www.regnumchristi.com.pl - Portal Regnum Christi

Modlitwa wiernych:

1. O Ty, która najbardziej ze wszystkich ludzi byłaś oddana Duchowi Przenajświętszemu, pomóż Kościołowi Twojego Syna trwać w tym samym oddaniu, aby na wszystkich ludzi mógł przelewać niewysłowione dobra Stworzenia, Odkupienia i Uświęcenia, dla wyzwolenia całego stworzenia (por. Rz 8, 21). O ty, która byłaś z Kościołem u początków jego posłannictwa, wypraszaj mu, aby idąc na cały świat, stale nauczał wszystkie narody i głosił Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Niech słowo Bożej Prawdy i duch Miłości znajduje przystęp do ludzkich serc, które przecież bez tej Prawdy i tej Miłości nie mogą żyć pełnią życia.[1]

Módlmy się za Kościół święty, aby idąc na cały świat, nieustannie nauczał wszystkie narody i głosił Ewangelię wszelkiemu stworzeniu.

2. O Ty, która poprzez tajemnicę Twojej szczególnej świętości, wolna od wszelkiej zmazy od chwili Poczęcia, szczególnie głęboko odczuwasz, jak „całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia" (Rz 8, 22), „poddane marności" (Rz 8, 20), „w nadziei, że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia" (Rz 8, 21), przyczyniaj się bez ustanku do ‘objawienia się synów Bożych" (Rz 8, 19), którego „całe stworzenie z upragnieniem oczekuje" (Rz 8, 19), aby „uczestniczyć w ich wolności i chwale" (Rz 8, 21).[2]

Módlmy się za papieża, biskupów i kapłanów, aby całe swoje kapłańskie życie zawierzyli Maryi i uciekali się do Niej w każdej potrzebie.

3. O Matko Jezusowa, która w niebie doznajesz już chwały co do ciała i duszy, będąc obrazem i początkiem Kościoła mającego osiągnąć pełnie w przyszłym wieku, tu, na ziemi, póki nie nadejdzie dzień Pański (por. 2 P 3, 10)" (KK 68), nie przestawaj „przyświecać Ludowi Bożemu pielgrzymującemu jako znak pewnej nadziei i pociechy" (KK 68).[3]

Módlmy się za Księdza Piotra, aby Najświętsza Maryja Panna otaczała Go swoją matczyną opieką i była Jego przewodniczką na drodze wiernego wypełniania woli Bożej.

4. O Matko ludzi i Matko ludów! Tobie są znane wszystkie ich cierpienia i nadzieje. Ty czujesz po macierzyńsku wszystkie zmagania pomiędzy dobrem i złem, światłością i ciemnością, jakie wstrząsają światem - przyjmij nasze wołanie skierowane w Duchu Przenajświętszym wprost do Twojego Serca i ogarnij miłością Matki i Służebnicy tych, którzy najbardziej na to czekają - a zarazem tych, na których zawierzenie Ty również czekasz szczególnie. Weź w swoją macierzyńską opiekę całą rodzinę ludzką, którą z żarliwością Tobie, o Matko, zawierzamy. Niech dla nas wszystkich przybliży się czas pokoju i wolności, czas prawdy, sprawiedliwości i nadziei.[4]

Módlmy się, aby Najświętsza Maryja Panna ogarnęła nas swoją miłością i pomogła przetrwać wszelkie zmagania pomiędzy dobrem i złem, światłością i ciemnością.

5. O Ty, która tak głęboko i po macierzyńsku związana jesteś z Kościołem, wyprzedzając na drogach wiary, nadziei i miłości cały Lud Boży, ogarnij wszystkich ludzi, którzy znajdują się w drodze, pielgrzymując przez życie doczesne do wiecznych Bożych przeznaczeń, tą miłością, jaką w Twoje serce przelał z wysokości krzyża sam Boski Odkupiciel - Twój Syn. Bądź Matką wszystkich naszych ziemskich dróg, nawet gdy wiodą poprzez manowce, abyśmy wszyscy odnaleźli się w końcu w tej wielkiej wspólnocie, którą Twój Syn nazwał swoją Owczarnią, oddając za nią swe życie jak Dobry Pasterz.[5]

Módlmy się za wszystkich, którzy zeszli z drogi prowadzącej do Boga, aby Maryja ogarnęła ich swoją miłością i na powrót skierowała ich kroki na właściwą drogę.

6. Duchu Święty Boże, który z Ojcem i Synem odbierasz chwałę i cześć! Przyjmij wszystkie te słowa pokornego zawierzenia skierowane do Ciebie w Sercu Maryi z Nazaretu, Twojej Oblubienicy, Matki Odkupiciela, którą Kościół nazywa również swą Matką, gdy począwszy od Wieczernika Pięćdziesiątnicy uczy się od Niej swego własnego macierzyńskiego powołania! Przyjmij te słowa pielgrzymującego Kościoła, wypowiedziane wśród trudów i radości, wśród obaw i nadziei - słowa, które są wyrazem ufnego i pokornego zawierzenia: słowa, w których Kościół, oddany Tobie, Duchu Ojca i Syna, w Wieczerniku Pięćdziesiątnicy na zawsze nie przestaje powtarzać wraz z Tobą do swego Boskiego Oblubieńca: Przyjdź! „Duch i Oblubienica mówią do Pana Jezusa: «Przyjdź!»" (por. Ap 22, 17).[6]

Módlmy się za nas samych, abyśmy z wielką ufnością i pokorą zawierzyli nas i całe nasze życie Duchowi Świętemu.

Komentarz przed Komunią Świętą:

Przebij, najsłodszy Panie, Jezu, skrytości wnętrza duszy mojej słodką i zbawienną strzałą prawdziwej, pogodnej i na wzór apostolski świętej, miłości ku Tobie, aby dusza moja tęskniła tylko do Ciebie i twoją tylko gorzała miłością, Ciebie pożądała, omdlewała w przedsieniach twoich, pragnęła umrzeć i być z Tobą. Spraw, niechaj dusza moja łaknie Ciebie, Chleba Anielskiego, pokarmu dusz świętych, chleba naszego powszedniego, nadistotnego, mającego w sobie wszelką słodkość, wszelkie smaki i wszelką rozkosz słodkości.[7]

Komentarz po Komunii Świętej I:

Niechaj Ciebie, w którego Anieli pragną bez końca się wpatrywać, zawsze pożąda serce moje, niech się Tobą nasyca i niechaj słodyczą twoją napełni się wnętrze duszy mojej. Niech serce moje zawsze pragnie Ciebie, źródła życia, krynicy mądrości i wiedzy, źródła wiekuistej jasności, strumienia rozkoszy, obfitości domu Bożego: niech się o Ciebie ubiega, chlubi, Ciebie szuka i znajdzie, do Ciebie dąży i dojdzie do Ciebie; o Tobie niech rozmyśla, o Tobie mówi i wszystko niech czyni na chwałę i cześć Imienia twego z miłością i rozkoszą, z ochotą i gorącością, z wytrwałością aż do końca.[8]

Komentarz po Komunii Świętej II:

Ty sam wyłącznie bądź zawsze nadzieją moją, ufaniem całym, bogactwem moim, rozkoszą moją, radością, odpocznieniem i uciszeniem moim, pokojem moim, słodkością moją, wonnością moją, pokarmem i pokrzepieniem moim, ucieczką i pomocą moją, mądrością moją, cząstką moją, dziedzictwem moim, skarbem, w którym niech będzie zawsze mocno utwierdzone i nieporuszenie wrośnięte serce i myśl moją. Amen.[9]

Komentarz po Komunii Świętej III:

O Serce Jezusa, Ty dałeś przebić się włócznią aby pokazać mi nadmiar Twojej miłości i aby stać się mieszkaniem mojej duszy. Jezu, poprzez ranę w Twoim otwartym boku, wprowadź jak najprędzej moją duszę w tajemnicę Twego najmilszego i umiłowanego Serca, aby została oczyszczona, upiększona, aby rozpłomieniła się Twoją miłością i myślała tylko o tym, by kochać Ciebie, mój ukrzyżowany Boże.[10]

[1] Św. Jan Paweł II, Z aktu zawierzenia światu Niepokalanemu Sercu Maryi, Zesłanie Ducha Świętego, 7 czerwca 1981 r. (po zamachu 13 maja), w: http://www.rozaniec.eu/index.php?m=RosarySites&a=ShowRosarySiteArticle&rsa_id=135&rs_id=11.

[2] Tamże.

[3] Tamże.

[4] Tamże.

[5] Tamże.

[6] Tamże.

[7] Św. Bonawentura, w: https://swieciblogoslawieniswieci.blogspot.com/.

[8] Tamże.

[9] Tamże.

[10] Tamże.