|
Święty Metody zmarł 6 kwietnia 885 roku prawdopodobnie w Welehradzie [teren dzisiejszych Czech, niedaleko Brna]. W tamtejszej bazylice znajduje się obraz Jana Matejki przedstawiający obu świętych. https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Cyril_and_Methodius.jpg Twarz świętego Metodego to twarz Jana Matejki, który ten obraz namalował. Świętego Cyryla przedstawia się zazwyczaj w habicie mnicha, razem ze świętym Metodym, który najczęściej przedstawiany jest w stroju biskupim. Atrybutami obu świętych są: anioł, który jest symbolem obecności Bożej, a tu spełnia rolę podobną do aureoli, podkreślając świętość przedstawianych osób; krzyż, który nawiązuje do ich działalności misyjnej oraz cierpień z tą pracą związanych; księga lub zwój z widocznymi literami alfabetu starosłowiańskiego, czyli głagolicą, i rylec, te przedmioty nawiązują do wielu tłumaczeń oraz opracowania alfabetu starosłowiańskiego; kielich, który jest symbolem sakramentu kapłaństwa; model kościoła, jako pamiątka przyczynienia się obu świętych do powstania wielu kościołów na Słowiańszczyźnie, również jest to przypomnienie o chrystianizacji ziem słowiańskich i pracy nad stworzeniem administracji kościelnej32. „Formularz mszalny na święto świętych Cyryla i Metodego brano z komunału wyznawców-papieży (...). Jeden z mszałów krakowskich z XV wieku zawiera Mszę własną o świętych Cyrylu i Metodym (oprócz lekcji i Ewangelii), drukowaną później w Mszale krakowskim kardynała Fryderyka Jagiellończyka (...), zachowaną po reformie liturgicznej Piusa V (1570). Synod Zbigniewa Oleśnickiego z roku 1436 nazwał świętych Cyryla i Metodego patronami i apostołami Królestwa i zezwolił celebrować ich święto bez względu na okres wielkopostny; ich imiona występują w tekstach uroczystości patronów Polski, ustanowionej przez papieża Urbana VIII (...). Obecnie święci Cyryl i Metody są patronami drugorzędnymi Śląska Opolskiego33". Bibliografia: - X. Dr Franciszek Grivec, Ś.Ś. Cyryl i Metody apostołowie Słowian, Kraków 1930. - Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa, Twoje imię przewodnik onomastyczno-hagiograficzny, Kraków 1982. - Encyklopedia Katolicka, tom III, Lublin 1985. - Jan Sergiusz Gajek MIC, Leonard Górka SVD, Cyryl i Metody Apostołowie i Nauczyciele Słowian, Część 2: Dokumenty, Lublin 1991. - Ks. Lech Stachowiak, Księga Izajasza II-III 40-66 Wstęp - Przekład z oryginału Komentarz - Ekskursy, Poznań 1996. - Biblia Jerozolimska, Poznań 2006. - Józef Marecki, Lucyna Rotter, Jak czytać wizerunki świętych, Kraków 2013. https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/audiencje/ag_17062009.html - https://pl.wikipedia.org/wiki/Cyryl_i_Metody - https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Cyril_and_Methodius.jpg M.M. Mioduszewski w Śpiewniku kościelnym (Kraków 1838) zamieścił na dzień 11 III pieśń o świętych Cyrylu i Metodym, którą powtórzył J. Mazurowski w Melodiach (Pl 1871). Święci Cyrylu, Metody,
Coście Słowiańskie narody,
Do Chrystusa nawracali,
Apostołami się stali.
Wyście nas wiary uczyli,
Wyście przodków naszych chrzcili:
Wam winniśmy oświecenie,
Wiary świętej rozkrzewienie.
Coście krajów obieżeli,
Ileście trudów podjęli,
Gdy aż z Konstantynopola,
Zaszliście w Słowiańskie pola.
Krym, Sarmaty, Bulgaryją,
Serwy, Czechy, Morawiją, Obiegliście Boga głosząc,
Ewangeliją obnosząc,
Ciało Klemensa świętego,
Razem i z kotwicą jego,
Z Chersonu przez tyle drogi,
Przenieśliście w Rzymskie progi.
Od Mikołaja pierwszego, Ojca wiernych najwyższego,
Zjednaliście pozwolenie,
Na chwały Boskiej zwiększenie,
Aby językiem słowiańskim,
Obrządki w kościele Pańskim,
Służby Boga odprawiano,
Czem więcej dusz zyskiwano.
O wy, wielcy pracownicy!
W Chrystusa Pana winnicy,
Wnieście do Boga swe modły,
Za nas niegdyś lud wasz podły.
Abyśmy tej wiary świętej,
Od przodków naszych przyjętej,
Aż do śmierci dochowali,
Zawsze w niej statecznie trwali.
Byśmy podług wiary żyli,
Bogu nabożnie służyli,
Przodków naszych naśladując,
W cnoty ich wiernie wstępując.
Sprawcie nam grzechów zgładzenie,
Kary Boskiej odpuszczenie,
W dobrem do końca wytrwanie,
Wieczne z Bogiem królowanie.
[1] Oprac. na podst. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa, Twoje imię przewodnik onomastyczno-hagiograficzny, Kraków 1982, s. 171; 414. [2] Jan Sergiusz Gajek MIC, Leonard Górka SVD, Cyryl i Metody Apostołowie i Nauczyciele Słowian, Część 2: Dokumenty, Lublin 1991, s. 20. [3] X. Dr Franciszek Grivec, Ś.Ś. Cyryl i Metody apostołowie Słowian, Kraków 1930, s.18. [4] Tamże, s. 30. [5] Jan Sergiusz Gajek MIC, Leonard Górka SVD, Cyryl i Metody..., s. 23. [6] X. Dr Franciszek Grivec, Ś.Ś. Cyryl i Metody..., s. 33-34. [7] Tamże, s. 36. [8] Tamże, s. 36-37. [9] Tamże, s. 37. [10] Jan Sergiusz Gajek MIC, Leonard Górka SVD, Cyryl i Metody..., s. 27. [11] Tamże, s. 56. [12] Kagan to tytuł najwyższego władcy, używany przez plemiona środkowej Azji, np. Mongołów, Turków, Awarów czy Chazarów, a nawet Rusów. Ten sam wyraz w przekształceniu tureckim: chakan, chan, używany był przez władców Tatarskich (przyp. red.). [13] X. Dr Franciszek Grivec, Ś.Ś. Cyryl i Metody..., s. 55. [14] Oba cytaty z Pisma Świętego pochodzą z Biblii Jerozolimskiej, Poznań 2006. [15] Jan Sergiusz Gajek MIC, Leonard Górka SVD, Cyryl i Metody..., s. 32. [176. [16] Jan Sergiusz Gajek MIC, Leonard Górka SVD, Cyryl i Metody..., s. 32-33. [17] Tamże, s. 33. [18] Tamże. [19] Tamże, s. 33-38. [20] Tamże, s. 39-40. [21] Tamże, s. 56-57. [22] Tamże, s. 57. [23] Tamże, s. 44. [24] Tamże, s. 46-49. [25] Tamże, s. 50. [261] Tamże, s. 58. [27] Tamże, s. 61. [28] Tamże, s. 95-96. [29] Tamże, s. 104-105. [30] Encyklopedia Katolicka, tom III, Lublin 1985, s. 709. [31] Oprac. na podst. Józef Marecki, Lucyna Rotter, Jak czytać wizerunki świętych, Kraków 2013, s. 158-159; 607. [32] Encyklopedia..., s. 711.
Powrót |
