Modlitwa wiernych: 1. (...) zachêcam was, by¶cie zwrócili uwagê, ¿e Duch ¦wiêty jest najdoskonalszym darem Boga dla cz³owieka, a wiêc najwy¿szym ¶wiadectwem Jego mi³o¶ci do nas, mi³o¶ci wyra¿aj±cej siê konkretnie w owym «tak dla ¿ycia», którego Bóg pragnie dla ka¿dego swojego stworzenia. To «tak dla ¿ycia» zyskuje sw± pe³niê w Jezusie z Nazaretu i w Jego zwyciêstwie nad z³em dokonanym przez odkupienie. W tym kontek¶cie nie zapominajmy nigdy, ¿e Ewangelia Jezusa, w³a¶nie za spraw± Ducha, nigdy nie jest tylko przedstawieniem faktów, ale ma byæ «dobr± nowin± dla ubogich, wolno¶ci± dla wiê¼niów, przejrzeniem dla niewidomych...» To w³a¶nie objawi³o siê z moc± w dniu Piêædziesi±tnicy i to sta³o siê ³ask± i zadaniem Ko¶cio³a w ¶wiecie, jego najwa¿niejszym pos³annictwem.[1] Módlmy siê za Ko¶ció³ ¦wiêty, aby z wielk± gorliwo¶ci± wype³nia³ swoje pos³annictwo, jakim jest g³oszenie Ewangelii ca³emu ¶wiatu. 2. Niektórzy s±dz±, ¿e ukazywanie cennego skarbu wiary ludziom, którzy jej nie podzielaj±, jest przejawem nietolerancji wobec nich, ale tak nie jest, bowiem ukazywaæ Chrystusa nie znaczy narzucaæ Go. A zreszt±, aposto³owie dwa tysi±ce lat temu oddali ¿ycie po to, aby ludzie znali i mi³owali Chrystusa. Od tamtego czasu Ewangelia przez kolejne stulecia szerzy siê dziêki ludziom, których o¿ywia ta sama co aposto³ów misyjna gorliwo¶æ. Tak¿e dzisiaj zatem potrzebni s± uczniowie Chrystusa, którzy nie szczêdz±c czasu i energii bêd± s³u¿yæ Ewangelii.[2] Módlmy siê za papie¿a, biskupów i kap³anów, aby o¿ywieni misyjn± gorliwo¶ci±, nie szczêdz±c czasu i energii, s³u¿yli Ewangelii. 3. Zdarzaj± siê (...) momenty, kiedy mo¿emy odczuwaæ pokusê, by szukaæ zaspokojenia poza Bogiem. Sam Jezus pyta Dwunastu: «Czy¿ i wy chcecie odej¶æ?». Takie oddalenie siê byæ mo¿e daje z³udne poczucie wolno¶ci. Ale dok±d prowadzi? Do kogó¿ mo¿emy pój¶æ? Wiemy przecie¿ w g³êbi serca, ¿e tylko Pan ma «s³owa ¿ycia wiecznego». Odej¶cie od Niego jest tylko daremn± prób± ucieczki od siebie samych. Bóg jest z nami - nie w naszej fantazji, lecz w rzeczywisto¶ci naszego ¿ycia! My chcemy zmierzyæ siê z rzeczywisto¶ci±, a nie od niej uciekaæ, staramy siê spojrzeæ jej w oczy. Dlatego ³agodnie, ale stanowczo Duch ¦wiêty kieruje nas do tego, co realne, trwa³e, prawdziwe. To Duch prowadzi nas z powrotem do komunii z Trójc± Przenaj¶wiêtsz±![3] Módlmy siê za tych, którzy odeszli od Boga, aby Duch ¦wiêty zaprowadzi³ ich z powrotem do komunii z Trójc± Przenaj¶wiêtsz±. 4. Zwróæmy siê do Ducha ¦wiêtego - On jest Sprawc± dzie³ Bo¿ych. Pozwólcie siê kszta³towaæ Jego darom! Podobnie jak Ko¶ció³, który przemierza tê sam± drogê z ca³± ludzko¶ci±, wy jeste¶cie wezwani, by korzystaæ z darów Ducha w lepszych i gorszych chwilach codziennego ¿ycia. Starajcie siê, by wasza wiara dojrzewa³a (...). Starajcie siê wzmacniaæ j± modlitw± i ¿ywiæ sakramentami, aby¶cie byli natchnieniem i wsparciem dla wszystkich, którzy s± wokó³ was. ¯ycie nie jest tylko gromadzeniem dóbr. Jest te¿ czym¶ wiêcej, ni¿ osi±ganiem sukcesów. Naprawdê ¿yæ znaczy poddaæ siê przemianie wewnêtrznej, byæ otwartym na moc Bo¿ej mi³o¶ci. Przyjmuj±c moc Ducha ¦wiêtego, wy tak¿e mo¿ecie przemieniæ wasze rodziny, wspólnoty, narody. Uwolnijcie te dary![4] Módlmy siê za ludzi m³odych, aby poddali siê przemianie wewnêtrznej i otwierali swoje serca na moc Bo¿ej mi³o¶ci. 5. Strze¿cie p³omienia, który Duch ¦wiêty rozpali³ w waszych sercach, aby nie zgas³, lecz p³on±³ coraz wiêkszy i ogarnia³ swym ¶wiat³em i ciep³em tych, których spotkacie na waszej drodze, a zw³aszcza tych, którzy stracili wiarê i nadziejê. Niech Naj¶wiêtsza Maryja Panna czuwa nad wami (...) ka¿dego dnia waszego ¿ycia.[5] Módlmy siê, aby¶my strzegli p³omienia, który Duch ¦wiêty rozpali³ w naszych sercach, aby roz¶wietla³ drogi tych, których Bóg postawi na naszej drodze. 6. Chcia³bym (...) dodaæ jeszcze s³owo o Eucharystii. Aby pog³êbiæ chrze¶cijañskie ¿ycie, trzeba karmiæ siê Cia³em i Krwi± Chrystusa: zostali¶my wszak ochrzczeni i bierzmowani «ze wzglêdu» na Eucharystiê Jako «¼ród³o i szczyt» ¿ycia Ko¶cio³a Eucharystia jest «nieustaj±c± Piêædziesi±tnic±», ilekroæ bowiem sprawujemy Mszê ¶w., otrzymujemy Ducha ¦wiêtego, który g³êbiej jednoczy nas z Chrystusem i przemienia nas w Nim. Je¶li bêdziecie, moi drodzy, czêsto uczestniczyæ w liturgii Eucharystii, je¶li po¶wiêcicie trochê czasu na adoracjê Naj¶wiêtszego Sakramentu, to ¼ród³o mi³o¶ci, którym jest Eucharystia, zrodzi w was radosne postanowienie, aby po¶wiêciæ ¿ycie spe³nianiu wskazañ Ewangelii. Do¶wiadczycie te¿, ¿e tam, gdzie nasze si³y s± niewystarczaj±ce, Duch ¦wiêty nas przemienia, nape³nia swoj± moc± i czyni ¶wiadkami zmartwychwsta³ego Chrystusa, pe³nymi misyjnej ¿arliwo¶ci.[6] Módlmy siê, aby¶my ukochali Eucharystiê, aby sta³a siê centrum ka¿dego naszego dnia. Komentarz przed Komuni± ¦wiêt±: Ja muszê zbli¿aæ siê do Ciebie, o Jezu obecny w Eucharystii, w jakimkolwiek stanie bym siê znalaz³a, w osch³o¶ci, w bólu lub w pokusie. Wystarczy, ¿e stanê przed Tob±, by odczuæ ulgê... kiedy upadam w letnio¶æ, wystarczy, ¿e zwrócê siê do Ciebie, który w Twym Sakramencie niesiesz ludziom tak czu³± mi³o¶æ.[7] Komentarz po Komunii ¦wiêtej I: Pan mi wyja¶ni³ (...), ¿e ilekroæ zbli¿amy siê do ¼ród³a i - by lepiej to uj±æ - ogromnego morza Boskiego Sakramentu O³tarza, przystêpuj±c do niego z wiar±, z mi³o¶ci± i czysto¶ci±, dusza nasza spoufala siê z Bogiem i zachowuje siê jak np. ryba w morzu. O Bo¿e! Ona znajduje siê na ¶rodku tego Boskiego morza. Gdziekolwiek siê obróci, gdziekolwiek jest, gdziekolwiek spocznie wszystko jest Bogiem. I ten Bóg tak ubogaca nasze dusze swoimi ³askami i darami, ¿e ka¿da Komunia sprawia, i¿ dusza nasza robi gigantyczne kroki w kierunku doskona³o¶ci.[8] Komentarz po Komunii ¦wiêtej II: O Panie! Otwórz oczy duszy naszej i poka¿ nam serce Twoje, tê tajemnicê tego Sakramentu, aby¶my raz zobaczyli, jak nas kochasz, jak ku nam pa³asz, jak pragniesz w nas mieszkaæ. „Rozkosz moja - powiadasz - byæ z synami ludzkimi!" Spraw ju¿, aby nasza rozkosz by³a w Tobie. O, poci±gnij, poci±gnij nas ku sobie, poci±gnij mocno, poci±gnij skutecznie, aby¶ nas zupe³nie oderwa³ od tego, co nas trzyma, i tak do siebie przyci±gn±³, by¶my od tej chwili coraz wiêcej i wiêcej z Tob± siê zjednoczyli, szukali Ciê w tym Sakramencie i znajdowali w nim najs³odsz± z Tob± jedno¶æ i obcowanie, i za jego pomoc±, z nim w sercu, to jest z Tob± pod jego postaci± z tego ¶wiata przechodz±c wprost tam, w wieczno¶ci, w Twoim objêciu siê znale¼li i na ³onie Twojej niewypowiedzianej mi³o¶ci! Amen.[9] Komentarz po Komunii ¦wiêtej III: Nieraz my¶la³am, Panie mój, jak to smutno, ¿e Ciebie nie mo¿na widzieæ i ¿e serce przepe³nione uczuciem mi³o¶ci, lêku lub trwogi nie mo¿e przytuliæ siê do Ciebie i tam znale¼æ to uciszenie, upewnienie, którego serce potrzebuje. Ale wczoraj i dzisiaj do¶wiadczy³am tego, ¿e chocia¿ Ciê nie widzê oczyma cia³a, ani do Cz³owieczeñstwa Twego przytuliæ siê nie mogê, gdy w duchu rzuci³am siê do nóg Twoich i objê³am je, takiego dozna³am nasycenia, takiego szczê¶cia, takiej pe³no¶ci, jak gdybym do Ciebie tu na ziemi ¿yj±cego tuli³a siê (...) Z Osoby Twej Boskiej p³ynê³a ³aska oczyszczenia, u¶wiêcenia, zbawienia.[10] [1] Benedykt XVI, Duch ¦wiêty zst±pi na was, otrzymacie Jego moc i bêdziecie moimi ¶wiadkami, Orêdzie na XXIII ¦wiatowy Dzieñ M³odzie¿y 2008 (opublikowane 20.07.2007), w: https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/przemowienia/mlodziez_20072007.html. [2] Tam¿e. [3] Benedykt XVI, Otwierajcie serca na dary Ducha ¦wiêtego, Przemówienie podczas czuwania na hipodromie w Randwick - podró¿ do Australii na XXIII ¦wiatowy Dzieñ M³odzie¿y Sydney - 12-21.07.2008, w: https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/przemowienia/sdm2008_czuwanie_19072008.html. [4] Tam¿e. [5] Tam¿e. [6] Benedykt XVI, Duch ¦wiêty zst±pi na was, otrzymacie Jego moc i bêdziecie moimi ¶wiadkami, Orêdzie na XXIII ¦wiatowy Dzieñ M³odzie¿y 2008... [7] ¦w. Magdalena z Canossy, w: http://skarbykosciola.pl/xix-wiek/magdalena-z-canossy-ja-musze-zblizac-sie-do-ciebie-o-jezu-obecny-w-eucharystii/. [8] ¦w. Weronika Giuliani, w: http://skarbykosciola.pl/xviii-wiek/weronika-giuliani-kazda-komunia-sprawia-iz-dusza-nasza-robi-gigantyczne-kroki-w-kierunku-doskonalosci/. [9] S³. B. Piotr Semenenko, w: http://skarbykosciola.pl/xix-wiek/piotr-semenenko-sl-bozy-pociagnij-nas-ku-sobie-abys-nas-zupelnie-oderwal-od-tego-co-nas-trzyma/. [10] B³. Franciszka Siedliska, w: http://skarbykosciola.pl/xx-wiek/franciszka-siedliska-bl-przytulic-sie-do-ciebie/. Powrót |