu czyni±: to jest w³a¶nie moment tak wielu brzydkich grzechów, ¿e On nie mo¿e d³u¿ej wytrzymaæ. My, cierpi±c, powstrzymujemy karê, któr± Ojciec Niebieski przygotowa³ dla wielu biednych grzeszników.[8] Chryste Królu! Przepraszamy Ciê za to, ¿e jeste¶ tak ma³o kochany. Komentarz przed modlitw± wiernych: Proszê Jezusa, mówiê Mu, ¿eby udzieli³ mi ³aski, ¿eby moja mi³o¶æ nie sprowadza³a siê tylko do s³ów, ale by³a mi³o¶ci± wype³nion± dzia³aniem, tak jak Jego w³asna. Stajê przed Nim w ca³ej mej nêdzy. Bêdziesz musia³ zobaczyæ, mówiê Mu, jak chore jest moje serce; lecz jedno Twoje s³owo, o mój Bo¿e, mo¿e sprawiæ, ¿e poczuje siê ono dobrze.[9] Modlitwa wiernych: 1. O Jezu, jeste¶ dla mnie najwiêkszym ze wszystkich skarbów ziemi. Tak, o mój najs³odszy, najukochañszy mój Jezu, w mych oczach jeste¶ najwiêkszym z najwiêkszych skarbów ziemi. Jak chêtnie zjednoczy³abym siê z Twoimi Anio³ami! Jak chêtnie rozp³ynê³abym siê ca³a w Twoich pochwa³ach! Mówiê to, co mogê, nie to, co muszê. A je¶li nie potrafiê... Mam wiêc milczeæ? Nie, poniewa¿ mój Jezus musi byæ przez wszystkich kochany, wys³awiany. Nie patrz na to, co Ci mówiê... Patrz na moj± duszê.[10] Módlmy siê za Ko¶ció³ ¦wiêty, aby Chrystus Król by³ zawsze kochany i wys³awiany przez wszystkich Jego wiernych. 2. Chcia³abym, aby moje serce nie bi³o, nie wzdycha³o, jak tylko do Jezusa; chcia³abym, ¿eby moje usta nie wypowiada³y innego imienia, jak tylko imiê Jezusa, ¿eby moje oczy nie widzia³y nic innego, jak tylko Jezusa, ¿eby moje pióro nie pisa³o o niczym innym, jak o Jezusie, i ¿eby moje my¶li nie ulatywa³y nigdzie indziej, jak tylko do Jezusa.[11] Módlmy siê za papie¿a, biskupów i kap³anów, aby Chrystus by³ ich jedynym Królem, dla którego bij± i wzdychaj± ich serca. 3. Co wiêcej móg³ zrobiæ dla mnie Jezus? Bardziej mnie umi³owaæ? I nie ma teraz prawa wymagaæ wszystkiego ode mnie, któr± ca³± uczyni³ dla siebie? Jak dobrze daj± siê odczuæ rany Jezusa, które mówi± mi wci±¿ o mi³o¶ci z tak s³odkim zniewoleniem, ¿e chcia³abym... Drogi mój Jezu, chcia³abym jednego tylko uniesienia: naj¿arliwszego, jakie mieli ¶wiêci, by móc Ciê w jaki¶ sposób kochaæ.[12] Módlmy siê za Ksiêdza Piotra, prosz±c dla Niego o ³askê jeszcze g³êbszego zjednoczenia z Chrystusem i kochania Go ponad wszystko. 4. B³agajmy Jezusa, aby da³ nam wszystkie bogactwa swej czystej mi³o¶ci: nie oddychaæ, chyba ¿e dla mi³o¶ci, nie ¿yæ, chyba ¿e dla mi³o¶ci. Niech poszerza siê te¿ ¶wiête królestwo mi³o¶ci Jezusa, aby wszyscy Go mi³owali.[13] Módlmy siê, aby nieustannie rozszerza³o siê ¶wiête królestwo mi³o¶ci Jezusa. 5. Sprawiaj±, ¿e tak bardzo p³aczesz? O Bo¿e! Nie opuszczaj tych biednych grzeszników! Jestem gotowa zrobiæ wszystko! Ty umar³e¶ na krzy¿u; pozwól i mnie na nim umrzeæ! Oni wszyscy s± Twoimi dzieæmi! Je¶li s± Twoimi dzieæmi, nie opuszczaj ich! Wiesz, Jezu, chcê ich wszystkich ocaliæ! Je¶li Ty ich opu¶cisz, zginie wszelka nadzieja... Dopóki nie powiedzia³e¶ mi, ¿e chcesz ich wszystkich ocaliæ, ja... Czy nie ja powinnam za nich cierpieæ? Wy¿yj siê wiêc na mnie. Grzeszników masz wielu, ale ofiar ma³o.[14] Módlmy siê o mi³osierdzie Bo¿e i ³askê nawrócenia dla grzeszników, którzy tak bardzo obra¿aj± Boga. 6. Pro¶my Jezusa, by udzieli³ nam wszystkich ³ask, by¶my mi³owali go tak bardzo, jak On sam nas mi³uje. Ale na co s³u¿y³aby nam Jego mi³o¶æ, gdyby¶my sami nie p³onêli z mi³o¶ci do Niego?[15] Módlmy siê, aby nasze serca zap³onê³y ogniem mi³o¶ci do Chrystusa naszego jedynego Króla. Komentarz na ofiarowanie: Cierpieæ to ma³o, spalaæ siê w s³odkim ogniu to ma³o, umrzeæ to ma³o, roztapiaæ siê ca³a to wci±¿ ma³o... Co wiêc dam Jezusowi? Nie umiem Mu nic powiedzieæ ani daæ; ale skoro nie potrafiê nic uczyniæ, dzi¶ ofiarowujê siê taka jaka jestem, bez ¿adnej pow¶ci±gliwo¶ci.[16] Komentarz przed dziêkczynieniem: Dlaczego Jezus potrzebuje mojej ospa³ej mi³o¶ci, On, który zosta³ umi³owany tak mocno przez anio³ów, przez sw± Mamê i przez swego Ojca Niebieskiego? Wiem to, wiem to, Jezus prosi mnie o mi³o¶æ, Jezus nape³nia mnie ci±g³ymi ³askami i ¿yczliwo¶ci±, poniewa¿ chce zalaæ ca³y ¶wiat hojno¶ci± swojego serca. Jak dobry jest Jezus i ile¿ dla mnie uczyni³![17] Dziêkczynienie: 1. Komunia jest szczê¶ciem, które, wydaje mi siê, mo¿e siê równaæ tylko ze szczê¶ciem ¶wiêtych i anio³ów. Oni patrz± w twarz Jezusowi i s± pewni, ¿e nie grzesz± i ¿e wiêcej Go nie strac±; a ja im zazdroszczê tych dwóch rzeczy i chcia³abym siê staæ ich towarzyszk±; a poza tym, gdybym by³a do tego zdolna, mia³abym powód do radowania siê; poniewa¿ Jezus wchodzi ka¿dego dnia do mojego serca, Jezus daje mi ca³ego siebie; a ja Mu nic nie dajê.[18] Chryste Królu! Dziêkujemy Ci za to, ¿e tak bardzo nas ukocha³e¶, ¿e zostawi³e¶ nam Siebie w Komunii ¦wiêtej. 2. Wo³am Ciê, o Jezu, i przyzywam Ciê w ka¿dej chwili z wiar± tylko... A z jak± wiar±? Z t±, któr± da³e¶ mi dla zbawienia mojej duszy i z ca³ej swej dobroci. S³odkie jest dla mnie, wiesz, Jezu, ¿ycie wiar±. Mo¿e uznasz mnie za bardziej oziêb³±; ale tak¿e moja dusza otrzymuje specjaln± pomoc, czujê to. Wiara mi wystarczy, Jezu, dobrze ¿yjê wiar±.[19] Chryste Królu! Dziêkujemy Ci za ³askê wiary, któr± da³e¶ nam dla zbawienia naszych dusz i z ca³ej swej dobroci. 3. Jezu, dlaczego? Ale¿ tak, bardzo Ciê kocham; mówi³am Ci to ju¿ wiele razy i gdy my¶lê o Tobie, to w ogóle nic nie czyniê; i spójrz, Jezu, wszystko, co mi zes³a³e¶, uczyni³am; nie chcesz chyba obarczaæ mnie ponad si³y, poniewa¿ widzisz, ¿e czasem jestem zmêczona; ale jak¿e jestem zadowolona, gdy jestem przy Tobie blisko i odpoczywam opodal Twego serca![20] Chryste Królu! Dziêkujemy Ci za to, ¿e mo¿emy byæ tak blisko Ciebie i odpoczywaæ opodal Twojego Serca. 4. Bardziej ni¿ kiedykolwiek czujê siê zagubiona przez moje grzechy; ale jestem te¿ pe³na ufno¶ci w nieskoñczone zas³ugi Jezusa i od Niego oczekujê zbawienia. Co jest dla nas s³odsze od przepe³nienia Jezusem, znalezienia siê przed t± ofiar± mi³o¶ci i bólu za moje grzechy i dla mojego zbawienia, i dla zbawienia wielu dusz?[21] Chryste Królu! Dziêkujemy Ci za Twoje Nieskoñczone Mi³osierdzie i ³askê przebaczenia naszych grzechów, jakiej nam udzielasz w sakramencie pokuty. 5. Je¶li chcesz mnie obdarowaæ prezentami, pozwól mi cierpieæ. Powtarzam to Tobie, mówi³am Ci to ju¿, radujê siê, kiedy cierpiê z Tob±... Innych pociech nie do¶wiadczam.[22] Chryste Królu! Dziêkujemy Ci za ka¿de cierpienie, które dziêki Twojej ³askawo¶ci sta³o siê naszym udzia³em. 6. Jezus przyniesie cierpienie, ale da tak¿e si³ê. Choæ tego nie dostrzegamy, teraz pomaga On wiêcej, ni¿ wcze¶niej. Och! jak¿e jest siê dro¿szym w oczach Jezusa w tych momentach, ani¿eli w chwilach pocieszenia.[23] Chryste Królu! Dziêkujemy Ci za to, ¿e nam pomagasz i dajesz si³ê do znoszenia cierpieñ. Komentarz przed Komuni± ¦wiêt±: Chodzi o po³±czenie dwóch skrajno¶ci: Boga, który jest wszystkim, i stworzenia, które jest niczym; Boga, który jest ¶wiat³em, i stworzenia, które jest ciemno¶ci±; Boga, który jest ¶wiêto¶ci±, i stworzenia, które jest grzechem. Chodzi o przyst±pienie do sto³u Pañskiego; a czy mo¿na byæ do tego wystarczaj±co przygotowanym? Nawet je¶libym przez lata przygotowywa³a siê jak anio³owie, nigdy nie bêdê godna, by Ciê przyj±æ. O Jezu, s³odkie jest dla mnie wyznanie mej nêdzy przed Tob±. Pomó¿ mi, Panie! Ach! Ja mogê siê jeszcze rzuciæ do Twych stóp. Kocham wci±¿ wiarê i tysi±ckrotnie powtarzam i bêdê powtarzaæ: zawsze lepiej Ciê otrzymaæ ni¿ na Ciebie patrzeæ.[24] Komentarz po Komunii ¦wiêtej I: Tak mocne s± sid³a Twej mi³o¶ci, ¿e nie mogê siê z nich wyswobodziæ. Mo¿esz mnie jednak pozostawiæ na wolno¶ci; ja bêdê Ciê kochaæ wszêdzie, zawsze bêdê Ciê szukaæ! Och, có¿ mi uczyni³e¶, Jezu? Albo có¿ uczyni³e¶ memu sercu, które wszêdzie Ciê szuka, zawsze pragnie do Ciebie przyj¶æ? A ja nie mogê mu przeszkodziæ: pozostaje ono zdobyte przez Ciebie, przez tak dobrego Ojca! Oto Jezu, jak jestem teraz szczê¶liwa! Chcia³abym zawsze byæ tak szczê¶liwa![25] Komentarz po Komunii ¦wiêtej II: Gdy spogl±dam na kochaj±ce Twe serce, o Jezu, wydaje mi siê, ¿e widzê je otoczone wieloma z³otymi strza³ami, strza³ami mi³o¶ci. A Ty, Jezu, który od zawsze prosisz mnie o mi³o¶æ, jaki po¿ytek masz z tego, ¿e jeste¶ przeze mnie mi³owany? Ty, który tak mocno zosta³e¶ ukochany przez anio³ów! (...) Wiem to, nie dla korzy¶ci prosisz mnie o mi³o¶æ. Drogi Jezu, drogi Bo¿e, jak ma³o Ciê kocham! Spraw, abym kocha³a Ciê du¿o wiêcej![26] Komentarz po Komunii ¦wiêtej III: To prawda, Jezu, ¿e mi³o¶æ jest zap³at± za Twe dobrodziejstwa? Zatem i ja Ciê kocham. Ale nie kocham Ciê tylko za Twe dary! Kocham Ciê, poniewa¿ jeste¶ moim Jezusem; kocham Ciê, poniewa¿ tylko Ty jeste¶ godzien mej mi³o¶ci; kocham Ciê, poniewa¿ jeste¶ dobry; kocham Ciê, poniewa¿ mi obieca³e¶, przysi±g³e¶ mi, ¿e mnie nie opu¶cisz... Kocham Ciê za wszystkie Twoje zamys³y, o Panie.[27] [1] ¦w. Gemma Galgani, Sam na sam z Jezusem, Kraków 2018, s. 141. [2] Tam¿e, s. 81. [3] Tam¿e, s. 46. [4] Tam¿e, s. 55. [5] Tam¿e, s. 43. [6] Tam¿e, s. 54. [7] Tam¿e, s. 69. [8] Tam¿e, s. 79. [9] Tam¿e, s. 45. [10] Tam¿e, s. 43. [11] Tam¿e, s. 37. [12] Tam¿e, s. 47. [13] Tam¿e, s. 36. [14] Tam¿e, s. 82. [15] Tam¿e, s. 35. [16] Tam¿e, s. 50. [17] Tam¿e, s. 32. [18] Tam¿e, s. 70. [19] Tam¿e, s. 122. [20] Tam¿e, s. 53. [21] Tam¿e, s. 73. [22] Tam¿e, s. 109. [23] Tam¿e, s. 118. [24] Tam¿e, s. 64-65. [25] Tam¿e, s. 36. [26] Tam¿e, s. 40. [27] Tam¿e. Powrót |