|
Modlitwa wiernych: 1. O, Boskie Serce! Ileś wycierpiało przez trzy lata życia publicznego, widząc, że ludzie nie znają prawdy i że nie ma sposobu, żeby zrozumieli wszystko zgodnie z prawdą i nie było sposobu, żeby zrozumieli Ciebie! O, czymże jest Duch Święty! O, czego nie zrobiłeś, żeby Go dla nas osiągnąć? I przez co musiałeś przejść, żeby uzyskać Go dla nas?[1] Prosimy Cię, Duchu Święty, rozmiłuj swoimi naukami i pouczeniami wszystkich wiernych Kościoła Świętego, żeby wszyscy kochali do szaleństwa to Boskie Serce, które miłowało nas przez trzydzieści trzy lata miłością pełną poświęcenia.[2] 2. O, Święty i Boży Duchu! Daj się poznać duszom, które Cię szukają, kochają i do szaleństwa pragną uświęcenia swoich dusz! Popatrz, z jaką ochotą będą przychodzić do Twojej szkoły i praktykować z całej woli Twoje nauki! I będziesz mieć pociechę, mając komu dawać swoje bogactwa i chwałę, tutaj w czasie, i na wieki wieków, tak jak Ty tego pragniesz, Święty i Boży Duchu.[3] Prosimy Cię, Duchu Święty, za papieża, biskupów i kapłanów, aby nieustannie zachęcali wiernych do wejścia na drogę życia wewnętrznego swojej duszy, żebyś został poznany i żeby wszyscy Cię pragnęli i szukali.[4] 3. (...) to, co osiągnęliśmy w życiu naturalnym dzięki staraniom naszej matki, w życiu duchowym osiągamy dzięki pieczołowitości, z jaką Duch Święty nas uczy, poucza, doradza nam i rządzi nami oraz broni nas przed wszystkimi atakami naszych nieprzyjaciół.[5] Och, gdyby nie Duch Święty, [Szatan] szybko by nas pokonał i zwyciężył! Ale ten Święty i Boży Duch swoimi naukami, radami i pouczeniami, ostrzega nas tak dobrze przed wszystkimi jego zasadzkami i podstępami, że kiedy on staje do walki, z góry wiemy czego szuka, co chce osiągnąć i wszystko, co zamierza z nami zrobić.[6] Prosimy Cię, Duchu Święty, uzbrajaj nas we wszelką broń, której potrzebujemy; ucz nas posługiwania się tą bronią, żebyśmy dzięki Tobie zawsze byli zwycięzcami, a nigdy pokonanymi, w wielkich bojach, które mamy stoczyć z Szatanem, naszym wspólnym wrogiem.[7] 4. Jak dobrze wiedział Pan Jezus, że wszyscy i we wszystkim potrzebujemy Ducha Świętego! Dlatego kiedy szli za Nim Jego apostołowie i uczniowie i nauczał ich w przypowieściach i przykładach, obcując z nimi z taką zażyłością, a oni nie mogli zrozumieć tego, co mówi ani nie było sposobu na to, żeby wyrwać ich z ich ignorancji i nieokrzesania, powiedział: „Chrzest mam przyjąć, i jakiej doznaję udręki, aż się to stanie". Ponieważ Jego serce płonęło pragnieniem pozyskania dla nas jak najszybciej Ducha Świętego.[8] Módlmy się, abyśmy w każdej sprawie zwracali się o pomoc do Ducha Świętego i pamiętali, że wszyscy i we wszystkim potrzebujemy Ducha Świętego. 5. (...) zauważcie, że to Serce, które tak nas miłuje jest sercem Boga, który do niczego nas nie potrzebuje; to my potrzebujemy Jego. O, dusze prowadzące życie wewnętrzne! Wszystkie zjednoczone zróbmy dla Niego bukiety z wybornej mirry i ofiarujmy je temu Sercu zasmuconemu brakiem miłości, jaki okazują Mu ludzie, i powiedzmy Mu, że z pełną poświęcenia miłością, zawsze będziemy Go kochać, i że jedynie pragniemy i prosimy o to, żeby miłość do Niego była jedyną przyczyną naszej śmierci.[9] Prosimy Cię, Duchu Święty, powiększ liczbę dusz prowadzących życie wewnętrzne, które przyjdą do Twojej szkoły i będą się w niej uczyć kochać to Boskie Serce, które tak nas miłuje.[10] 6. Boga trzeba szukać, służyć Mu i kochać Go bezinteresownie. Nie dlatego żeby być cnotliwym albo żeby osiągnąć świętość, ani ze względu na łaskę, ani na Niebo, ani na szczęście z posiadania Go, ale tylko po to, by Go kochać. A kiedy ofiarowuje On nam łaski i dary, powiedzmy Mu „nie", że nie chcemy nic innego, jak tylko miłość, żeby Go miłować. A jeśli powie nam: „proś, o co zechcesz", o nic, o nic nie powinniśmy Go prosić, tylko o miłość i o jeszcze większą miłość, żeby kochać Go i to coraz bardziej Go kochać.[11] Prosimy Cię, Duchu Święty, daj nam tę miłość której pragniemy, a której nie mamy. Prosimy Cię o to ze względu na to, kim jesteś, Boże nieskończonej dobroci.[12]
[1] Służebnica Boża Francisca Javiera Del Valle, Decenarium. Dziesięć dni ku czci Ducha Świętego, Ząbki 2008,
s. 101. [2] Por. tamże. [3] Tamże, s. 114. [4] Por. tamże. [5] Tamże, s. 97. [6] Tamże, s. 99. [7] Por. tamże, s. 97. [8] Tamże, s. 99-100. [9] Tamże, s. 102. [10] Tamże. [11] Tamże, s. 107-108. [12] Por. tamże, s. 25. 
Powrót |
