Komentarz na wstêp:
Podaj Mi rêkê i zamknij oczy. Chod¼ i ufaj. Kiedy opadniesz z si³, bêdê ciê niós³. Nie kieruj siê swoim rozumem, bo zaprowadzi ciê donik±d, sam bêd±c nico¶ci±. Pozwól Mi prowadziæ ciê samemu, a ty tylko ufaj, ¿e dam ci to, co ci obieca³em i ¿e ca³e twoje ¿ycie bêdzie kroczeniem za rêkê z twoim Ojcem. Czy potrafisz z³o¿yæ ca³± troskê na Mnie?[1] Komentarz przed aktem pokutnym: Ja chcê was prowadziæ, ale wy wolicie b³±dziæ, ni¿ oddaæ siê Mojej b³ogos³awionej opiece. A pó¼niej, dzieci, dziwicie siê nieszczê¶ciom, które na was przychodz±. Czy¿ nie ostrzega³em, ¿eby¶cie Mnie s³ucha³y, bo lepiej wiem, która droga gdzie prowadzi i na której bêdzie wam najlepiej? Dopiero kiedy wasze plany zawodz±, znajdujecie znów miejsce dla Boga, aby przyszed³ i ponaprawia³ wszystko, co ¿e¶cie swoj± pych± i uporem zniszczyli i zbezcze¶cili. Wtedy Mnie potrzebujecie, kiedy wasze ludzkie metody zawodz±, ale, dzieci, wiele razy jest ju¿ za pó¼no. Za daleko odesz³y¶cie ode Mnie, abym móg³ was zawróciæ.[2] Akt pokutny: 1. Nie mam spraw wa¿niejszych, ni¿ zajmowanie siê tymi najbardziej bezradnymi i zdanymi wy³±cznie na Mnie. Ja pragnê, aby¶cie wszyscy uni¿yli siê i byli jak dzieci. Ale wpierw trzeba Mnie pragn±æ. Kto jest szczê¶liwy i zdaje mu siê, ¿e posiad³ wszystko, ten jest za¶lepiony przez szatana. Dzier¿±c los w swoich d³oniach, o czym wielu z was jest przekonanych, nie mo¿ecie doj¶æ do Królestwa Niebieskiego, bo tam wchodz± tylko ci, co polegaj± na Mojej opiece. Je¶li sami sobie jeste¶cie królami, jak Mi s³u¿yæ bêdziecie? I król musi pa¶æ na kolana, kiedy stanie wobec Króla królów, a wy niczym jeste¶cie i mimo to nie chcecie ukorzyæ siê przede Mn±.[3] Ojcze! Przepraszamy Ciê za to, ¿e chcemy byæ samowystarczalni i sami decydowaæ o swoim ¿yciu. 2. (...) jestem Ojcem. Nie przygl±dam siê spokojnie zatraceniu Moich dzieci. Ze ³zami przyjmujê ka¿d± ich decyzjê o odej¶ciu i odrzuceniu Moich podarków, Mojego dziedzictwa, jakie im przeznaczy³em. Gdybym p³aka³ jak cz³owiek, o dziecko Moje, oceany by³yby kropl± przy tych ³zach, jakie ju¿ wyla³em i jakie jeszcze wylejê.[4] Ojcze! Przepraszamy Ciê za te momenty naszego ¿ycia, kiedy odchodzili¶my od Ciebie i odrzucali¶my Twoje podarunki. 3. Proszê was i b³agam, dzieci, odrzuæcie prawdy ¶wiatowe, abym móg³ objawiæ wam prawdy wieczne. ¯al Mi na wasz± nêdzê. Im kto wy¿ej w ¶wiecie, tym ni¿szy w Moich oczach. Kogo ¶wiat ho³ubi, ten oddala siê ode Mnie. Ja pragnê serc odrzuconych, wzgardzonych i wy¶miewanych, tak jak i Moje, które od tylu wieków nie znajduje w¶ród was zrozumienia.[5] Ojcze! Przepraszamy Ciê za to, ¿e wci±¿ zabiegamy o wzglêdy ludzkie. 4. Mnie ta ludzka pycha obra¿a, kiedy zamiast zaufaæ Mnie, swojemu Ojcu, próbuj± za³atwiaæ swoje sprawy bez Mojej ingerencji, podczas gdy Ja stojê obok i nie zostajê dopuszczony do dzia³ania, mimo ¿e Ja jestem wszechmog±cy i wszechwiedz±cy.[6] Ojcze! Przepraszamy Ciê za to, ¿e zamiast zaufaæ Tobie próbujemy sami o wszystkim decydowaæ. 5. (...) musisz siê nauczyæ trwaæ silna w ciemno¶ci, trwaæ wierna w beznadziei, trwaæ niewzruszona wobec wszystkich do¶wiadczeñ. Mieszka w tobie Bóg. (...) Bóg, który jest nieskoñczony i niezmienny, wiêc i ty powinna¶ pozostawaæ niewzruszona, niezale¿nie od tego co siê wokó³ ciebie dzieje, bo to Ja jestem twoim ¿yciem, to Ja sprawiam, ¿e ¿yjesz i oddychasz dla Mnie (...).[7] Ojcze! Przepraszamy Ciê za to, ¿e nie potrafimy trwaæ wiernie przy Tobie wobec wszystkich do¶wiadczeñ, jakie nas spotykaj±. 6. Boisz siê i tracisz mnóstwo si³, bo przejmujesz siê wzglêdem ludzkim i my¶leniem ludzkim. A powinna¶ s³uchaæ tylko Mnie. Z nikim nigdy nie szukaj wspólnoty. Masz j± ze Mn±. U nikogo nie szukaj zrozumienia. Masz je u Mnie. S³uchaj Mojego Serca i pod±¿aj za nim. Ws³uchaj siê w to, co mówi do ciebie. Mówi: „chod¼". Tylko tyle. Staraj siê i¶æ za Mn± i nie zastanawiaj siê nad tym, co bêdzie jutro. Liczy siê dzi¶.[8] Ojcze! Przepraszamy Ciê za to, ¿e tak czêsto szukamy zrozumienia u innych, zapominaj±c ¿e tylko u Ciebie mo¿emy je znale¼æ. Komentarz przed modlitw± wiernych: Ja mam dla was du¿o, a jak ma³o prosicie. Nie prosicie nawet minimum tego, co wam mogê daæ. Czy wiesz o tym, dziecko? (...) tak kocham cz³owieka, ¿e dawanie mu z Mojego niezmierzonego mi³osierdzia jest dla Mnie ogromn± rado¶ci±. (...) mów wszystkim dzieciom, ¿e teraz jest czas Mojego mi³osierdzia. Je¶li chcecie Mnie prosiæ, to pro¶cie, a Ja spe³niê wasze pro¶by, bo mam tak rozmiêkczone Serce, Moje dziecko, ¿e wyprosicie wszystko. Mów im, jak jestem kochaj±cy i jak czekam na te pro¶by. (...) Powiedz im o Mnie. O cokolwiek prosiæ Mnie bêd± przez Mêkê Mojego Syna, dostan±. Bo czas siê koñczy, a Ja po³owy ³ask nie rozda³em. Co wy my¶licie? Na co Mój Syn tak cierpia³? Ja chcê mieæ was wszystkich u siebie, bez wyj±tku. Macie Mi wszyscy ¶piewaæ hymny pochwalne.[9] Modlitwa wiernych: 1. (...) Ko¶ció³ jaki odrodzi siê w waszych sercach i w waszych narodach, bêdzie Ko¶cio³em ¶wiêtym, Ko¶cio³em ofiarnym, wielbi±cym Boga. Wszystkie Moje dzie³a musz± zostaæ przeze Mnie do¶wiadczone i oczyszczone w ogniu cierpienia. Dokonuje siê wskrzeszenie tego, co ¶wiête, odrodzenie tego, co Boskie, odbudowa tego, co prawe.[10] Ojcze! Prosimy Ciê oczy¶æ i odnów Swój Ko¶ció³. 2. Nie lêkaj siê g³osiæ Mojej Woli, bo jest ona samym dobrem, jest mi³osierdziem, jakim was obdarzam. Cz³owiek, ¿yj±c na Ziemi, zapomina o odwiecznej Woli Bo¿ej, jak± jest uczynienie sobie istoty, sobie podobnej. T± istot± uczyni³em cz³owieka i pragnê, aby by³ zbawiony, poniewa¿ pragnê daæ ka¿demu z was wieczne szczê¶cie u Mego boku. Pragnê dzieliæ z wami Moj± rado¶æ.[11] Ojcze! Prosimy Ciê za papie¿a, biskupów i kap³anów. Spraw, aby nie lêkali siê g³osiæ Twoj± Wolê i z wielk± gorliwo¶ci± zabiegali o zbawienie dusz. 3. Uwierz, ¿e do zadania, jakie ci poleci³em, nie ma odpowiedniejszej duszy. (...) nie poddawaj siê. Staraj siê widzieæ we wszystkim g³êbszy sens, jakim jest pokuta na Ziemi i ofiara za grzechy dusz. B±d¼ Moim naczyniem, które bêdê nape³nia³, b±d¼ Moim wodopojem dla dusz. Nie oczekuj, ¿e ty bêdziesz napojona. Staraj siê poiæ innych.[12] Ojcze! Prosimy Ciê za Ksiêdza Piotra. Umacniaj Go i spraw, aby by³ pos³usznym narzêdziem w Twoich rêkach. 4. (...) nie bój siê wiêc niczego, co pochodzi od ¶wiata, ale podtrzymuj w tobie ¿ycie eucharystyczne, ¿ycie Mn±, a ¿adne, najwiêksze wydarzenia, które wstrz±saj± ¶wiatem, nie bêd± stanowi³y dla ciebie ¿adnej ró¿nicy, poniewa¿ nie ¿yjesz w ¶wiecie, ale we Mnie.[13] Ojcze! Prosimy Ciê spraw, aby¶my zanurzeni w Tobie, nie lêkali siê tego, co pochodzi od ¶wiata. 5. Ja tracê Moje dzieci ka¿dego dnia. Ka¿dego dnia odchodz± ode Mnie, swojego Ojca, na potêpienie wieczne, a teraz kiedy tylu ich zginie niespodziewanie, kto bêdzie przygotowany na spotkanie ze Mn±? Jeszcze tyle was, dzieci, utracê. Op³akujê was, dzieci Moje, bo by³y¶cie Mi ¿ywe, a teraz jeste¶cie umar³e i wiele z was martwymi pozostanie za zawsze. Wielka jest bole¶æ Ojca po stracie Tych dzieci, które przez tyle lat pielêgnowa³, a one wol± skoczyæ w ogieñ piekielny, ni¿ oddaæ siê Mojej mi³o¶ci. Wielka jest bole¶æ Moja.[14] Ojcze! Prosimy Ciê ratuj te dusze, które zd±¿aj± ku wiecznemu potêpieniu. 6. (...) w was, dzieci, Ja sam jestem wiar± i moc±. Nie liczê na wasze si³y ani na wasze mo¿liwo¶ci, nie. Liczê na wasze zaufanie i ust±pienie Mi miejsca w waszych sercach, na wyrzeczenie siê siebie i poddanie siê Mi, wtedy Ja mogê swobodnie dzia³aæ w waszych duszach, wówczas jeste¶cie zdolni do najwiêkszych, heroicznych czynów wymagaj±cych wiary, jakiej nie posiadacie, odwagi, do jakiej nie jeste¶cie zdolni i Mi³o¶ci, jak± Ja jestem.[15] Ojcze! Prosimy Ciê wlej w nasze serca bezgraniczn± ufno¶æ do Ciebie i naucz nas bezwzglêdnego poddawana siê Twojej Woli. Komentarz na ofiarowanie: ¯yæ dla Mnie, oznacza oddaæ Mi swoje ¿ycie jako temu, który jest najbardziej ukochany, jako najbli¿szemu i najwierniejszemu Przyjacielowi. Oddaæ Mi swoje ¿ycie, oznacza ¿yæ, ofiaruj±c Mi ka¿d± chwilê. Ofiarowaæ Mi ka¿d± chwilê, oznacza nie odchodziæ sprzed Mojego oblicza, ale trwaæ w mi³o¶ci i ¶wiadomo¶ci Mojej obecno¶ci. Ci±g³e u¶wiadamianie sobie w duszy Mojej obecno¶ci uszczê¶liwia Mnie najwiêcej i takiego obcowania pragnê, abym zyska³ ¿ycie duszy, tak jak tego pragnê.[16] Komentarz przed dziêkczynieniem: Nigdy, przenigdy nie w±tp w Moj± mi³o¶æ do ciebie i w to, ¿e spe³niê wszystko, co tylko w Mojej mocy, aby¶ jak najszybciej trafi³a do Nieba, do Mnie. Jak matka wzywa swoje najmniejsze i czeka na nie z wyci±gniêtymi ramionami, kiedy czyni swe pierwsze kroki, tak Ja czekam na ciebie, wyci±gaj±c ramiona, które uchwyc± ciê, gdyby¶ siê mia³a przewróciæ i upa¶æ. (...) ufaj Mojej mi³o¶ci, bo nigdy ciê nie opuszcza. Stawiaj jednak odwa¿nie twe kroki i staraj siê i¶æ do Mnie z absolutn± pewno¶ci± Mojej obecno¶ci, Mojego wezwania i Mojego oczekiwania. (...) Jestem twoim Ojcem, ty jeste¶ dzieckiem. Zdaj siê we wszystkim na Mnie i oczekuj, ¿e podzielê z tob± pe³niê Mojego szczê¶cia w Niebie.[17] Dziêkczynienie: 1. (...) tak samo jak widzicie Moj± troskê i mi³o¶æ, z jak± stworzy³em ka¿d± duszê, tak samo pó¼niej w ci±gu jego ¿ycia dbam o ni± i uwa¿am na ka¿de jej drgnienie, tak samo po ¶mierci zajmujê siê dusz± i dbam o to, aby jak najszybciej poprzez jak najbardziej oczyszczaj±ce dla niej cierpienie udoskonali³a swoj± mi³o¶æ i po³±czy³a siê za Mn±.[18] Ojcze! Dziêkujemy Cie za to, ¿e z tak± trosk± i mi³o¶ci± opiekujesz siê nami. 2. Widzisz, tak dobrze jest kochaæ Boga, bo kochaj±c Mnie, Doskona³o¶æ, cz³owiek nigdy nie zostanie odrzucony i zraniony. Ja zawsze dajê cz³owiekowi wiêcej, ni¿ on Mi ofiarowuje. Dzieci, Mnie pragniecie, choæby¶cie szuka³y mi³o¶ci po ca³ym ¶wiecie, mi³o¶ci doskona³ej, wiedzcie, ¿e o Mnie szukacie i Mnie jednego pragniecie. Oby nie by³o za pó¼no, kiedy przekonacie siê o tym. (...)[19] Ojcze! Dziêkujemy Ci za to, ¿e w Twoich Ramionach zawsze czujemy siê kochani i bezpieczni. 3. Jestem z tob± tutaj i wszêdzie, gdzie siê znajdujesz. Masz Mnie jako swojego obroñcê. Doceñ tê ³askê, wierz±c w ni± i ufaj±c Mi, przez nieokazywanie lêku wobec ¿adnych okoliczno¶ci. Ufno¶æ objawia siê zupe³nym pokojem duszy w ka¿dej mo¿liwej sytuacji. Tê ufno¶æ posi±dziesz, ca³kowicie zdaj±c siê na Moj± Wolê. Chcê od ciebie takiej ufno¶ci. Zdobywa siê j± przez do¶wiadczenia, w których mo¿esz zupe³nie poddaæ siê Mojej Woli i przyj±æ jako dobro to, co sama uznajesz i postrzegasz za z³o. Chcê, aby z twojej duszy zniknê³o zupe³nie poczucie lêku. To wielka si³a (...). Si³a, któr± pragnê ci daæ.[20] Ojcze! Dziêkujemy Ci za to, ¿e w Tobie mamy naszego obroñcê, który jest z nami wszêdzie, gdzie siê znajdujemy. 4. Szczê¶liwy ten, kto siê Mojej opiece oddaje i do Mnie ucieka we wszystkich przeciwno¶ciach i ciê¿kich do¶wiadczeniach ¿ycia. Takie dziecko jest Mi najbli¿sze i troszczê siê o nie szczególnie.[21] Ojcze! Dziêkujemy Ci za to, ¿e mo¿emy siê do Ciebie uciekaæ we wszystkich przeciwno¶ciach i ciê¿kich do¶wiadczeniach ¿ycia. 5. (...) ka¿de z Moich dzieci, które staje wraz z Chrystusem jako ratownik dusz, nieustraszony, oddany i wierny, po¶wiêcaj±cy swoje ¿ycie dla ratowania ¿ycia swym braciom, staje siê bratem Chrystusa w porz±dku woli, a Moim dzieckiem w tym porz±dku.[22] Ojcze! Dziêkujemy Ci za to, ¿e wzywasz nas do stania siê wraz z Chrystusem ratownikami dusz. 6. Chcê, aby ka¿dy cz³owiek odnajdowa³ w swoim ¿yciu dowody Mojej dobroci. (...) nawet tym, którzy Mnie nienawidz±, da³em zdrowie cia³a, majêtno¶ci i dzieci. Dlaczego im b³ogos³awiê, zapytasz? (...) niesprawiedliwym jest dawaæ tylko dobrym dzieciom, a niepos³uszne odrzucaæ od mi³o¶ci. Tak wiêc ka¿demu dajê poznaæ Moj± dobroæ, tak dobrym, jak i z³ym. Jednak dobroæ ta koñczy siê pewnego dnia, aby dusza zda³a Mi sprawê ze swoich uczynków. Nikt nie mo¿e Mi powiedzieæ, ¿e nie zazna³ Mojej mi³o¶ci, bo ¿ycie ka¿dego cz³owieka jest ju¿ dowodem Mojej mi³o¶ci.[23] Ojcze! Dziêkujemy Ci za wszelkie dowody Twojej mi³o¶ci, jakie odnajdujemy w naszym ¿yciu. Komentarz przed Komuni± ¦wiêt±: (...) sam posiadam wszystko, czego potrzebujesz, a jedyn± drog± do ¶wiêto¶ci jest droga przez Moje Serce. Wszystko, czego potrzebujesz, czerp z niego. Jest dla ciebie zawsze otwarte. Nie bój siê nigdy podchodziæ. (...) Czy Ojciec, którego dziecko skar¿y siê z powodu g³odu, nie zrobi wszystkiego, aby je nakarmiæ? A có¿ dopiero Ja, który jestem najwra¿liwszym z ojców i doskonale widzê wszystkie twoje braki i niedomagania. Czy nie nakarmiê ciê, która ³akniesz, z nadmiaru Mojej obfito¶ci? Moje Boskie spichlerze s± tak pe³ne dobrodziejstw, ¿e z trudem utrzymuj± swój nadmiar b³ogos³awieñstw. Chod¼ i we¼, co tylko zechcesz. Wszystko mam dla ciebie i wszystkim ciê obdarzê.[24] Komentarz po Komunii ¦wiêtej I: Kochaj Mnie poprzez samo trwanie we Mnie mi³o¶ci± i pokor±, która pragnie siê ofiarowaæ. Mów do Mnie Moim jêzykiem - naucz siê milczenia. Niech twoje serce wyra¿a raczej to, co pokor± wyra¿a twój jêzyk milcz±c. Trwaj we Mnie, milcz±c i s³uchaj Mnie, milcz±c. Pomogê ci. Nauczê ciê modlitwy, która trwa bez ustanku. Nauczê ciê kochaæ Mnie, tak jak kocham Ja i wyra¿aæ Mi swoj± mi³o¶æ nieustannie. Wierz Mi, ¿e to w³a¶nie Mnie uszczê¶liwia. Kocham ciê w Moim milczeniu. Oddaj Mi twoj± mi³o¶æ, milcz±c na zewn±trz, a krzycz±c o twojej mi³o¶ci wewn±trz. Us³yszê ciê. Napojê ciê. Opró¿nij twoje wnêtrze z wszystkiego, co t³umi ten wdziêczny krzyk mi³o¶ci.[25] Komentarz po Komunii ¦wiêtej II: W ka¿dej sytuacji odnajduj Mnie, podporz±dkowuj±c siê Mojej Woli. Poznaj j± i pokochaj, bo nale¿y do Mnie. To Ja pragnê, a ty przyjd¼ Mi z pokrzepieniem, przyjmuj±c Moj± Wolê. Jestem tak blisko teraz, odczuj Mnie. Kiedy jednak bêdziesz siê zmagaæ z przeciwno¶ciami, bêdê znacznie bli¿ej. B±d¼ pewna, ¿e mimo braku wszelkich doznañ, posiadasz Mnie i uszczê¶liwiasz Mnie, pe³ni±c z zadowoleniem Moj± Wolê. W tej Woli jestem obecny. Modl±c siê, u¶miechaj siê do Mnie w duszy, a poznam twoj± mi³o¶æ. (...) Niech twoja ufno¶æ bêdzie twoj± si³±. Kiedy nie odczuwasz zadowolenia, a twoje ziemskie potrzeby nie s± zaspokojone, raduj siê Moim zadowoleniem i wierz, ¿e przyjmuj±c wszystko, co siê tobie sprzeciwia, czynisz zadowolonym Mnie, samego Boga, udowadniaj±c Mi swoj± mi³o¶æ, w której wybierasz Moje zadowolenie i stawiasz je ponad w³asne.[26] Komentarz po Komunii ¦wiêtej III: Chcê byæ przy tobie ca³y czas. Chcê czuwaæ przy tobie nocami. Chcê pilnowaæ twoich kroków. Chcê ciê karmiæ. Chcê ciê s³uchaæ, choæby twoje opowie¶ci i pytania nie by³y zbyt rozs±dne. Nie musisz mówiæ Mi o tym, co jak s±dzisz pragnê us³yszeæ. Mów Mi o twoim sercu. Mów Mi o rzeczach, o których wstydzisz siê powiedzieæ innym. W³a¶nie Ja powinienem o nich s³uchaæ. Stwórz ze Mn± wiê¼ osobist±, intymn± i jedyn±, jakiej nie masz z nikim. Udzielaj Mi sekretów twojej duszy, a w zamian Ja bêdê wprowadza³ ciê w tajemnice Mojego Serca. Nigdy nie bêdziesz mieæ nikogo bli¿szego, bo ty istniejesz jako byt nie¶miertelny, a wiêc wiêkszy od w³asnego cia³a.[27] [1] Kontemplacja Boga Ojca. Tato jestem., Grzechynia 2015, s. 54. [2] Tam¿e, s. 237. [3] Tam¿e, s. 217-218. [4] Tam¿e, s. 152. [5] Tam¿e, s. 218. [6] Tam¿e, s. 15. [7] Tam¿e, s. 26. [8] Tam¿e, s. 35. [9] Tam¿e, s. 226. [10] Tam¿e, s. 69. [11] Tam¿e, s. 65. [12] Tam¿e, s. 35. [13] Tam¿e, s. 26. [14] Tam¿e, s. 230. [15] Tam¿e, s. 215. [16] Tam¿e, s. 91-92. [17] Tam¿e, s. 133. [18] Tam¿e, s. 18. [19] Tam¿e, s. 231 [20] Tam¿e, s. 129. [21] Tam¿e, s. 15. [22] Tam¿e, s. 152. [23] Tam¿e, s. 25. [24] Tam¿e, s. 144. [25] Tam¿e, s. 212-213. [26] Tam¿e, s. 211-212. [27] Tam¿e, s. 36. Powrót |