|
Modlitwa wiernych: 1.  Istnieje tak wiele sposobów na to, by wyrazić przyjaźń i odpowiedzieć na miłość przyjaciela; tym, co najbardziej zadowala serce, jest prosty akt dotrzymywania towarzystwa, obecności, wspólnego przebywania. Nauczyłeś się tego w odniesieniu do ziemskich relacji, ale musisz to jeszcze zastosować do relacji ze Mną, i to tak hojnie, jak tego pragnę. Przychodź do Mnie, przebywaj ze Mną. Poszukuj Mnie w Sakramencie Mojej Miłości i, będąc ze Mną, adoruj Mnie z czułością i obdarzaj przyjaźnią i uczuciem twojego serca.[1] Duchu Święty! Prosimy Cię za Kościół Święty! Spraw, aby Chrystus obecny w Sakramencie Miłości nigdy nie pozostawał sam; aby nie zabrakło dusz adorujących, które odpowiedzą na Jego Miłość. 2.           Tak wielu Moich księży nigdy nie usłyszało i nie zrozumiało zaproszenia do wyłącznej i wypełniającej każdą pustkę przyjaźni ze Mną. To dlatego czują się tak samotni. Gdzie indziej kierują swe pragnienia, a pełni szczęścia, nadziei i pokoju,  które tylko Ja mogę im dać, szukają w istotach niewartych niepodzielnej miłości ich konsekrowanych Mi serc. Tak wielu idzie naprzód z goryczą i z rozczarowaniem. Starają się wypełnić wewnętrzną pustkę próżnymi dążeniami, zaspokajaniem pożądań, posiadaniem, jedzeniem i piciem. Tak często mają Mnie tak blisko siebie w Sakramencie Mojej Miłości, a w dzień i w nocy zostawiają Mnie samego.[2] Duchu Święty! Prosimy Cię za papieża, biskupów i kapłanów. Spraw, aby nieustannie odpowiadali na Twoje zaproszenie do wyłącznej i wypełniającej każdą pustkę przyjaźni z Tobą.
3. Kiedy powołuję kogoś do tego, by był Moim kapłanem, to wybieram go na uprzywilejowanego przyjaciela Mojego Najświętszego Serca. Pragnę przyjaźni Moich kapłanów i ofiarowuję im Moją. Powołałem cię, byś doświadczył łaski Mojej przyjaźni. Chcę, byś był dla Mojego Serca św. Janem,  który Mnie kocha, który Mnie szuka, który Mnie słucha i który trwa w Mojej obecności.[3] Duchu Święty! Prosimy Cię za Księdza Piotra. Spraw, aby nieustannie doświadczał łaski Twojej przyjaźni i jak święty Jan kochał Cię i trwał w Twojej obecności. 4. Moje Serce pała szczególną miłością ku tobie, miłością, którą Mój Ojciec przeznaczył jedynie dla  ciebie i dla nikogo innego przez całą wieczność.           Moje Serce cierpi, gdy ta wyjątkowa miłość, którą ofiaruję duszy, zostaje odtrącona z pogardą, zignorowana lub potraktowana z obojętnością![4] Duchu Święty! Prosimy Cię o łaskę nawrócenia i przemiany serc dla tych, którzy z pogardą odtrącają Twoją Miłość. 5. Trwaj we Mnie, cierp zjednoczony ze Mną, kochaj zjednoczony ze Mną, a wykorzystam twoje działanie i twoje cierpienie, aby naprawić zło, które wyrządziłeś, i by uzdrowić i dać pokój tym, których zraniłeś. Ufaj Mi, pomimo twojej przeszłości naznaczonej ciężkim brzemieniem grzechu. Oddaj Mi wszystko, co masz - chwilę obecną. Ofiaruj Mi twoją teraźniejszość, a Ja zajmę się naprawą twojej przeszłości i przygotowaniem twojej przyszłości. Jest nią wieczne zjednoczenie ze Mną w niebie, dzięki tej miłości, którą będziesz Mnie kochał w tym czasie, który pozostał ci jeszcze na ziemi.[5] Duchu Święty! Prosimy Cię naucz nas z wielką ufnością oddawać naszą przeszłość Twojemu Miłosierdziu, naszą teraźniejszość Twojej Miłości, a naszą przyszłość zawierzać Twojej Opatrzności. 6. Czy zauważyłeś, jak wiele razy prosiłem cię o to, abyś Mi zaufał? Ufność jest kluczem otwierającym skarbiec Mojego miłosiernego i nieskończenie kochającego Serca. Każdy akt ufności wzrusza Moją miłosierną miłość bardziej niż wszystkie dobre dzieła. Dusza, która Mi ufa, pozwala, abym swobodnie działał w jej życiu. Dusza, która Mi ufa, przez sam ten fakt usuwa przeszkody, takie jak pycha i samowystarczalność, które ograniczają Moją wolność działania w niej. Nie ma takiej łaski, której odmówiłbym duszy oddającej Mi się w prostym akcie zaufania.[6] Duchu Święty! Prosimy Cię napełniaj nasze serca bezgraniczną ufnością w Twoje prowadzenie i w Twoją nieustanną opiekę nad nami. Komentarz przed Komunią Świętą: Będę z tobą rozmawiał, przemówię do twojego serca i usłyszysz Mój głos, który stanie się twoją radością. Będziesz słyszał go szczególnie wtedy,  gdy staniesz przede Mną, gdy będziesz adorować Moje Eucharystyczne Oblicze i gdy zbliżysz się do Mojego otwartego Serca. Przemówię do twojego serca, jak przemawiałem do serca Mojego umiłowanego ucznia Jana (...). Przemawiam do ciebie, ponieważ tego potrzebujesz. Potrzebujesz odczuć, że jestem blisko. To Moje Serce przemawia do ciebie. Moje Serce przemawia do twojego serca, byś mógł żyć Moimi słowami, które są duchem i życiem.[7] Komentarz po Komunii Świętej I: Tak długo, jak będzie trwać twoje ziemskie wygnanie, masz Mnie, na wyciągnięcie ręki, w Sakramencie Mojej Miłości. Masz Moje Serce. Możesz kontemplować Moje Oblicze, słuchać Mojego głosu, cieszyć się Moją przyjaźnią i życiem w Mojej obecności. Moja obecność pośród Moich apostołów nie była bardziej realna niż ta w Sakramencie Mojej Miłości dla ciebie. Wierzysz w to?[8] Komentarz po Komunii Świętej II: Przyjmij Moją przyjaźń, a Ja poślubię twoją duszę. Staniesz się Moim w sposób, który przewyższa każde ludzkie pojęcie jedności, nawet jedności dwóch dusz złączonych najczystszą miłością.  Stworzyłem twoją duszę do tych Boskich zaślubin. Nie uda jej się osiągnąć tego, do czego ją stworzyłem i przeznaczyłem, dopóki nie pozwolisz Mi  cię kochać, oczyszczać i zjednoczyć ze Mną - nie tylko jako przyjaciel z przyjacielem, ale również jako Jedyny, po trzykroć święty Bóg, ze swoim umiłowanym stworzeniem.[9] Komentarz po Komunii Świętej III: Uczyń Mnie obiektem twoich pragnień, a nigdy się nie zawiedziesz. Poszukuj Mnie, a Mnie znajdziesz. Proś o łaskę Mojej obecności w wewnętrznym sanktuarium twojej duszy i tam podtrzymuj rozmowę ze Mną, bo jestem w tobie, a ty we Mnie. To Ja jestem twoim życiem. To, co doczesność ci oferuje, przynosi jedynie gorycz i nie jest w stanie zaspokoić pragnień twojego serca. Stworzyłem cię i powołałem do życia w przyjaźni ze Mną; będziesz za Mną tęsknił tu, na ziemi, aż do czasu, gdy ta tęsknota zostanie zaspokojona w niebie.[10]
[1] Mnich benedyktyński, In sinu Jesu. Kiedy Serce mówi do serca. Dziennik kapłana pisany podczas modlitwy, Poznań 2020, s. 88. [2] Tamże, s. 33. [3] Tamże, s. 13. [4] Tamże, s. 27. [5] Tamże, s. 34. [6] Tamże, s. 36 [7] Tamże, s. 11. [8] Tamże, s. 19. [9] Tamże, s. 21. [10] Tamże, s. 22. 
Powrót |
