Modlitwa wiernych: 1. Kocham was wszystkich do tego stopnia czu³o¶ci i mi³osierdzia, ¿e zgodnie z prawd± mogê powiedzieæ, ¿e nie mog³em siê obej¶æ bez was. Spójrzcie na Eucharystiê! A czy wy wszyscy mo¿ecie powiedzieæ to samo, ¿e kochacie Mnie do tego stopnia, i¿ nie potraficie siê beze Mnie obej¶æ? A przecie¿ tym jest prawdziwa mi³o¶æ: byæ niezbêdnym dla siebie nawzajem, byæ nieroz³±cznym jedno od drugiego.[1] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê za Ko¶ció³ ¶wiêty. Spraw, aby z serc Jego wiernych nieustannie wybrzmiewa³ hymn dziêkczynienia za dar Eucharystii, w którym Chrystus zostawi³ nam Siebie. 2. Powtarzam wam bowiem: Gdyby¶cie wszyscy naprawdê byli ca³kowicie Moi, gdyby Moje dusze - oblubienice, by³y naprawdê oblubienicami, ¶wiat nie by³by w takim stanie. Je¶li ¶wiat jest w takim stanie, oznacza to, ¿e czego¶ zabrak³o w tym wszystkim, ¿e z waszej strony by³y zastrze¿enia, wyj±tki. Czy¿ tak nie jest? Nawet jedno [zastrze¿enie] wystarczy, aby zanieczy¶ciæ to wszystko, które jako jedyne mo¿e zaspokoiæ Moje Serce. W powa¿nej medytacji przejd¼cie wszyscy egzamin mi³o¶ci i wszyscy siê odnówcie! Godzina bowiem jest tak wa¿na i tak nagl±ca! Ka¿dy z was niech bêdzie hosti± w pe³ni po¶wiêcon±. Jako Najwy¿szy Pan chcê siê wami pos³u¿yæ, aby rozci±gn±æ Moje panowanie mi³o¶ci na ca³y ¶wiat.[2] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê za papie¿a, biskupów i kap³anów. Spraw, aby ca³e swoje ¿ycie, bez ¿adnych wyj±tków, po¶wiêcili w s³u¿bie Bogu.
3. Szukam dusz, które upad³y na twarz, czyli takich, których wola jest do tego stopnia identyczna z Moj±, ¿e dzia³aj± ju¿ tylko po to, aby j± realizowaæ, jej siê poddaæ, ugi±æ siê a¿ do stopienia siê z ni± i znikniêcia w niej. [I czyni± to,] zanim jeszcze ujrz± najmniejszy przejaw, jakiekolwiek ujawnienie Mojego zadowolenia, Moich Boskich upodobañ. Je¶li pragniecie za¿yle po³±czyæ siê z g³êbi± Mojego ¯ycia, to pamiêtajcie, ¿e Moje ¿ycie za¿y³o¶ci z Ojcem by³o zawsze zale¿ne od Jego ojcowskiej Woli - Woli doskonale wype³nionej i przez to w pe³ni otaczaj±cej Go chwa³±.[3] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê za Ksiêdza Piotra. Spraw, aby Jego wola by³a do tego stopnia identyczna z Twoj±, ¿eby dzia³a³ ju¿ tylko po to, aby j± realizowaæ i jej siê poddaæ. 4. Pomnijcie to dobrze, (...), je¶li chcecie choæ odrobinê ugasiæ Moje wielkie pragnienie mi³o¶ci. B±d¼cie dawcami mi³o¶ci, rozprzestrzeniaj±cymi Moj± ogromn± mi³o¶æ! Promieniujcie Mn± przez sta³y nadprzyrodzony pokój ducha, pamiêtaj±c o tym, ¿e aby móc Mnie dawaæ innym, trzeba byæ nape³nionym po brzegi Moj± mi³o¶ci±. Nie zapominajcie , ¿e ka¿demu z was powierzy³em pewn± ilo¶æ dusz, za które jeste¶cie w szczególny sposób odpowiedzialni![4] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê nape³nij nasze serca po brzegi Twoj± Mi³o¶ci±, aby¶my mogli byæ dawcami mi³o¶ci, rozprzestrzeniaj±cymi Twoj± ogromna mi³o¶æ. 5. Nauczcie siê z g³êbin Serca Maryi, ¿e milczenie przyci±ga S³owo, przyci±ga je do duszy; sprawia, ¿e jest ono s³yszane w jej g³êbinach. Tak, cisza przygotowuje miejsce dla s³owa - cisza g³êboka, wynikaj±ca z gorej±cego pragnienia serca, które szuka tego co Boskie. Cisza pog³êbia duszê, wyzwala j± z wszelkiego zgie³ku tego co tylko ludzkie. B±d¼cie wszyscy takimi duszami milcz±cymi, które - jako jedyne - mog± byæ duszami g³êbokimi. [Takie dusze] dla Mojego Serca s± duszami mówi±cymi, [duszami] przemawiaj±cymi, bo - milcz±cymi.[5] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê naucz nas byæ duszami milcz±cymi. 6. Czy w próbie dotykaj±cej ¶wiat potraficie rozpoznaæ wezwanie do [ofiarowania] wiêcej, do podjêcia jednej z tych wspinaczek, któr± Moje Serce zleci³o waszym sercom? [Czy potraficie rozpoznaæ w tym] cenny bodziec do tego, by daæ Mi wiêcej mi³o¶ci, by daæ Mi mi³o¶æ bardziej kochaj±c±, bardziej czyst±, bardziej adoruj±c±, bardziej gorliw±, bardziej pokorn±, bardziej ufn± - mi³o¶æ, która sprawia, ¿e stajecie siê bardziej hostiami (...)?[6] Duchu ¦wiêty! Pomó¿ nam, aby nasza mi³o¶æ, do której wzywa nas Chrystus, by³a bardziej czysta, gorliwa i pokorna. Komentarz przed Komuni± ¦wiêt±: Mój Jezu, ginê, umieram... Umieram dla Ciebie! Jezu, pokarmie silnych dusz, umocnij mnie, oczy¶æ mnie, b³ogos³aw mnie! Bo¿e wielki, Bo¿e wszelkiej ofiary, Jezu, pomó¿ mi! Zbawienie moje, Bo¿e zrodzony z Boga, przyjd¼ mi z pomoc±! Twoje oczy, o Jezu, bezustannie nade mn± czuwaj±. Pragnê Ciebie, Jezu. Nie widzisz jak cierpiê, zanim siê Tob± po¿ywiê? Spraw, abym jakkolwiek po¿ywiona, pozosta³a syta.[7] Komentarz po Komunii ¦wiêtej I: Czy mo¿e istnieæ serce, które mog³oby nie biæ dla Ciebie s± takie. Och! co wiêcej mog³e¶ dla mnie uczyniæ? Poprosi³am Ciê, by¶ mi by³ ojcem, i otrzyma³am to; Poprosi³am Ciê, by¶ karmi³ mnie ka¿dego dnia swoim cia³em, i otrzyma³am to! O inn± rzec Ciê proszê, Jezu, chocia¿ to widzisz, proszê Ciê, aby¶ ukry³ mnie przed oczami wszystkich.[8] Komentarz po Komunii ¦wiêtej II: Je¶li Jezus mnie kocha, moja mi³o¶æ do Niego jest wci±¿ zbyt s³aba. Jak nie kochaæ Jezusa ca³ymi si³ami, ca³± dusz±? Jak nie pragn±æ byæ zaw³adniêt± przez ca³± Jego ¶wiêt± mi³o¶æ? Jezusowi, Jezusowi wszystkie nasze uczucia, ca³± nasz± wdziêczno¶æ.[9] Ty jeste¶ jedyn± mi³o¶ci± wszystkich stworzeñ. Ty, Jezu, ogniu mojego serca. Mój Jezu, chcia³abym Ciê mi³owaæ ca³± moj± dusz±.[10] Komentarz po Komunii ¦wiêtej III: Jezu, mój prawdziwy Bo¿e, jedyny celu moich uczuæ, co by znaczy³o dla mnie umrzeæ po przyjêciu Ciebie? Tak, umrzeæ w ekstazie ¦wiêtej Komunii! Czym by to dla mnie by³o? Moja jedyna mi³o¶ci, Jezu... Czekam na Ciebie... Wkrótce....[11] [1] B³aganie Odkupiciela „z g³o¶nym wo³aniem i p³aczem" do po¶wiêconych Mu dusz (Orêdzia skierowane w latach 30-tych i 40-tych XX wieku do anonimowej francuskiej zakonnicy), Katowice 2017, s. 103. [2] Tam¿e, s. 78. [3] Tam¿e, s. 86. [4] Tam¿e, s. 130. [5] Tam¿e, s. 100-101. [6] Tam¿e, s. 80. [7] ¦w. Gemma Galgani, Sam na sam z Jezusem, Kraków 2018, s. 66. [8] Tam¿e, s. 34. [9] Tam¿e, s. 32. [10] Tam¿e, s. 33. [11] Tam¿e, s. 67. Powrót |