Modlitwa wiernych: 1. ¦wiêty Ko¶ció³, którego jestem Matk±, do¶wiadczy tej samej mocy Ducha ¦wiêtego, któr± Ja otrzyma³am podczas zwiastowania, kiedy us³ysza³am s³owa, ¿e Duch ¦wiêty zst±pi na mnie i os³oni Mnie moc Najwy¿szego. Duch ¦wiêty nape³ni Ko¶ció³ uni¿ony i prze¶ladowany Swoj± moc± a wraz z nim wszystkie narody, które powróc± do Pana. Wszyscy, którzy uznaj± Jego Chwa³ê, rozpoznaj± czas Jego królewskiego panowania, nape³nieni zostan± Duchem ¦wiêtym, który jest Sprawc± wszelkiej przemiany i powrotu do ¬ród³a ¿ycia.[1] Chryste Królu! Prosimy Ciê za Ko¶ció³ ¦wiêty, który jest uni¿ony i prze¶ladowany. Nape³nij Go moc± Ducha ¦wiêtego, który jest Sprawc± wszelkiej przemiany i powrotu do ¬ród³a ¿ycia. 2. Przychodzicie do Mnie i mówicie: Nauczycielu, a wstydzicie siê krzy¿a i pozwalacie, aby go deptano i nie szanowano! Wstydzicie siê krzy¿a, który zawsze by³ znakiem waszego zwyciêstwa. Z pod jego stóp otrzymali¶cie Moj± Matkê, a teraz boicie siê przyznaæ do krzy¿a i chcecie go zamkn±æ jako symbol prywatnej sprawy, a nie znaku zwyciêstwa dla ca³ego narodu. Pytam was kap³ani, dlaczego opuszczacie Moje owce? Dlaczego nie wspieracie jedni drugich? Jak rozumiecie spe³nienie obietnicy o jednym Pasterzu i jednej owczarni, gdy sami nie jeste¶cie w jedno¶ci! B±d¼cie wiernymi Moimi ¶wiadkami i wiernymi synami tego narodu. Spogl±dajcie na Mnie i na tych, którzy was potrzebuj±.[2] Chryste Królu! Prosimy Ciê za papie¿a, biskupów i kap³anów. Spraw, aby byli Twoimi wiernymi ¶wiadkami i spogl±dali na Ciebie oraz na tych, którzy ich potrzebuj±. 3. Skoro nazywacie Mnie Królem, dlaczego nie chcecie oddaæ Mi królewskiej czci i uznaæ Moje królewskie panowanie nad waszym narodem? Przyj±æ Królestwo Moje to znaczy przyj±æ Mnie za Króla z ca³± konsekwencj± i prawem Mojej królewskiej w³adzy. Bez Mojego b³ogos³awieñstwa ka¿da w³adza na ziemi jest s³aba i dwuznaczna. Moje Królestwo ukazuje siê nie w ziemskim blasku, lecz w pokorze, dlatego wszêdzie tam, gdzie uznany jest Mój królewski Majestat, tam panuje prawdziwy pokój i prawdziwa sprawiedliwo¶æ, gdzie OJCIEC otrzymuje prawdziw± chwa³ê i uwielbienie. Moje Królowanie stawia wymagania, ale one s± warunkiem prawdziwej przemiany. Izrael Mnie odrzuci³, pierwsza Córa Ko¶cio³a Mnie nie przyjê³a, inne narody coraz bardziej buntuj± siê przeciwko Mojej w³adzy. Czy chcecie a¿ tak bardzo zraniæ Moj± Matkê i nie przyj±æ Mnie za Swego Króla, którego Ona dla was zrodzi³a?[3] Chryste Królu! Prosimy Ciê, aby Polska przyjê³a Ciebie za Króla z ca³± konsekwencj± i prawem Twojej królewskiej w³adzy. 4. Nazywacie Mnie Mi³osiernym, a dlaczego tak ma³o ufno¶ci pok³adacie jeszcze w Moje mi³osierdzie? Ja pragnê udzieliæ wam tego, co otrzyma³em od Ojca, aby Jego chwa³a by³a pe³na w ca³ym stworzeniu. Pamiêtajcie, ¿e beze Mnie nic uczyniæ nie mo¿ecie, tak¿e w wymiarze odnowy narodu. Bez przyjêcia Mojego Królewskiego panowania, odcinacie siê od Korzenia a wszelkie wasze wysi³ki bêd± ogranicza³y was do ziemskiego pojmowania w³adzy. Moje Mi³osierdzie objawia siê w Mi³o¶ci i jest wezwaniem do przemiany serc. Dostêpujecie Mojego Mi³osierdzia, które jest odpowiedzi± na wasze wo³anie. Je¶li szczerze modlicie siê do Ojca jak was nauczy³em: „Przyjd¼ królestwo Twoje", to musicie mieæ ¶wiadomo¶æ, ¿e Ja i Ojciec jedno jeste¶my a wi±¿e siê to z Planem ratunku ludzko¶ci i narodów oraz z Jego Mi³osierdziem.[4] Chryste Królu! Prosimy Ciê za w³adze duchowne i ¶wieckie naszego narodu, aby pamiêta³y, ¿e bez Ciebie nic nie mog± uczyniæ, tak¿e w wymiarze odnowy narodu. 5. Mówicie, ¿e jestem Mi³o¶ci±, a jaki szacunek okazujecie tej Mi³o¶ci, kiedy przychodzê do was i karmiê was Moim Cia³em? Dlaczego nie chcecie zgi±æ waszych kolan przed królewskim Majestatem Mi³o¶ci? Mi³o¶æ do was zaprowadzi³a Mnie na krzy¿ i ta sama Mi³o¶æ uwiêzi³a Mnie w Eucharystii. Gdy poddacie siê pod panowanie Mojego Królestwa i oddacie Mi prawdziw± cze¶æ w Eucharystii, to spe³niê dla was Moj± obietnicê: „Pokój zostawiê wam i pokój Mój dam wam". Gdyby wielcy umieli upa¶æ na kolana przed Chlebem ¿ycia, w którym ca³y jestem obecny, to uznaliby ca³± swoj± zale¿no¶æ ode Mnie.[5] Chryste Królu! Prosimy Ciê, aby ka¿dy kto przyjmuje Twoje Naj¶wiêtsze Cia³o, pad³ na kolana przed Chlebem ¿ycia, uznaj±c ca³± swoj± zale¿no¶æ od Ciebie. 6. Nie bójcie siê, kochane dzieci, podobnie jak pierwsi chrze¶cijanie, wo³aæ: „Przyjd¼, Panie Jezu". Niech to bêdzie radosne wo³anie, a nie g³os przygnêbienia, poniewa¿ objawienie Chwa³y Mojego Boskiego Syna jest wyzwoleniem wiary, objawieniem Majestatu Bo¿ego i prawdy o ca³ym stworzeniu. MI£O¦Æ ZWYCIʯY WSZÊDZIE TAM, GDZIE ZOSTANIE PRZYJÊTA! Wierzcie coraz g³êbiej i mocniej, ¿e z³o zostanie pokonane, a ludzko¶æ zostanie rozliczona ze swoich czynów. Zrozumcie, Moje kochane dzieci, ¿e w ka¿dym czasie Bóg pod±¿a za cz³owiekiem - jest z Nim w rado¶ci i smutku. (...) Pamiêtajcie jednak, Moje drogie dzieci, ¿e czas powrotu Syna Bo¿ego zarezerwowa³ sobie Bóg i nie wasz± rzecz± jest znaæ miejsce i czas. Nie b±d¼cie ciekawi, lecz zawsze gotowi na spotkanie z Nim.[6] Chryste Królu! Prosimy Ciê za nas samych, aby¶my z rado¶ci± wo³ali: „Przyjd¼, Panie Jezu" i wierzyli coraz g³êbiej i mocniej, ¿e z³o zostanie pokonane. Komentarz przed Komuni± ¦wiêt±: Obdaruj mnie, Panie, tym, czego Twoje Serce pragnie. Jestem pustym naczyniem, oczekuj±cym, by¶ mnie nape³ni³. Chcê trwaæ przed Tob±, milcz±cy i pusty, gotowy na to, by¶ wla³ we mnie, cokolwiek zechcesz.[7] Komentarz po Komunii ¦wiêtej I: Mój ukochany i najmi³osierniejszy Jezu, uwielbiam Ciê i ofiarujê Ci mi³o¶æ i wszystkie pragnienia mojego serca. Pragnienie, które w szczególny sposób Ci ofiarujê, jest tym, które Ty sam mi da³e¶: pragnienie ¶wiêto¶ci, czyli zjednoczenia z Tob±. Zjednocz mnie z Tob±: moje serce z Twoim Sercem, moj± duszê z Twoj± Dusz±, wszystko, czym jestem, ze wszystkim, czym Ty jeste¶.[8] Komentarz po Komunii ¦wiêtej II: Mój ukochany Jezu, jestem szczê¶liwy w Twojej obecno¶ci. Twój psalmista mówi³: „Byæ blisko Boga to moje szczê¶cie". Brakuje s³ów, by opisaæ, co znaczy mieæ Ciebie - Boga z Boga, ¦wiat³o¶æ ze ¦wiat³o¶ci, Boga prawdziwego z Boga prawdziwego - tak blisko... Jeste¶ ukryty, ale Ciê widzê. Jeste¶ milcz±cy, ale Ciê s³yszê. Jeste¶ nieruchomy, lecz wychylasz siê, by mnie pochwyciæ i przyci±gn±æ do Twojego Serca. Ten, kto Ciê posiada w Sakramencie Twojej Mi³o¶ci, posiada wszystko.[9] Komentarz po Komunii ¦wiêtej III: Jezu (...), nie pozwól, by cokolwiek odci±gnê³o mnie od blasku Twojego Eucharystycznego Oblicza; spraw raczej, by wszystko tak siê uk³ada³o, bym by³ zmuszony Ciê szukaæ i adorowaæ. (...) Umocnij moj± mi³osn± uwagê zwrócon± ku Tobie, Ty który jeste¶ mi³osn± uwag± wobec mnie w Sakramencie Twojej Mi³o¶ci. (...) Panie Jezu, nie prosisz mnie o to, co niemo¿liwe, bo nawet wtedy, gdy ¿±dasz czego¶, co mi siê takim wydaje, Ty czynisz to mo¿liwym przez swoj± ³askê. Dla Ciebie i dla tych, którzy Ciê kochaj±, nie ma nic niemo¿liwego. Wszystko mogê w Tym, który mnie umacnia.[10] [1] Adam Cz³owiek, Orêdzie z 31 maja 2011 r., w: http://www.duchprawdy.com/ADAM_CZLOWIEK_OREDZIA _2011. pdf. [2] Ten¿e, Orêdzie z 3 czerwca 2011 r., w: tam¿e. [3] Tam¿e. [4] Tam¿e. [5] Tam¿e. [6] Ten¿e, Orêdzie z 31 maja 2011 r., w: tam¿e. [7] Mnich benedyktyñski, In sinu Jesu. Kiedy Serce mówi do serca. Dziennik kap³ana pisany podczas modlitwy, Poznañ 2020, s. 397. (In sinu Jesu jest ¶wiadectwem pewnego kap³ana, który do¶wiadczy³ uzdrawiaj±cej i umacniaj±cej mocy adoracji eucharystycznej. Jest dziennikiem jego duszy, spisywanym w latach 2007-2016, kiedy to Jezus i Maryja przemawiali do jego serca.) [8] Tam¿e, s.389. [9] Tam¿e, s. 396. [10] Tam¿e, s. 395. Powrót |