Modlitwa wiernych: 1. Czysto¶æ [serca] jest przede wszystkim darem Boga. Chrystus daj±c siê cz³owiekowi w sakramentach Ko¶cio³a zamieszkuje w sercu cz³owieka i rozja¶nia [to serce] „blaskiem Prawdy". Tylko ta Prawda, któr± jest Jezus Chrystus, zdolna jest o¶wieciæ rozum, oczy¶ciæ serce i ukszta³towaæ ludzk± wolno¶æ. Bez zrozumienia i przyjêcia Prawdy ga¶nie wiara. Cz³owiek traci widzenie sensu spraw i wydarzeñ, a jego serce szuka nasycenia tam, gdzie go znale¼æ nie mo¿e. Dlatego czysto¶æ serca to przede wszystkim czysto¶æ wiary.[1] Duchu ¦wiêty, Tobie Ko¶ció³ zawsze dochowywa³ dziewiczej wierno¶ci, daj wszystkim chrze¶cijanom ³askê wytrwania w nieska¿onej wierze.[2] 2. Powo³anie na wy³±czn± s³u¿bê Chrystusowi w Jego Ko¶ciele jest bezcennym darem Bo¿ej dobroci, darem, o który trzeba wytrwale i z ufn± pokor± prosiæ. Na ten dar chrze¶cijanin powinien siê coraz bardziej otwieraæ, czuwaj±c, by nie zmarnowaæ „czasu ³aski" i „czasu nawiedzenia". Z ca³ego serca pragnê, aby nasila³a siê modlitwa o powo³ania. Modlitwa bêd±ca adoracj± Bo¿ej tajemnicy i dziêkczynieniem za „wielkie rzeczy", których On dokona³ i nadal dokonuje, bez wzglêdu na s³abo¶æ ludzi.[3] Duchu ¦wiêty prosimy Ciê za papie¿a, biskupów i kap³anów. Spraw, aby ich ¿ycie odnawia³o siê ka¿dego dnia i stawa³o siê ¿yw± Ewangeli±.[4] 3. Duch ¦wiêty odnowi³ wewnêtrznie Aposto³ów, przyoblekaj±c ich w moc, która uczyni³a ich odwa¿nymi w przepowiadaniu bez lêku, ¿e: „Chrystus umar³ i zmartwychwsta³!" Wolni od wszelkiego lêku zaczêli przemawiaæ ze ¶mia³o¶ci±. Z zalêknionych rybaków stali siê odwa¿nymi heroldami Ewangelii. Nawet ich nieprzyjaciele nie potrafili zrozumieæ, jak ci „nieuczeni i pro¶ci" ludzie mog± prezentowaæ tak± odwagê i znosiæ przeciwno¶ci, cierpienia i prze¶ladowania z rado¶ci±. Nic ich nie mog³o zatrzymaæ.[5] Duchu ¦wiêty prosimy Ciê za Ksiêdza Piotra. Ogniem Swej mi³o¶ci rozpal Jego serce, aby ochotnie czyni³ to, co siê Tobie podoba.[6] 4. Przede wszystkim jest rzecz± oczywist±, ¿e katecheza stanowi³a zawsze dla Ko¶cio³a ¶wiêty obowi±zek i trwa³e, niezbywalne prawo. Jest to z jednej strony niew±tpliwie obowi±zek zrodzony z nakazu Pana, spoczywaj±cy zw³aszcza na tych, którzy w Nowym Przymierzu przyjêli wezwanie do pos³ugi duszpasterskiej, z drugiej strony mo¿na tu tak¿e mówiæ o prawie. Z teologicznego bowiem punktu widzenia ka¿dy ochrzczony, na zasadzie samego chrztu, ma niezaprzeczalne prawo otrzymaæ od Ko¶cio³a naukê i wychowanie, które umo¿liwi± mu doj¶cie do ¿ycia prawdziwie chrze¶cijañskiego.[7] Duchu ¦wiêty wspieraj sw± moc± wszystkich, którzy s± odpowiedzialni za przekazywanie wiedzy katechetycznej w Ko¶ciele. Obdarz ich gorliwo¶ci± i ci±gle nowym zapa³em w trudnej pracy, któr± wykonuj±, aby poprzez ich dzia³anie rozwija³o siê Królestwo Bo¿e na ziemi.[8] 5. Duch ¦wiêty wzywa nas i uzdalnia do ¶wiêto¶ci, je¶li tylko chcemy wspó³pracowaæ z Jego ³ask±. Dla Boga dzia³aj±cego przez Ducha ¦wiêtego nie ma rzeczy niemo¿liwych. Je¶li zniechêcamy siê i odwracamy od podjêtych zadañ to dlatego, ¿e ufamy sobie i tylko w nas samych pok³adamy nadziejê, podczas gdy to Duch mocy i ³aski winien byæ sprawc± naszego u¶wiêcenia. Zarazem On jest sprawc± ka¿dego powo³ania w Ko¶ciele (...).[9] Duchu ¦wiêty (...) o¶wiecaj, kieruj, wzmacniaj i pocieszaj nas. Powiedz nam, co mamy robiæ i pomó¿ nam to wykonaæ.[10] 6. S± chrze¶cijanie, którzy uwa¿aj± za rzecz zbyteczn± podejmowanie ci±g³ego wysi³ku duchowego, gdy¿ nie odczuwaj± potrzeby konfrontowania siê z prawd± Ewangelii. Takie s³owa jak: „Mi³ujcie waszych nieprzyjació³; dobrze czyñcie tym, którzy was nienawidz±" (£k 6, 27), usi³uj± oni pozbawiæ znaczenia i uczyniæ nieszkodliwymi, aby nie zak³ócaæ sobie nimi swojego sposobu ¿ycia.[11] Duchu ¦wiêty pomó¿ nam, by¶my sami nie ¿ywili nienawi¶ci, lecz otwierali siê na Bo¿± mi³o¶æ, która cierpliwa jest i wszystko znosi.[12] Komentarz przed Komuni± ¦wiêt±: Nie chcia³abym, aby pod najczcigodniejszym s³oñcem Sakramentu przyæmi³y siê mocniej moje ¼renice. Ty zawsze ofiarowujesz siê mnie, a ja jestem wci±¿ coraz bardziej niegodziwa. Tak bardzo drêczy mnie ta my¶l... Lecz czy to nie Ty powiedzia³e¶, ¿e nie pozwolisz, aby ta my¶l mnie drêczy³a? O Jezu, ja, która zas³ugiwa³abym na piekielny ogieñ... A Ty mi pozwalasz do¶wiadczaæ rozkoszy Twej mi³o¶ci?[13] Komentarz po Komunii ¦wiêtej I: (...) Czego zatem ode mnie ¿±dasz, czego ¿±dasz? Mi³o¶ci? Kocham Ciê, poniewa¿ jeste¶ moim dobroczyñc±, moim stwórc±, moim opiekunem. Ty trawisz, Ty czynisz Bosk± moj± duszê. A dlatego, ¿e jeste¶ Oblubieñcem mej duszy, szukam Ciê zawsze, szukam Twej mi³o¶ci, Twej przyja¼ni, Twej chwa³y. Je¶li Ty mi pomo¿esz, nigdy nie zabraknie mi si³... Kiedy rozpalisz mnie ca³± swym s³odkim wezwaniem?[14] Komentarz po Komunii ¦wiêtej II: Co wiêcej móg³ zrobiæ dla mnie Jezus? Bardziej mnie mi³owaæ? I nie ma teraz prawa wymagaæ wszystkiego ode mnie, któr± ca³± uczyni³ dla siebie? Jak dobrze daj± siê odczuæ rany Jezusa, które mówi± mi wci±¿ o mi³o¶ci z tak s³odkim zniewoleniem, ¿e chcia³abym... Drogi mój Jezu, chcia³abym jednego tylko uniesienia: naj¿arliwszego, jakie mieli ¶wiêci, by móc Ciê w jaki¶ sposób kochaæ.[15] Komentarz po Komunii ¦wiêtej III: Gdzie jestem, gdzie siê znajdujê? Kto wci±¿ jest przy mnie blisko? ¯adnego ognia w pobli¿u, a czujê, ¿e p³onê; ¿adnego ³añcucha na sobie, a do Jezusa czujê siê mocno przywi±zana; czujê, ¿e potê¿ne p³omienie mnie trawi±, sprawiaj±c, ¿e ¿yjê i ¿e umieram! Cierpiê, ¿yjê i umieram nieprzerwanie; nie zamieni³abym jednak ¿adn± miar± mojego ¿ycia na jakiekolwiek inne na ¶wiecie. Nigdy siê nie zatrzymujê; chcia³abym mówiæ, chcia³abym mówiæ i wszystkim krzyczeæ: kochajcie samego tylko Jezusa.[16] [1] Jan Pawe³ II - Sandomierz, 12 czerwca 1999, Homilia wyg³oszona podczas Mszy ¶w., w: W sercu Ko¶cio³a. Codzienna modlitwa z rozwa¿aniami Jana Paw³a II i Benedykta XVI, Wroc³aw 2008, (rozwa¿anie na dzieñ 24 wrze¶nia). [2] W sercu Ko¶cio³a..., (rozwa¿anie na dzieñ 24 wrze¶nia). [3] Jan Pawe³ II - Orêdzie na XLI ¦wiatowy Dzieñ Modlitw o Powo³ania 2003, w:W sercu Ko¶cio³a..., (rozwa¿anie na dzieñ 15 kwietnia). [4] W sercu Ko¶cio³a..., (rozwa¿anie na dzieñ 15 kwietnia). [5] Benedykt XVI - Orêdzie z okazji XXIII ¦wiatowych Dni M³odzie¿y - Sydney 2008, w: W sercu Ko¶cio³a..., (rozwa¿anie na dzieñ 30 kwietnia). [6] Por. W sercu Ko¶cio³a..., (rozwa¿anie na dzieñ 30 kwietnia). [7] Jan Pawe³ II, Catechesi tradendae, 14, w: W sercu Ko¶cio³a..., (rozwa¿anie na dzieñ 25 lutego). [8] W sercu Ko¶cio³a..., (rozwa¿anie na dzieñ 25 lutego). [9] Jan Pawe³ II, Orêdzie na ¦wiatowy Dzieñ M³odzie¿y 1998, w: W sercu Ko¶cio³a..., (rozwa¿anie na dzieñ 9 sierpnia). [10] W sercu Ko¶cio³a..., (rozwa¿anie na dzieñ 9 sierpnia). [11] Jan Pawe³ II, Orêdzie na Wielki Post 2001, w: W sercu Ko¶cio³a..., ( rozwa¿anie na dzieñ 11 marca). [12] W sercu Ko¶cio³a..., (rozwa¿anie na dzieñ 11 marca). [13] ¦w. Gemma Galgani, Sam na sam z Jezusem, Kraków 2018, s. 61. [14] Tam¿e, s. 56. [15] Tam¿e, s. 47. [16] Tam¿e, s. 48. Powrót |