Modlitwa wiernych: 1. Zbyt wielu ludzi, zbyt wielu kap³anów pysznie uwa¿a siê za uprawnionych do reformowania mojego Ko¶cio³a zamiast zacz±æ od reformowania samych siebie i zamiast z pokor± zacz±æ formowaæ wokó³ siebie wiernych uczniów, nie po to, ¿eby my¶leli jak oni, lecz po to, ¿eby my¶leli tak jak Ja. (...) Zaledwie garstka dusz kontemplacyjnych wystarczy mi, ¿eby powstrzymaæ g³êbokie niezrównowa¿enie w ¶wiecie, który zmierza prosto do katastrofy, i by opó¼niæ godzinê wielkich ekspiacji. Ile czasu jednak jeszcze wam zosta³o? To zale¿y od dyspozycyjno¶ci dusz, które wybra³em.[1] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê za Ko¶ció³ ¦wiêty. Spraw, aby nie zabrak³o w Nim dusz kontemplacyjnych, od dyspozycyjno¶ci których, tak wiele zale¿y. 2. Ach, gdyby ludzie pojêli, ¿e jestem ¼ród³em wszystkich cnót, wszelkiej ¶wiêto¶ci i prawdziwego szczê¶cia! Któ¿ lepiej od kap³anów jest w stanie im tê prawdê objawiæ, pod warunkiem ¿e sami w to wierz± i ¿e s± moimi bliskimi przyjació³mi. Z pocz±tku wydaje siê, ¿e wymaga to od nich przede wszystkim ofiary, ale szybko przekonuj± siê, ¿e ogarnia ich pe³na pokoju rado¶æ, a ich ¿ycie zaczyna przynosiæ dobre owoce.[2] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê za papie¿a, biskupów i kap³anów. Spraw, aby byli Twoimi bliskimi przyjació³mi i g³osili ca³emu ¶wiatu, ¿e Ty jeste¶ ¼ród³em wszystkich cnót, wszelkiej ¶wiêto¶ci i prawdziwego szczê¶cia. 3. Potrzebujê kap³anów, których ¿ycie jest czytelnym wyrazem mojej modlitwy, mojego uwielbienia, mojej pokory i mojej mi³o¶ci. Potrzebuje kap³anów, którzy delikatnie i z wielkim szacunkiem zajmuj± siê malowaniem dzieñ po dniu mojego obrazu na twarzach ludzi, których powierzam ich trosce. Potrzebujê kap³anów oddanych przede wszystkim sprawom nadprzyrodzonym, którzy potrafi± prze¶wietlaæ wieczno¶ci± doczesne sprawy wspó³czesnego cz³owieka. Potrzebujê kap³anów specjalistów od duchowo¶ci a nie urzêdników czy zarozumialców (...).[3] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê za Ksiêdza Piotra. Spraw, aby by³ kap³anem, jakiego Ty pragniesz i potrzebujesz. 4. Czy dostatecznie czêsto pamiêtasz w modlitwie o duszach czy¶æcowych, które nie mog± ju¿ o w³asnych si³ach zapalaæ siê ¶wiat³em mi³o¶ci? Potrzeba im, aby kto¶ na ziemi wys³u¿y³ im dobro, które mogliby sami przed ¶mierci± osi±gn±æ, gdyby dokonywali wyborów Bo¿ej mi³o¶ci. Czyñ to dla nich.[4] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê za dusze w czy¶æcu cierpi±ce. Spraw, aby dost±pi³y ³aski ogl±dania Boga twarz± w twarz. 5. Tak wiele dusz zatruwa siê, oddaj±c siê zwodniczym przyjemno¶ciom albo daj±c wiarê k³amliwym ideologiom. Dusze te zamykaj± siê w sobie i staja siê niezdolne uczyniæ szczery krok w moim kierunku. Wo³am je, lecz Mnie nie s³ysz±. Staram siê je do siebie przyci±gn±æ, lecz sta³y siê nieprzemakalne na moje ³aski.[5] Duchu ¦wiêty. Prosimy ciê za tych, których serca wci±¿ pozostaj± zamkniête na Twój g³os. Uzdolnij je do uczynienia szczerego kroku w Twoim kierunku. 6. Ludzie nie odwzajemniaj± mojej mi³o¶ci do nich. Tak czêsto moja mi³o¶æ jest zapomniana, nierozpoznana, odtr±cona! Ciemno¶ci uniemo¿liwiaj± umys³om otwieranie siê na moje ¶wiat³o a sercom - na moj± czu³o¶æ. Na szczê¶cie, w ka¿dym kraju i ¶rodowisku wci±¿ znajdujê jeszcze ludzi w ró¿nym wieku, którzy maj± dusze pokorne i hojne. Dusze te zado¶æczyni± mi³o¶ci± za tysi±ce blu¼nierstw i zamkniêtych serc.[6] Duchu ¦wiêty! Prosimy Ciê za nas samych. Uzdolnij nas, aby¶my zado¶æczynili Tobie mi³o¶ci± za tysi±ce blu¼nierstw i zamkniêtych serc.
Komentarz przed Komuni± ¦wiêt±: Pod wp³ywem promieni p³yn±cych z Eucharystii twoja dusza ubogaca siê moja obecno¶ci± - rzek³bym nawet, ¿e nasyca siê moj± woni±. Twoim zadaniem jest siê ni± nasycaæ, d³ugo j± w sobie przechowywaæ i roztaczaæ tê mi³± woñ wokó³ siebie. Czy jest co¶ cichszego i zarazem bardziej przenikliwego ni¿ woñ?[7] Komentarz po Komunii ¦wiêtej I: Pragnê, by¶ skupi³ siê na moim pokornym, dyskretnym, milcz±cym i niecierpliwym czekaniu na to, ¿eby¶ Mnie zauwa¿y³. Ile¿ razy mam nadziejê, na chocia¿ jedno twoje s³owo do Mnie, na okazanie Mi uczucia, na zwyk³e pomy¶lenie czasem o Mnie! Gdyby¶ wiedzia³, jak bardzo tego potrzebujê dla ciebie, dla Mnie, dla innych! Nie zawied¼ Mnie. Tak czêsto stojê u drzwi twojego serca i ko³aczê... Gdyby¶ wiedzia³, jak wypatrujê najmniejszych poruszeñ twej duszy ku Mnie! Oczywi¶cie, nie wymagam od ciebie, ¿eby¶ stale i ¶wiadomie by³ skupiony na Mnie. Najwa¿niejsze, ¿eby¶ w najg³êbszych pok³adach swojej woli by³ zjednoczony ze Mn±. Nie daj siê zbytnio poch³on±æ przez drobiazgi. Niech to, co przemija, nie zag³usza w tobie tego, co trwa, i co pomaga ci trwaæ we Mnie. Pro¶ o ³askê czêstszego i g³êbszego skupiania siê na Mnie, na tym, co chcia³bym ci powiedzieæ, o co ciê prosiæ i co ci poleciæ do wykonania.[8] Komentarz po Komunii ¦wiêtej II: Pragnê, by¶ skupi³ siê na mojej nieskoñczonej, boskiej, niezwyk³ej, niewypowiedzianej czu³o¶ci, z jak± ciê delikatnie dotykam. Ach, gdyby ludzie w to wierzyli! Gdyby naprawdê wierzyli, ¿e jestem Bogiem dobrym, czu³ym, uprzedzaj±cym, gor±co pragn±cym wam pomagaæ, kochaæ was, podtrzymywaæ was na duchu, uwa¿nie przypatruj±cym siê waszym wysi³kom, postêpom, dobrej woli, zawsze gotowym was s³yszeæ, s³uchaæ i wys³uchiwaæ. Chcê, ¿eby¶cie byli szczê¶liwi bez zamartwiania siê o przysz³o¶æ, ufni w moj± Opatrzno¶æ i mi³osierdzie. Pragnê waszego szczê¶cia i na miarê waszego zaufania nie zdo³aj± was zniszczyæ ¿adne do¶wiadczenia, cierpienia, które mo¿na wyt³umaczyæ logik± mojej mi³o¶ci. Przeciwnie, dziêki nim wzmocni siê w was ¿ywotno¶æ ducha, zadatek cudownej apostolskiej p³odno¶ci, a chwilom do¶wiadczeñ i cierpieñ towarzyszyæ bêd± promyki rado¶ci, które porusz± wasze serca i nape³ni± je niegasn±cym ¶wiat³em.[9] Komentarz po Komunii ¦wiêtej III: W³±cz siê w mój nurt, zjednocz siê ze Mn±, stañ siê cz±stk± ca³o¶ci, któr± Ja jestem, za¶piewaj w moim cudownym koncercie mi³o¶ci na cze¶æ mojego Ojca. Je¶li chcesz poznaæ moje pragnienia, ws³uchuj siê we Mnie. Otwórz swoje serce, przylgnij do Mnie, a us³yszysz to, czego od ciebie oczekujê[10] [1] Ks. Gaston Courtois (francuski kap³an (1897-1970) ze Zgromadzenia Les Fils de la Charité, wybitny wychowawca, twórca ruchu m³odzie¿owego Cours Vaillants (Mê¿ne Serca), wspó³za³o¿yciel i kapelan Miêdzynarodowego Katolickiego Biura ds. Dzieci), Gdy Pan mówi do serca, PROMIC, s. 119-120. [2] Tam¿e, s. 263. [3] Tam¿e, s. 2543-254. [4] Tam¿e, s. 280-281. [5] Tam¿e, s. 265. [6] Tam¿e, s. 268. [7] Tam¿e, s. 195. [8] Tam¿e, s. 188-189. [9] Tam¿e, s. 189-190. [10] Tam¿e, s. 191-192. .. Powrót |