Modlitwa wiernych: 1. Dopóki na ziemi bêdzie odprawiana przynajmniej jedna Msza ¶w., dopóty Moja Krew bêdzie obficie sp³ywaæ na dusze cierpi±ce w czy¶æcu i na dusze cierpi±ce na ziemi. To jest tajemnica Mojego mistycznego ¿ycia na ziemi. To tajemnica znana tylko Trójcy Przenaj¶wiêtszej i bêdzie ona trwaæ a¿ ostatni cz³owiek opu¶ci tê ziemiê.[1] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê za Ko¶ció³ ¦wiêty. Spraw, aby Ofiara Mszy ¦wiêtej zawsze by³a sprawowana z najwiêksz± czci±, szacunkiem i uwielbieniem Boga. 2. Moi drodzy synowie w kap³añstwie! Niechaj wasze twarze codziennie promieniej± rado¶ci± i pogod± ducha! Ju¿ tu na ziemi prze¿ywajcie szczê¶liwo¶æ wybrañców do Raju! ¦wiat zostanie oczyszczony i stanie siê zdolny, aby przyj±æ nadzwyczajn± ³askê powszechnego pokoju. Ta ³aska siê nie spó¼nia. B±d¼cie gotowi i módlcie siê![2] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê za papie¿a, biskupów i kap³anów. Spraw, aby ich twarze codziennie ja¶nia³y rado¶ci± i pogod± ducha, gdy¿ Pan Bóg wybra³ ich do wielkich rzeczy. 3. Kap³ani powinni codziennie prosiæ Mnie o ukochanie krzy¿a i cierpieñ dla siebie oraz dusz, które zosta³y im powierzone. Gdy czyni± to z ufno¶ci±, Ja udzielam im tej ³aski w takiej obfito¶ci, ¿e cierpienie stanie siê dla nich s³odkie i uzdolniê ich do heroicznych czynów. Wyniszczê w nich to, co zabija mi³o¶æ i powiêkszê w ich sercach mi³o¶æ Krzy¿a i cierpieñ. Udzielê im daru ¿ycia anio³ów. Otrzymaj± ³aski mistyczne i poznaj± tajemnice mojego Serca.[3] Duchu ¦wiêty prosimy Ciê za Ksiêdza Piotra. Powiêksz w Jego sercu mi³o¶æ Krzy¿a i cierpieñ. 4. Widzisz, Moje drogie dziecko, ¶wiête dusze prosz± Mnie o ³aski i chêtnie odpowiedzia³bym na ich modlitwy i wys³ucha³ je. Jednak z³e dusze interweniuj±, aby Mi przeszkodziæ w rozdaniu Moich darów. Osoby Mi po¶wiêcone powinny wiedzieæ, ¿e grzechy z³ych wywo³uj± straszne konsekwencje, nie tylko dla nich samych, lecz tak¿e dla dobrych, poniewa¿ ¼li sprawiaj±, ¿e dusze spragnione mi³o¶ci nie mog± ugasiæ swego pragnienia.[4] Duchu ¦wiêty! Skrusz serca tych, którzy swoimi grzechami wyrz±dzaj± tak wiele z³a. 5. (...) je¶li znajdujê jedn± duszê czyst± i gotow± do po¶wiêcenia siê, to pos³ugujê siê ni± do uratowania nie tylko tysiêcy dusz, lecz tak¿e ca³ych narodów.[5] Duchu ¦wiêty! Wzbud¼ w naszym narodzie jak najwiêcej dusz, które bêd± gotowe do po¶wiêceñ i cierpieñ dla ratowania dusz. 6. Moje dziecko, je¶li odczuwasz wielki smutek i nie potrafisz siê modliæ, je¶li jeste¶ z jakiego¶ powodu zatroskana lub zraniona, je¶li czujesz siê przygnêbiona i bez si³, powiedz Mi po prostu z ufno¶ci± i mi³o¶ci±: „Jezu... Jezu...!" (...) Je¶li w czasie po¶wiêconym na modlitwê jeste¶ niezdolna do niczego innego, jak tylko do wypowiadania Mojego Imienia z mi³o¶ci± i ufno¶ci± tyle razy ile oddychasz, modlisz siê wtedy bardzo dobrze i mo¿esz wszystko otrzymaæ.[6] Duchu ¦wiêty! Naucz nas, jak mamy siê modliæ. B±d¼ naszym przewodnikiem wtedy, kiedy wydaje nam siê, ¿e nie potrafimy siê modliæ. Komentarz przed Komuni± ¦wiêt±: Najdro¿szy Jezu, odk±d dotkn±³e¶ mojego serca, ono p³onie i wyniszcza siê z pragnienia Ciebie. A mimo to jest we mnie jeszcze tyle niedoskona³o¶ci i pokrywa mnie tyle os³on grzechu. Dlatego, o Panie, kiedy teraz przyjdziesz do mnie, usuñ mg³ê grzechu i nape³nij moj± duszê owym cudownym ¶wiat³em, które pochodzi od Ojca i którym jednocze¶nie Ty sam jeste¶. Udziel mi tego Boskiego ¶wiat³a, którego nie zna ciemno¶æ, abym przyj±³ Ciebie w jasno¶ci ducha i ¶wiêto¶ci serca.[7] Komentarz po Komunii ¦wiêtej I: O mój Boski Zbawicielu, to mi³o¶æ przyci±gnê³a Ciê na tê biedn± ziemiê, do ³ona Twojej ukochanej Matki; to mi³o¶æ po³o¿y³a Ciê na nêdznej s³omie; to mi³o¶æ pobudzi³a Ciê to tego, aby¶ za nas umar³ na krzy¿u; to mi³o¶æ pozwoli³a przebiæ i otworzyæ Twoje Serce. Na to Serce, przebite i otwarte z mi³o¶ci, patrzê oczami wiary w Naj¶wiêtszym Sakramencie i s³yszê Twój g³os , wo³aj±cy do mnie: „Ukocha³em ciê odwieczn± mi³o¶ci±" (Jr 31,3). O, kiedy rozwa¿am Twoj± nieskoñczon± mi³o¶æ, wtedy ogarniaj± mnie wstyd, ¿al i ból, ¿e tak ma³o kocham Ciebie, ¿e moje serce jest tak zimne i twarde jak kamieñ, nie dotkniête ogniem ¶wiêtej mi³o¶ci. To, co zbli¿a siê do ognia, rozgrzewa siê, rozpala i zostaje poch³oniête przez p³omienie. Oto ja jestem blisko Ciebie, Jezu, blisko Twego Serca p³on±cego z mi³o¶ci, a moje serce pozostaje zimne, nie poruszone! O Jezu , co mam uczyniæ, aby mi³o¶æ ogarnê³a moje serce? Co mam czyniæ, aby rozpali³ siê ogieñ mojej mi³o¶ci?[8] Komentarz po Komunii ¦wiêtej II: Nie chcê zostaæ zaliczona do tych ludzi, którzy wzgardzili Twoj± mi³o¶ci±, uciekaj± przed Tob± i zniewa¿aj± Ciebie. Pragnê kochaæ Ciê ca³ym, niepodzielnym sercem. Wiem, ¿e ten, kto nie ma mi³o¶ci, trwa w ¶mierci. Ty za¶ pragniesz, abym ¿y³a. Pozwól, aby promieñ mi³o¶ci z Twego kochaj±cego Serca przenikn±³ do mego serca, a wtedy zostanie ono i musi zostaæ rozpalone. To jednak, o Jezu, nie zaspokaja mego pragnienia. Pragnê rzuciæ siê w ¿ar mi³o¶ci Twego Naj¶wiêtszego Serca, abym ca³kowicie zosta³a poch³oniêta przez ogieñ mi³o¶ci.[9] Komentarz po Komunii ¦wiêtej III: Twoje Serce zosta³o otwarte, abym znalaz³a do niego wej¶cie. O, pozwól mi tam wej¶æ i podnie¶ ten skarb mi³o¶ci. Ty jeste¶ bogaty w mi³o¶æ, a ogieñ, który p³onie w Twoim Sercu, nie zmniejsza siê, nawet je¶li wszystkie ludzkie serca zostaj± przez niego rozpalone; ja za¶ jestem uboga w mi³o¶æ. Ty za¶ wys³uchujesz modlitwy biednych. O, daj mi mi³o¶æ, a ja szczê¶liw± bêdê, kochaj±c Ciebie. Jezu, spraw, abym kocha³a tylko Ciebie jednego z ca³ej duszy, z ca³ego serca.[10] [1] S. Maria Natalia (wêgierska zakonnica, ¿y³a w latach 1901-1992, w latach 1936-1943 otrzymywa³a orêdzia), Maryja Zwyciêska Królowa ¦wiata, Vox Domini, s. 55. [2] Tam¿e, s. 74-75. [3] Tam¿e, s. 81. [4] Tam¿e, s. 97. [5] Tam¿e, s. 22. [6] Tam¿e, s. 31-32. [7] Przed Naj¶wiêtszym Sakramentem, oprac. s. Maria Jadwiga Jastrzêbska, Warszawa 2006, s. 91. [8] ¦w. Gertuda Wielka, w: Przed Naj¶wiêtszym Sakramentem..., dz. cyt., s. 49-50. [9] Tam¿e, s. 50. [10] Tam¿e, s. 50-51. Powrót |